ΣΠΙΤΙΚΑ ΛΙΚΕΡ: ΜΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑ

Τα σπιτικά λικέρ μπορούμε να τα φτιάξουμε όλες τις εποχές και θα μας συνοδεύσουν στην χειμωνιάτικη θαλπωρή. Για να φτιάξουμε σπιτικά λικέρ θα πρέπει να γνωρίζουμε ορισμένα πράγματα γιατί το κάθε φρούτο ή βότανο έχει τις ιδιότητές του. Άλλα θέλουν ήλιο, άλλα θέλουν ίσκιο, ανάλογα με την ευαισθησία του υλικού.

Λίγη ιστορία: Η λέξη λικέρ προέρχεται από την λατινική λέξη liquifacere που σημαίνει διαλύω. Στην αρχαιότητα τα χρησιμοποιούσαν ως φαρμακευτικά και αντιμετώπιζαν ασθένειες όπως η μαλάρια (ελονοσία), οι στομαχικές διαταραχές ακόμα και τους πόνους περιόδου οι γυναίκες. Οι μοναχοί ήταν οι πρώτοι εφευρέτες ουσιαστικά αλλά αυτό συνέβη και σχεδόν με όλα τα ποτά.

Ο γενικός κανόνας: Για να παρασκευάσουμε λικέρ είναι, να ανακατέψουμε φρούτα ή βότανα, γλυκαντική ύλη (ζάχαρη, μέλι) και ποτό. Πολλές φορές τα υλικά μπαίνουν όλα από την αρχή, άλλες φορές η ζάχαρη και το νερό (σιρόπι), μπαίνουν αργότερα, εξαρτάται από την συνταγή. Τα ποτά που συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται είναι το κονιάκ, η βότκα, το ρούμι, το ουίσκι, ή ποτό με ουδέτερο άρωμα. Μπορούμε να  χρησιμοποιήσουμε και  οινόπνευμα ποτοποιίας, με το οποίο το λικέρ καταλήγει να έχει το χρώμα του φρούτου.

Σκοπός μας είναι: Nα εκχυλίσουμε τα φρούτα ή τα βότανα στο αλκοόλ και να πάρουμε όλα τα συστατικά τους, αρώματα και ιδιότητες. Εξάλλου, πολλά από τα λικέρ έχουν χωνευτικές ιδιότητες όπως το γνωστό ιταλικό λιμοντσέλο. Τα λικέρ που φτιάχνονταν τους προηγούμενους αιώνες μόνο από βότανα, φτιάχνονταν ειδικά για τις ιατρικές τους ιδιότητες και όχι για το άρωμά τους. Το άρωμα σε πολλά λικέρ, γίνεται πιο έντονο όσο περνάει ο καιρός. Γι΄ αυτό σε μερικά η εκχύλιση παίρνει πολλούς μήνες. Θα έχετε παρατηρήσει, ότι αν ξεχάσατε κάποιο σε κανένα ντουλάπι, το άρωμα κι η γεύση του έγινε πολύ δυνατότερο από ό,τι ήταν στην αρχή.

Η προσθήκη ζάχαρης, είναι σχεδόν υποκειμενική, γιατί πρέπει να προσθέσουμε ζάχαρη, αλλά σε άλλους αρέσει ένα δυνατό λικέρ, ενώ σε άλλους αρέσει να έχει γλυκιά γεύση. Γενικά, αν μας βγει δυνατό το ποτό μας, μπορούμε να το διορθώσουμε. Σε ένα ποτό, μπορούμε να διορθώσουμε τη γλυκύτητά του και την ποσότητα αλκοόλ.

Η προσθήκη μπαχαρικών: Ένα άλλο σημείο στα λικέρ, είναι η προσθήκη μπαχαρικών. Πολλές φορές, η προσθήκη μεγάλης ποσότητας μπαχαρικού (κανέλλας, γαρίφαλων), "καπακώνει" το άρωμα του φρούτου σε λικέρ με "αδύναμη" μυρωδιά. Προσοχή λοιπόν στα πολλά μπαχαρικά γιατί είναι κάτι που δε διορθώνεται μετά.

Τα φρούτα που χρησιμοποιούμε θα πρέπει να είναι γερά και όχι άγουρα αλλά ούτε απόλυτα ώριμα. Τα λικέρ τα παρασκευάζουμε σε γυάλες και τα φυλάμε σε γυάλινα μπουκάλια που έχουν πλυθεί και αποστειρωθεί. Ένα λικέρ υποτίθεται ότι πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε ένα χρόνο, αλλά εγώ έχω φυλάξει λικέρ για πολύ περισσότερο και δεν έπαθαν τίποτα. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για ευαίσθητα φρούτα π.χ. μπανάνα. Μερικά λικέρ είναι καλό να φυλάγονται σε θερμοκρασία δωματίου, ενώ άλλα στο ψυγείο, όχι για τη διατήρησή τους τόσο, όσο γιατί προσφέρονται σαν χωνευτικά (δυόσμος, βότανα, λιμοντσέλο).

Το φιλτράρισμα: Τέλος, το φιλτράρισμα είναι καλό να γίνεται με χάρτινο φίλτρο ή φίλτρο καφέ. Όσο πιο ψιλοκομμένο ή πολτοποιημένο είναι ένα φρούτο ή βότανο, τόσο πιο πολύ θα μας παιδέψει στο φιλτράρισμα. Εκεί βοηθάει το φίλτρο του καφέ. Αν φιλτράρουμε με χάρτινο, θα χρειαστεί να το αλλάξουμε 3-4 φορές για να περάσει όλο το υγρό. Ένα φιλτράρισμα μπορεί να πάρει αρκετές ώρες. Τα λικέρ θέλουν υπομονή, αλλά μας ανταμείβουν!

- Φυλάξτε τα λικέρ σε δροσερό μέρος

- Να είναι πάντα κλειστά καλά

- Αν δεν θέλετε ζάχαρη βάλτε μέλι (προσοχή στην δοσολογία)

- Αν δεν θέλετε ποτά, μπορείτε να βάλετε καθαρή αλκοόλη γεωργικής προέλευσης η οποία γίνετε από ζυμωμένα στέμφυλα οίνου ή ζαχαροκάλαμου.