ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΩΜΕ

Μετά από αρκετή σκέψη αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες απόψεις σχετικά με τον ορθό τρόπο λήψης τροφής. Ως τέτοιος εννοείται ένας τρόπος κατά τον οποίον τροφοδοτούμε το σώμα μας με τα απαραίτητα χωρίς να ταυτόχρονα να τον δυσκολεύουμε στη χώνεψη. Έτσι πετυχαίνουμε κατανάλωση μικρότερων ποσοτήτων τροφής με τις οποίες όμως θα έχουμε την δύναμη που χρειαζόμαστε για να αντεπεξέλθουμε στις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Οι πληροφορίες που ακολουθούν προέρχονται τόσο από γραπτές ή προφορικές πηγές όσο και από την εμπειρία. Πιστεύω ότι είναι ορθές για το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων. Αν έχετε στο περιβάλλον σας άτομα που ακολουθούν ακατάστατο τρόπο στη διατροφή, τυπώστε το και κολλήστε το σε κάποιο σημείο καθημερινά ορατό όπως πχ. το ψυγείο. Αν και προσωπικά αποφεύγω τη κατανάλωση ζωικών τροφών, το κείμενο δεν αφορά μόνο τους χορτοφάγους γι' αυτό κι έχω συμπεριλάβει, όπου ήταν αναγκαίο, και άλλα είδη τροφών. Επειδή δεν είμαι ούτε γιατρός ούτε διατροφολόγος, λάβετε τις οδηγίες σαν φιλικές συμβουλές και όπως σε όλα τα πράγματα της ζωής, αποφασίστε μόνοι σας αν θα τις ακολουθήσετε ή όχι. Προσωπικά, ακολουθώντας αυτές τις απλές οδηγίες απαλλάχτηκα από χρόνια πεπτικά προβλήματα τα οποία ούτε η χορτοφαγία είχε επιλύσει.

--------------------------------------------------------------------------------------------

-          Μασάμε καλά την τροφή μέχρι να γίνει ένας μαλακός πολτός

Συνήθως ένα ελαφρά μαγειρεμένο φαγητό θέλει 20 με 80 μασήματα κάθε μπουκιά και μετά καταπίνουμε.

-          Καταπίνουμε χωριστά τα υγρά – χωριστά τα στερεά

-          Τρώμε τα είδη σε μια σειρά:

Πρώτα τρώμε τα λαχανικά με το κρέας – ψάρι

Στο τέλος τρώμε ψωμί – πατάτα – μακαρόνι –ρύζι

-          Δεν κάνουμε «βούτες». Όσα υγρά έχει η τροφή αρκούν.

-          Βάζουμε στο πιάτο ακριβώς τη ποσότητα λάδι που θα φάμε

-          Αν πεινάμε πολύ (ξελίγωμα) δεν είναι φυσικό. Περιμένουμε να μας φύγει η μεγάλη πείνα και μετά τρώμε.  Κανονικά ξεκινάμε το φαγητό με ελαφριά όρεξη και τελειώνουμε χωρίς να έχουμε φουσκώσει. Σταματάμε πριν νιώσουμε κορεσμό. Μπορούμε να φάμε πάλι αργότερα αν χρειαστεί.

-          Πρώτα κοιμόμαστε και μετά τρώμε. Αν είμαστε εκνευρισμένοι δεν τρώμε αλλά κοιτάζουμε να ηρεμήσουμε πρώτα και τρώμε έπειτα.

-          Δεν πίνουμε νερό κατά τη διάρκεια του γεύματος, ούτε μετά το γεύμα για τουλάχιστον δύο ώρες. Για μεγάλο γεύμα περιμένουμε περισσότερο. Αν παρατηρήσουμε ότι διψάμε πολύ μετά το φαγητό σημαίνει ότι βάζουμε πολύ αλάτι.

-          Αφήνουμε να περάσουν αρκετές ώρες ανάμεσα στα γεύματα. Για ένα μέτριο γεύμα χρειάζονται τουλάχιστον πέντε ώρες για να χωνέψουμε.

-          Δεν τρώμε τίποτα απολύτως ανάμεσα στα γεύματα και αν δεν χρειάζεται δεν πίνουμε ούτε νερό. Αφήνουμε το σύστημα να χωνέψει.

-          Ελέγχουμε τη γεύση στο στόμα μας: αν έχουμε άσχημη γεύση και δεν υπάρχει αρκετή ποσότητα σάλιου σημαίνει ότι το σώμα ακόμα χωνεύει το προηγούμενο γεύμα. Όταν έχουμε καλή γεύση στο στόμα, επάρκεια σάλιου και ελαφριά όρεξη τότε μπορούμε να φάμε.

-          Αν κάτι μας διακόψει το γεύμα συνεχίζουμε όταν μπορέσουμε.

-          Δεν τρώμε ούτε πολύ ζεστό ούτε πολύ κρύο φαγητό.

-          Η τροφή χρειάζεται περίπου 18 ώρες για να ολοκληρώσει το κύκλο της μέσα στο σώμα μας μέχρι να την αποβάλουμε. Εφόσον τρώμε σωστά δεν αντιμετωπίζουμε πρόβλημα στο χρόνο αυτό.

-          Όταν έχουμε ρέψιμο ή αέρια σημαίνει ότι η πέψη έχει διαταραχθεί ή δεν έχουμε φάει σωστά και μέρος της τροφής έχει αρχίσει να αποσυντίθεται. Αν έχουμε μασήσει αρκετά τη τροφή και δεν έχουμε πιεί νερό τα συμπτώματα αυτά περιορίζονται ή μπορεί να εξαφανιστούν.

-          Μετά το γεύμα κάνουμε κάποια ελαφριά άσκηση ή συνεχίζουμε την εργασία μας. Αποφεύγουμε να καθόμαστε και δεν κοιμόμαστε.  Αν πέσουμε για ύπνο η πέψη διακόπτεται και η τροφή αποσυντίθεται μέσα μας πριν προλάβουμε να τη χωνέψουμε. Μπορούμε να πέσουμε για ύπνο τρεις ώρες μετά από ένα ελαφρύ γεύμα.

-          Αν δεν φάμε σωστά θα μας δημιουργηθεί έντονο αίσθημα πείνας πάλι σύντομα γιατί το σώμα δεν έχει λάβει τις ουσίες που χρειάζεται και αναζητά πάλι τροφή.

-          Υπερβολική ποσότητα τροφής δεν προλαβαίνει να περάσει από το στομάχι στο έντερο και μέρος της αποσυντίθεται.

-          Η τροφή που δεν χωνεύεται σωστά για διάφορους λόγους όταν αποσυντίθεται δημιουργεί εστίες μόλυνσης. Ο οργανισμός έχει τρόπους για να προστατευτεί και να τις αποβάλει αν του δώσουμε το χρόνο. Προσοχή όμως γιατί αν επαναλαμβάνουμε τις συνήθειες που δημιουργούν αυτές τις εστίες ετοιμάζουμε το έδαφος για την εμφάνιση συμπτωμάτων και παθήσεων.

-          Η διακοπή από τη λήψη τροφής και νερού για ένα διάστημα σε συνδυασμό με ξεκούραση και αποφυγή άσκοπων ή παθητικών δραστηριοτήτων δίνει την ευκαιρία στον οργανισμό να διορθώσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από τις διατροφικές ατασθαλίες και να καθαρίσει από τις εστίες μόλυνσης.

-          Τα περισσότερα προβλήματα υγείας που παρουσιάζονται στους ανθρώπους προέρχονται είτε από τη λήψη φαρμάκων και χημικών ουσιών είτε από διατροφικές ατασθαλίες. Ο συνδυασμός αυτών μπορεί να οδηγήσει σε εκφυλιστικές παθήσεις που συνήθως επιφέρουν τη γενικότερη κατάρρευση του οργανισμού.

-          Το νερό όπως και ότι άλλο μπαίνει στο στόμα μας δεν το καταπίνουμε αμέσως. Όπως μασάμε τις τροφές και τις ανακατεύουμε με σάλιο ώστε να προστεθούν ένζυμα έτσι και το νερό ανακατεύεται με το σάλιο για να το καταπιούμε. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν μπορούμε να καταπίνουμε μεγάλες ποσότητες επί τόπου αλλά αν νιώθουμε την επιθυμία να πιούμε μεγάλη ποσότητα την πίνουμε γουλιά - γουλιά έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για πιούμε το νερό.

-          Η ποσότητα ρυθμίζεται από το σωματικό τύπο και τη δραστηριότητα. Σε γενικές γραμμές πολλοί προτείνουν να πίνουμε μεγάλες ποσότητες νερού. Δεν είναι όμως ίδιες οι ανάγκες όλων των οργανισμών για νερό και φυσικά παράγοντες όπως οι τροφές που τρώμε (αν τρώμε λαχανικά και φρούτα), η χρήση φαρμάκων ή ουσιών, η ώρα της ημέρας, ψυχολογικοί παράγοντες επηρεάζουν τις ποσότητες που καταναλώνουμε.

-          Η λήψη του νερού είναι μια ξεχωριστή διαδικασία από τη λήψη του νερού. Όταν ο οργανισμός καλείται να απορροφήσει νερό και φαγητό μαζί δυσκολεύει και τις δύο διαδικασίες. Από τη μία δεν μπορεί να απορροφήσει γρήγορα το νερό γιατί αυτό τείνει να αιχμαλωτίζεται από το υπόλοιπο μείγμα που πιθανόν να περιέχει  τροφές υδατοδιάλυτες. Από την άλλη, το μείγμα που έχουμε δημιουργήσει με τη μάσηση και έχει κατέβει στο στομάχι ανακατεύεται με υδροχλωρικό οξύ για να αφομοιωθεί βαθύτερα στο έντερο από όπου θα γίνει η διανομή των ουσιών, διαλύεται από τη ποσότητα νερού που μεταβάλει τη συνολική οξύτητα αναστέλλοντας τη διαδικασία. Η μακρά αναστολή της διαδικασίας, η αυξημένη υγρασία στο στομάχι οδηγεί ένα μέρος της τροφής, κομμάτια που δεν έχουν μασηθεί αποτελεσματικά, συμπυκνωμένη μάζα που δεν διαλύεται εύκολα από το νερό, να γίνεται ευάλωτο στους μικροοργανισμούς. Η σήψη της τροφής δημιουργεί επιπλέον οξύτητα στο στομάχι.

-          Ο οργανισμός βέβαια θα βρει τον τρόπο να αφομοιώσει αυτό το μείγμα καταναλώνοντας παράλληλα όμως και τα παράγωγα της σήψης των τροφών, δηλαδή επιπλέον μικροοργανισμούς  που κατευθύνονται προς το έντερο. Από εκεί οι μικροοργανισμοί επιστρέφουν στο αίμα ώστε να διωχθούν από το σώμα με όποιο τρόπο καταστεί εφικτό αυτό. Ένα μέρος θα αποβληθεί με τα κόπρανα αλλά το υπόλοιπο, αυτό που κυκλοφορεί μέσα μας, ανάλογα το χρόνο και την ποσότητα είναι δυνατόν να επηρεάσει τα όργανα που τροφοδοτούνται από το αίμα μας.

-          Πίνουμε το νερό αρκετά πριν φάμε και αφήνουμε να περάσει πολύ ώρα μετά το φαγητό για να πιούμε νερό. Αποφεύγουμε να πιούμε πολύ νερό αργά το βράδυ. Ένα δροσιστικό ντους είναι πιθανό να μας ξεδιψάσει κάποιες φορές. Αν δεν νιώθουμε καθόλου δίψα δεν πίνουμε νερό. Καλύτερες ώρες οι πρωινές για τη λήψη του νερού το οποίο μάλιστα μας ξυπνάει.

-          Δεν πίνουμε νερό με «την οκά»  ή «με το τσουβάλι» ή «του σκασμού» γιατί βαραίνουμε απότομα από τον υπερβολικό όγκο του υγρού και χρειάζεται πολύ χρόνο για να αφομοιωθεί από τον οργανισμό, άρα θα μεγεθυνθεί το διάστημα μέχρι το επόμενο γεύμα και μπορεί έτσι να αναγκαστούμε να φάμε πολύ αργά και άρα να μην προλάβουμε να χωνέψουμε πριν τον ύπνο.

-          Αν διψάμε πολύ πρέπει να δούμε τι είναι αυτό που μας κάνει να νιώθουμε έτσι. Η υπερβολική δίψα προέρχεται συνήθως από λήψη υπερβολικής ποσότητα νατρίου (αλάτι) ή σακχάρων. Προτιμούμε το νερό σε θερμοκρασία δωματίου κι όχι πολύ παγωμένο ή καυτό γιατί δυσκολεύουμε την αφομοίωση του. Τα όργανα που έρχονται σε επαφή με πολύ υψηλές θερμοκρασίες ερεθίζονται ενώ εκείνες που έρχονται σε επαφή με πολύ χαμηλές αδρανοποιούνται κι έτσι η πέψη δεν συνεχίζεται ομαλά.

Αναρτήθηκε από veganfasting