ΟΙ ΜΥΡΩΔΑΤΕΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΦΛΟΥΔΕΣ

Την επόμενη φορά που θα πετάξετε τα φλούδια από τα πορτοκάλια που θα φάτε, σκεφτείτε το διπλά· πολλοί οι τρόποι να αξιοποιήσετε το άρωμά τους.

Το φλούδι του πορτοκαλιού είναι τόσο μυρωδάτο, που λυπάσαι να το πετάξεις. Η γιαγιά μου έψηνε κριθάρι για να το αλέσει και να το ανακατέψει με τον καφέ. Έβαζε μέσα στο κριθάρι μια ολόκληρη πορτοκαλόφλουδα, την οποία πετούσε μετά το ψήσιμο. Το άρωμα του καφέ της με τραβούσε σαν μαγνήτης, αλλά μόνο ένα-δυο κουταλάκια μού έδινε και με μάλωνε τρυφερά: «Τα παιδάκια δεν πίνουν καφέδες».

Τόσα και τόσα γλυκίσματα αρωματίζονται με αυτό το λαμπερό και μυρωδάτο ξύσμα. Είναι εύκολο να το κρατήσεις για καιρό και εδώ παραθέτω μερικούς τρόπους:

Οταν ξύνω πορτοκάλια για να φτιάξω γλυκό κουταλιού, κρατάω το ξύσμα, το ρίχνω σε ένα μικρό πολυμπάγκ και το βάζω στον καταψύκτη. Όποτε χρειαστεί, το βγάζω και παίρνω την ποσότητα που απαιτεί η καρυδόπιτά μου ή ένα κέικ ή μια ζύμη άσπρου ψωμιού ή το τσουρεκάκι μου ή ένα κοκκινιστό μοσχαράκι ή κοτόπουλο. Αν δεν φτιάξω γλυκό κουταλιού, ξύνω τα πορτοκάλια που θα στύψω μετά για πορτοκαλαδίτσες.

Αφαιρώ τις φλούδες του πορτοκαλιού με όσο λιγότερο άσπρο μπορώ και τις περνώ σε σπάγγο, ώστε να μην ακουμπούν η μία στην άλλη. Τις κρεμάω σε σημείο που αερίζεται καλά μέχρι να στεγνώσουν, οπότε γίνονται σκληρές. Τις κρατάω σε ένα γυάλινο βάζο. Βάζω 1 - 2 στο στιφάδο ή στο κοκκινιστό, για να δώσουν το άρωμά τους, και μετά τις πετάω.

Κάτι άλλο που κάνω είναι να αφαιρέσω όλο το άσπρο και να ψιλοκόψω τη φλούδα όσο μπορώ πιο ψιλά κουρελάκια. Τις βάζω σε ένα βαζάκι και το γεμίζω κονιάκ. Από αυτό παίρνω για να αρωματίσω κέικ, κρέμες, ζύμες, ότι θέλω. Το ίδιο ακριβώς γίνεται και με τα μανταρίνια.

Τα πορτοκάλια πρέπει να είναι αυθεντικά και όχι με κερί. Αν μπορείτε να πάρετε βιολογικά, ακόμα καλύτερα.

ΕΥΗ ΒΟΥΤΣΙΝΑ

Φωτογραφία ΆΚΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ