Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΝΟΥ ΤΗΣ

Η σαρακοστιανή νηστεία είναι η αποχή από συγκεκριμένες τροφές, με σκοπό τη σωματική αλλά και πνευματική άσκηση του ατόμου. Για την Ορθόδοξη Εκκλησία, η σαρανταήμερη νηστεία πριν από το Πάσχα, δεν είναι αυτοσκοπός ούτε βεβαίως μέσο για να… χάσουμε κιλά, αλλά είναι ένας τρόπος για την κάθαρση του σώματος και της ψυχής και την ενδυνάμωση της θέλησης. Για οποιοδήποτε λόγο όμως κι αν αποφασίσουμε να την ακολουθήσουμε, τα αποτελέσματά της στην υγεία μας αλλά και στον... ουρανίσκο μας κάθε άλλο παρά ασήμαντα θα είναι.

Αν θέλουμε να ακολουθήσουμε αυστηρά τη Σαρακοστή, θα πρέπει να αποχωριστούμε όλα τα ζωικά προϊόντα: γαλακτοκομικά, κρέας, ψάρι, αβγό, με την εξαίρεση των οστρακοειδών (κυδώνια, μύδια, γυαλιστερές), τα μαλάκια (χταπόδι, καλαμάρι, σουπιές) και οστροκόδερμα (γαρίδες, καραβίδες, αστακός). Επιτρέπονται τα φρούτα, τα λαχανικά, τα ζυμαρικά, τα όσπρια, το ψωμί, το λάδι και οι ελιές. Με άλλα λόγια, οι κανόνες της νηστείας καθιερώνουν ένα διατροφικό μοντέλο που μοιάζει αρκετά με το διατροφικό μοντέλο της Κρητικής Διατροφής, έναν από τους πιο υγιεινούς τύπους διατροφής στον κόσμο. Από την άλλη πλευρά, όμως, όταν απέχει κάποιος για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα από τα γαλακτοκομικά, το κρέας και το ψάρι, είναι απαραίτητα κάποια "κόλπα", ώστε να παραμείνει υγιής, αλλά και να νιώθει χορτάτος.

    Πρωτεΐνες: Εκτός από τα θαλασσινά, που περιέχουν όλα πρωτεΐνες, όσο περίεργο κι αν φαίνεται, αν βάλουμε στο ίδιο πιάτο όσπρια και ρύζι, ή δημητριακά και ξερούς καρπούς, ή όσπρια και χαλβά, από διατροφική άποψη η πρωτεΐνη που παίρνουμε είναι το ίδιο πράγμα με μια μπριζόλα! Αν φάμε, λοιπόν, φακόρυζο ή ρεβιθόρυζο ή καλό ψωμί μαζί με χαλβά ή ρύζι μαζί με ξηρούς καρπούς, ή συνοδεύσουμε τα όσπρια και το πιλάφι μας με καλό ψωμί, δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα σε σχέση με τις πρωτεΐνες που χρειαζόμαστε.

    Σίδηρος και βιταμίνη Β12: Τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, τα οστρακοειδή, το ταχίνι, το σπανάκι, έχουν άφθονο σίδηρο. Το πρόβλημα είναι πως ο φυτικός σίδηρος, απορροφάται σε πολύ μικρότερο βαθμό από τον οργανισμό σε σχέση με τον ζωικό σίδηρο. Η λύση για να αυξήσουμε την απορρόφηση του φυτικού σιδήρου είναι να τρώμε τρόφιμα που είναι πλούσια σε σίδηρο, μαζί με βιταμίνη C. Πολλές παραδοσιακές συνταγές προσφέρουν αυτόν το συνδυασμό, όπως για παράδειγμα το σπανακόρυζο, που συνδυάζει το σπανάκι, ένα λαχανικό πλούσιο σε σίδηρο, με το λεμόνι, που περιέχει άφθονη βιταμίνη C. Μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C έχουν η ντομάτα, οι φράουλες, το ακτινίδιο -για πρωινό-, η πιπεριά, ο μαϊντανός, το μπρόκολο, το κουνουπίδι. Οπότε μια ντοματοσαλάτα δίπλα σε ένα πιάτο φακή, μια χούφτα ξηροί καρποί μαζί με φράουλες, μπρόκολο με σάλτσα από ταχίνι και λεμόνι, είναι ό,τι πρέπει. Η βιταμίνη Β12 δεν αποτελεί πρόβλημα, αφού βρίσκεται σε αρκετή ποσότητα στα οστρακοειδή, στα οστρακόδερμα (γαρίδες, καραβίδες) και στα μαλάκια (κυδώνια, μύδια, χταπόδι, καλαμάρι κ.λπ).

    Ασβέστιο: Τρόφιμα με μεγάλη ποσότητα ασβεστίου είναι οι ξηροί καρποί, το μπρόκολο, ο χαλβάς, το σουσάμι, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, μαρούλι, σέσκουλο, λάπαθο κ.λπ), αλλά και το πορτοκάλι! Ένα παστέλι με σουσάμι, λοιπόν, μια μαρουλοσαλάτα ή μια χορτόπιτα, μας καλύπτουν θαυμάσια σε σχέση με το ασβέστιο που χρειαζόμαστε.