ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ

Είδος άγριας ρίγανης με προέλευση από τη Μέση Ανατολή που ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae, την οικογένεια της μέντας. Πρόκειται για ποώδες πολυετές ή διετές φυτό με ύψος που φτάνει τα 60 εκατοστά. Έχει μαλακά μικρά και χνουδωτά γκριζοπράσινα φύλλα που έχουν ευχάριστη μυρωδιά. Ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο και βγάζει μικρά λευκά άνθη. Για να ευδοκιμήσει χρειάζεται ήπιο κλίμα, ηλιοφάνεια και έδαφος με σχετική υγρασία. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα της στη μαγειρική, για τη δημιουργία αφεψημάτων και για ιατρικούς σκοπούς. Από τα άνθη εξάγεται το έλαιό της που χρησιμοποιείται στην αρωματοποιΐα και φαρμακευτική.

Προέλευση: Βόρειος Αφρική, Ευρώπη, ΗΠΑ, Λατινική Αμερική και Ινδία.

Στην αρχαία Αίγυπτο ήρθε από την Ευρώπη την εποχή της δυναστείας των Πτολεμαίο (332-330 πΧ). Οι αρχαίοι Έλληνες τη χρησιμοποιούσαν ως θεραπευτικό βότανο. Στην Αγγλία τον 16ο αι. στην αρωματοποιία αλλά και ακόμα, αρωμάτιζαν τους εσωτερικούς χώρους με μαντζουράνα.

Έχει έντονη γεύση, πικάντικη γεύση, γλυκύτερη από αυτή της ρίγανης. Ταιριάζει σε κεφτέδες, κρέατα, σάλτσες, σούπες κοτόπουλου, αυγά, λαχανικά, ζυμαρικά, ομελέτες, πατάτες και ψάρια δίνοντας ένα πιο γλυκό ξεχωριστό άρωμα. Χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα μυρωδικά για να αρωματίσει την περίφημη Κεφαλλονίτικη κρεατόπιτα, το ρολό μοσχάρι και άλλες αγαπημένες ελληνικές γεύσεις, λαχανικά όπως μελιτζάνες και κολοκύθια. Πρέπει να προσέχετε την ποσότητα που χρησιμοποιείτε γιατί πικρίζει και έχει την τάση να καλύπτει αρωματικά τα άλλα αρώματα. Καλύτερα είναι να προστίθεται στο τέλος του μαγειρέματος για να μην χάσει το άρωμα της. Το ντελικάτο άρωμα συνδυάζεται με τσίλι, σκόρδο ρίγανη, πάπρικα, πιπέρι, δενδρολίβανο, φασκόμηλο, βασιλικό, δάφνη, θρούμπι.