Μονοετές
φυτό, ανήκει στην τάξη Καππαρώδη και στην οικογένεια των Σταυρανθών/Κραμβοειδών. Πρόκειται για φυτό με
κίτρινα άνθη, στους αλευροποιημένους σπόρους του οφείλει την ύπαρξή της η
μουστάρδα. Υπάρχουν περίπου 40 διαφορετικές ποικιλίες του φυτού. Ο τύπος alba
είναι γνωστός ως λευκός ή κίτρινος σιναπόσπορος, ο τύπος juncea είναι γνωστός ως
καφέ σιναπόσπορος και ο τύπος nigra ως μαύρος. Ο λευκός ή κίτρινος σιναπόσπορος
προέρχεται από την Ανατολική Μεσόγειο, ο καφέ από τους πρόποδες των Ιμαλαΐων
και ο μαύρος από τη Μέση Ανατολή.
Το
σινάπι, φυτό με μακραίωνη ιστορία, άφησε το στίγμα του στην ανθρωπότητα
αποτελώντας τη βάση για τη δημιουργία της περίφημης μουστάρδας που δίνει
νοστιμιά στα φαγητά μας.
Εκτός
από τη χρήση του στην παρασκευή μουστάρδας το σινάπι είναι μπαχαρικό γενικής
χρήσης. Χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αρωματικού αιθέριου ελαίου και
εμπεριέχεται σε διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα.
Η
ιστορία του σιναπόσπορου ξεκινάει περίπου το 3000 π.Χ. στην Ινδία, όπου
αναφέρεται σε σανσκριτικές γραφές της εποχής αυτής. Εκτός από τους Ινδούς και
άλλοι αρχαίοι λαοί γνώριζαν το σινάπι.
Στην
Αίγυπτο έριχναν σιναρόσπορους στο φαγητό τους, προκειμένου να βελτιώσουν τη
γεύση του. Στην Ευρώπη ήταν ίσως το μοναδικό μπαχαρικό που ήταν γνωστό πριν
ακόμα να έρθουν τα υπόλοιπα Ασιατικά μπαχαρικά.
Στην
αρχαία Ελλάδα τον 6οαι. π.Χ. ο μαθηματικός Πυθαγόρας και ο Ιπποκράτης το
χρησιμοποιούσε ως φάρμακο.
Οι
Ρωμαίοι ανακάτεψαν τους σιναπόσπορους με το μούστο και δημιούργησαν ένα
παρασκεύασμα που μοιάζει με τη σημερινή μουστάρδα. Μία συνταγή για μουστάρδα
αναφέρεται στο βιβλίο μαγειρικής «Απίκιος» που χρονολογείται στα τέλη του 4ουαι.
στις αρχές του 5ουαι. π.Χ.
Οι
Ρωμαίοι διέδωσαν το σινάπι στη Γαλατία. Οι Γάλλοι καλόγεροι πήραν τη γνώση που
είχαν οι Ρωμαίοι για τη μουστάρδα και ξεκίνησαν τη δική τους παραγωγή. Έτσι, η
μουστάρδα διαδόθηκε σταδιακά σε όλη την Ευρώπη.
Προέλευση:
Καναδάς, Η.Π.Α, Ευρώπη (Ουγγαρία, Ρουμανία, Τσεχία, Πολωνία, Ουκρανία, Γαλλία,
Αγγλία) και Ασία (Ινδία, Κίνα, Νεπάλ, Ιαπωνία).
Οι
Σπόροι σιναπιού του έχουν πικάντικη γεύση που διαφοροποιείται ανάλογα με το
είδος στο οποίο ανήκουν. Οι κίτρινοι σπόροι έχουν την πιο ήπια γεύση από όλους,
οι καφέ μεσαία γεύση και οι μαύροι πιο έντονη γεύση.
Δίνει
πλούσια Γεύση στο κρέας, στο ψάρι, στα πουλερικά, στα βρασμένα λαχανικά, στις
σάλτσες και στα ντρέσινγκς.
Συνδυαζεται
με μπαχάρι, κάρδαμο, πιπέρι, κανέλα γαρύφαλλο, πάπρικα, τσίλι, κολιανδρο,
κύμινο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου