ΚΑΠΑΡΗ ΤΟΥΡΣΙ

Υλικά

κάππαρη

αλάτι

ξύδι

κόκκους πιπεριού

Εκτέλεση

Ξεπλένουμε τη κάπαρη και την βάζουμε σε μια μεγάλη λεκάνη με κρύο νερό για ένα βράδυ και την επόμενη ημέρα τη σουρώνουμε.

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, βάζουμε 1 λίτρο κόκκινο ξύδι, 2 κουταλιές της σούπας αλάτι και ½ κουτάλι του γλυκού κόκκους μαύρου πιπεριού και τα βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 2-3 λεπτά.

Αποσύρουμε το μείγμα από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει.

Βάζουμε τη κάππαρη, σε ένα μεγάλο βάζο η σε μικρότερα, τα σφραγίζουμε, τα συμπληρώνουμε με το μείγμα με το ξύδι και τα αφήνουμε για 3-4 μήνες σε δροσερό μέρος μέχρι να την χρησιμοποιήσουμε.

Τα φύλλα της κάπαρης μπορεί να τα κάνουμε και αυτά τουρσί ή βραστά και τα διατηρούμε σε βάζα με άλμη ή ελαιόλαδο.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΚΑΡΑΒΙΑΣ

ΚΑΠΠΑΡΗ

Η κάππαρη είναι γένος, αγγειόσπερμων, δικότυλων φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Καππαροειδών και στην τάξη των Καππαρωδών, με 200 είδη δέντρων αλλά κυρίως θάμνων. Τα περισσότερα είδη φέρουν αγκάθια και βρίσκονται σε βραχώδεις και άνυδρες περιοχές των τροπικών και εύκρατων περιοχών της γης. Ορισμένα από τα είδη είναι έρποντα ή αναρριχητικά.

Στην ονομασία Κάππαρη απαντούν:

Αγκαθωτός θάμνος που απαντά στις ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου, από τον οποίο προέρχεται η κάππαρη του εμπορίου (οικογ. Καππαριδίδες)

Ονομασία των κλειστών ανθοφόρων οφθαλμών του φυτού κάππαρη, διατηρημένοι σε άλμη ή σε ξύδι, τρώγονται ως καρύκευμα.

Στις Μεσογειακές χώρες βρίσκεται το είδος Κάππαρις η κοινή (ή Κάππαρις η ακανθώδης, Capparis spinosa), έρπων θάμνος με μικρά αγκάθια και βλαστούς που διακλαδίζονται και απλώνονται στο έδαφος. Τα άνθη του φύονται μεμονωμένα, είναι μεγάλα και έχουν χρώμα λευκό. Τα άνθη πριν ανοίξουν, στο στάδιο που είναι ακόμα οφθαλμοί, μαζεύονται και στη συνέχεια τοποθετούνται σε αλατισμένο νερό με ξύδι (τουρσί) αποτελώντας τη γνωστή κάππαρη του εμπορίου.

Η κάππαρη χρησιμοποιείται ως καρύκευμα σε διάφορες σαλάτες, σε ποικιλία από τουρσιά και σε σάλτσες. Η γεύση της είναι πικάντικη και ελαφρώς καυτερή· αυτό οφείλεται στην ύπαρξη τού σιναπέλαιου που απελευθερώνεται από τους ιστούς του φυτού. Ο φλοιός της ρίζας χρησιμοποιείται στη θεραπεία διαφόρων παθήσεων όπως αρθρίτιδες, ρευματισμοί και πονόδοντοι. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι το φυτό έχει θεραπευτικές αλλά και μαγικές ιδιότητες.

Η κάππαρη είναι πιθανόν το περισσότερο ξεροφυτικό φυτό της Μεσογειακής ζώνης. Στην Ισπανία το χρησιμοποιούν για να σχηματίσουν αντιπυρικές ζώνες καθότι σε διαστήματα μεγάλης ξηρασίας το φυτό δεν πέφτει σε θερινή νάρκη, όπως κάποια άλλα που ξεραίνονται εντελώς, αλλά διατηρεί τους χυμούς στους ιστούς της. Συνήθως φύεται σε σχισμές απόκρημνων βράχων πολύ κοντά στην θάλασσα. Αυτή είναι μια παραλλαγή της ποικιλίας Κάππαρις η ακανθώδης που έχει ελάχιστα μέχρι καθόλου αγκάθια και μεγάλα σχετικά φύλλα. Μια ποικιλία με αγκάθια και πιο μικρά φύλλα βρίσκεται σε πολλά σημεία της Αθήνας σε απίθανα μέρη. Σε ενώσεις κράσπεδων, σε σχισμές πεζοδρομίων, σε σχισμές τοίχων 1ου, 2ου, ακόμη και 3ου ορόφου. Το πιθανότερο είναι ότι οι σπόροι βλάστησαν σε αυτά τα σημεία μεταφερόμενοι περισσότερο από τα μυρμήγκια παρά από τον αέρα.

Η κάππαρη πολλαπλασιάζεται με σπόρο η με μόσχευμα. Παρότι η κάππαρη φυτρώνει εκεί που δεν την περιμένεις, οι δύο τρόποι πολλαπλασιασμού στην πράξη έχουν πολλές δυσκολίες. Οι σπόροι της κάππαρης έχουν μια εξωτερική φλούδα που είναι πολύ δύσκολο να διαπεραστεί από το νερό για να βλαστήσει το έμβρυο. Ακόμη κι όταν βλαστήσει ο σπόρος και βγει το φυτό βάζοντας τα στη τελική θέση αναμένουμε συνήθως στα τέσσερα φυτά να επιζήσει το ένα. Ο πολλαπλασιασμός με βλαστό που παίρνουμε από το φυτό έχει κι αυτός πολύ λίγες πιθανότητες να είναι επιτυχής ακόμη κι αν φανεί ότι αρχικά έχει πιάσει.

Στην Ιταλία και Τουρκία παράγουν φυτά κάππαρης. Πιθανόν αυτό να γίνεται με in vitro καλλιέργεια ιστών. Η Τουρκία παράγει αρκετή από ότι φαίνεται κάππαρη τουρσί την οποία εξάγει ακόμη και στην Ελλάδα. Καλλιέργεια κάππαρης γίνεται και στην Κύπρο.

Άλλο είδος κάππαρης είναι η Κάππαρις η φυλλοβόλος (Capparis decidua) μικρό δέντρο που βρίσκεται σε περιοχές της Ασίας, φτάνει δε το ύψος των 5 μέτρων. Οι μικροί καρποί του δέντρου αυτού γίνονται τουρσί ενώ χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική για τη θεραπεία διαφόρων καρδιακών διαταραχών. Επίσης από την ξυλεία του δέντρου, που είναι ιδιαίτερα ανθεκτική, κατασκευάζονται σανίδες και βάρκες.

Η Κάππαρις η Ινδική (Capparis indica) είναι μικρό δέντρο που καλλιεργείται για τη δημιουργία αντιανεμικών φρακτών καθώς και ως καλλωπιστικό. Εκχύλισμα των ανθών και των καρπών του χρησιμοποιείται ως αντιπυρετικό και στην παρασκευή αλοιφών για διάφορες δερματικές παθήσεις.

Οι καρποί του θάμνου Κάππαρις η γναφαλώδης (Capparis tomentosa), (συν. Κάππαρις η κορυμβοφόρος Capparis corymbifera) τρώγονται ως τουρσί και γίνονται και μπαχαρικό.

Από τη Βικιπαίδεια