ΣΕΛΙΝΟ

Κοινή ονομασία δυο ποικιλιών του είδους Apium graveolens του γένους Σέλινον (Apium).Πρόκειται για διετές αρωματικό φυτό ύψους 30 έως 80 εκατοστά. Έχει έμμισχα φύλλα και λευκά άνθη. Το φυτό έχει τρυφερά κοτσάνια που είναι γνωστά ως η «καρδιά» του φυτού, ενώ τα υπόλοιπα κοτσάνια του είναι τραγανιστά. Για να ευδοκιμήσει χρειάζεται άφθονη ηλιοφάνεια και υγρό εδαφος, χρειάζεται μερική σκίαση. Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται με σπόρο τον Απρίλιο και το Μάιο. Το φυτό έχει βαρύ και έντονο άρωμα που οφείλεται στο αιθέριο έλαιό του. Αυτό το έλαιο προσδίδει στο σέλινο τονωτικές, ορεκτικές και χωνευτικές ιδιότητες. Αποτελεί πλούσια πηγή σιδήρου, ασβεστίου, μαγνησίου, φωσφόρου και βιταμινών Α, Β1, B2, B6 και C.  Προέλευση:Ευρώπη, Βόρεια Αφρική, Ινδία, Κίνα, Ιαπωνία, ΗΠΑ, Λατινική Αμερική και Νέα Ζηλανδία.

Το «σέλινο το βαρύοσμον» με διαφορετική ωστόσο μορφή από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα, καλλιεργείται για τουλάχιστον 3000 χρόνια. Το φυτό είχε μεγάλη σημασία για τους αρχαίους Αιγύπτιους.Στην αρχαία Ελλάδα το φυτό, σύμβολο της νίκης, δοξάστηκε πολύ. Στους αθλητικούς αγώνες στη Νεμέα και τα Ίσθμια έφτιαχναν στεφάνια από σέλινο και στεφάνωναν με αυτά τους νικητές.Το φυτό έδωσε ακόμα το όνομά του σε μία ολόκληρη ελληνική πόλη στη Σικελία, στο Σελινούντα. Η ελληνική αυτή αποικία που ιδρύθηκε στα μέσα του 7ουαι. π.Χ., ονομάστηκε έτσι επειδή φύτρωνε άφθονο άγριο σέλινο εκεί. Προς τιμή του φυτού κόπηκε νόμισμα επάνω στο οποίο ήταν χαραγμένο ένα φύλλο σέλινου, το σύμβολο της πόλης.Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστές και οι θεραπευτικές του ιδιότητες.

Έχει δυνατή αρωματική και σχετικά πικρή γεύση. Η γεύση των σπόρων του φυτού μοιάζει με αυτή του μάραθου και του γλυκάνισου.Χρησιμοποιήστε το στη παραδοσιακή φασολάδα και σε διάφορες σούπες με όσπρια, αλλά και ψαρόσουπα, κοτόσουπα, χορτόσουπα κλπ. Ψιλοκομμένο μαζί με καρώτο και μαραθόριζα αποτελεί συστατικό σε πολλές σαλάτες, ενώ δένει αρμονικά με τις πατάτες. Σε συνταγές με διάφορα είδη κρεάτων, όπως το φρικασέ κ.ά.Ταιριάζει με το μαϊντανό και τα φύλλα κόλιανδρου. Οι σελινόσποροι συνδυάζονται με μπαχάρι, φύλλα δάφνης  τσίλι, πάπρικα, κανέλλα, κάρβι, κόλιανδρο, μαραθόσπορους, τζίντερ και πιπέρι.