ΘΡΟΥΜΠΙ (Η ΘΡΟΥΜΠΗ)

Μεσογειακό αρωματικό βότανο της οικογένειας των Χειλανθών που μοιάζει πολύ με το θυμάρι. Πρόκειται για μικρό θάμνο ύψους που φτάνει τα 50εκ. και απαντάται σε όλη την Ελλάδα. Συνήθως φύεται σε ηλιόλουστα βραχώδη εδάφη. Ανθίζει την άνοιξη και το καλοκαίρι βγάζοντας ρόζ-μωβ ανθούς. Στη χώρα μας φύονται διάφορα είδη (7) του γένους Satureja όπως το είδος Satureja thymbra, Satureja spinosa, Satureja cretica και άλλα. Εκτός από τα χρήση του στη μαγειρική καταναλώνεται ως αφέψημα, ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται στην παρασκευή αρωματικού μελιού, λικέρ, οδοντόκρεμας και σαπουνιών. Προέλευση: Νότια Ευρώπη και Μεσογειακές χώρες.

Το θρούμπι χρησιμοποιείται για παραπάνω από 2000 χρόνια κυρίως στη μαγειρική. Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν κρασί αρωματισμένο με θρούμπι, τον θυμβρίτη οίνο. Η ονομασία του είδους thybra λένε ότι προέρχεται από το όνομα της αρχαίας ελληνικής πόλης Θύμβρας, η οποία βρισκόταν κοντά στην αρχαία Τροία. Το φυτό αναφέρεται από το Θεόφραστο αλλά και από το Διοσκουρίδη. Η λατινική ονομασία του γένους Satureja αποδίδεται στο Ρωμαίο Πλίνιο και προέρχεται από τη λέξη σάτυρος. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, οι σάτυροι ζούσαν σε λιβάδια με θρούμπι, το οποίο τους έδινε πάθος. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το βότανο αφροδισιακό. Παράλληλα το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για τα τσιμπήματα των μελισσών, αρωμάτιζαν με αυτό τις σάλτσες και χρησιμοποιούσαν ξύδι με θρούμπι ως άρτυμα. Ο Βιργίλιος έλεγε ότι το θρούμπι έπρεπε να φυτεύεται δίπλα σε κυψέλες επειδή δίνει θαυμάσια γεύση στο μέλι.

Έχει έντονη γεύση που θυμίζει θυμάρι και ρίγανη. Χρησιμοποιείται όπως η ρίγανη και το θυμάρι, σε ψητά κρέατα και πουλερικά, ψάρια, σούπες, σάλτσες, ομελέτες, πίτσες, αυγά, σαλάτες, λαχανικά και όσπρια. Αρωματίζει το ελαιόλαδο, ξίδι και δίνει υπέροχη γεύση στις βρώσιμες ελιές στα τουρσιά και στην πάστα ελιάς. Χάρη στις αντιτοξικές ιδιότητες που διαθέτει θεωρείται ιδανικό για όλα τα δύσπεπτα πιάτα. Συνδυασμοί με ρίγανη, μαντζουράνα, βασιλικό, θυμάρι, δενδρολιβανο, δάφνη, σκόρδο, φασκόμηλο, εσπτραγκόν.