ΚΟΛΙΑΝΔΡΟ (ή ΚΟΡΙΑΝΔΡΟ)

Φυτό αυτοφυές στις Μεσογειακές χώρες και στη Δυτική Ασία. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες ανά την υφήλιο. Το φυτό φτάνει τα 80εκ. ύψος. Έχει σκουροπράσινα φύλλα, πανέμορφα άνθη με ιδιαίτερο ροζ, μοβ ή λευκό χρώμα σε σχήμα ομπρέλας σχηματίζονται και παράγονται οι σπόροι.

Τα φρέσκα φύλλα χρησιμοποιούνται για το άρωμά τους στην Πορτογαλική, Λατινοαμερικάνικη και Ασιατική κουζίνα. Στην Ταϋλανδέζικη κουζίνα χρησιμοποιείται στη μαγειρική ακόμα και η ρίζα του φυτού. Είναι ένα από τα αρχαιότερα μπαχαρικά καθώς υπάρχουν αναφορές για χρήση από το 5000 π.Χ. λόγος που είναι συστατικό σε μίγματα όπως κάρυ.

Οι σπόροι χρησιμοποιούνται στις περισσότερες χώρες του κόσμου, μερικές χρησιμότερα μπαχαρικά στη μαγειρική διότι ταιριάζουν σχεδόν με κάθε συνδυασμό μπαχαρικών, αλμυρό ή γλυκό και φέρνουν την ισορροπία σε μίγματα φορές και σε συνδυασμό με το φρέσκο βότανο. Θεωρούνται ένα από τα αποτελούμενα από γλυκά και πικάντικα μπαχαρικά. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι συστατικο σε μείγματα όπως καρυ. Οι σπόροι συνιστάται να αγοράζονται ολόκληροι, καθώς είναι εύκολο να αλεσθούν.

Στα τέλη της εποχής του Χαλκού οι εισβολείς που εισέβαλαν στη Βρετανία, έφεραν μαζί τους κόλιανδρο, το οποίο χρησιμοποιούσαν για να αρωματίσουν το χυλό κριθαριού που έφτιαχναν. Στη συνέχεια, οι Βρετανοί αφού γνώρισαν το κόλιανδρο, το ανακάτευαν με κρασί και κύμινο και με το μίγμα αυτό συντηρούσαν το κρέας.Στην Ελλάδα καλλιεργούνταν τουλάχιστον από το 2000 π.Χ. Σε πινακίδα Γραμμικής Β γραφής που ανακαλύφθηκε στην Πύλο αναφέρεται ότι καλλιεργούνταν για την παρασκευή αρωμάτων. Οι σπόροι του χρησιμοποιούνταν ως μπαχαρικό και τα φύλλα του ως βότανο. Ο Ιπποκράτης (4οςαι. π.Χ.) συνιστούσε τη χρήση του ως φάρμακο.Ήταν πολύ σημαντικό και για τους Αιγύπτιους, καθώς έχει βρεθεί σε Αιγυπτιακούς τάφους. Ήταν γνωστό και στους Ισραηλίτες καθώς αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ότι το μάννα μοιάζει με το σπόρο του κόλιανδρου.Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης χρησιμοποιούνταν ως αφροδισιακό αλλά και ως μπαχαρικό/αρωματικό για τα φαγητά. Με την κατάκτηση του Μεξικού και του Περού, οι Ισπανοί κατακτητές το έφεραν μαζί τους και σύντομα έγινε απαραίτητο συστατικό του τσίλι.

Προέλευση: Ολλανδία, Ρωσία, Ασία (Ινδία), ΗΠΑ, Κεντρική και Λατινική Αμερική, Μαρόκο.

 Οι σπόροι είναι το μπαχαρικό με γλυκιά, πικάντικη, λίγο πιπεράτη, με μια υποψία πορτοκαλιού. Το βότανο, φρέσκο, έχει γεύση που θυμίζει πιπέρι, μέντα και λεμόνι. Η γεύση των σπόρων μπορεί να ενισχυθεί με ελαφρύ ψήσιμο πριν από το άλεσμα.

Χρησιμοποιείται κυρίως σε όλες τις χώρες, σε κάποιες κουζίνες της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου, της Ασίας, Στο Βιετνάμ στην Ασία. Το χρησιμοποιούν στο αρνί, το κατσίκι και άλλα είδη κρέατος. Ενισχύει το κοτόπουλο, όλα τα λαχανικά, τις σαλάτες, ψάρια και θαλασσινά. Χρησιμοποιήστε το στα ψάρια, μύδια, γαρίδες, λαχανοντολμάδες και μανιτάρια και παραδοθείτε στην πλούσια γεύση τους. Χρησιμοποιείστε το και στη ζαχαροπλαστική, στο ψωμί, σε λικέρ, ακόμη και σε μαρμέλαδες.

Τα φύλλα του κόλιανδρου μπορούν να συνδυασθούν με βασιλικό, άνηθο, σκόρδο, λεμονόχορτο και μαϊντανό. Οι σπόροι συνδυάζονται άρτια με όλα τα μπαχαρικά  αλλά ταιριάζουν καλύτερα με το μπαχάρι, το κάρδαμο, το κάρβι, το τσίλι, την κανέλα, το γαρύφαλλο, το κύμινο, τους μαραθόσπορους, το τζίντζερ, το πιπέρι και τον κουρκουμά.