ΠΑΤΑΤΕΣ ΣΟΦΙΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ, ΝΤΙΚΑΣ ΚΑΡΟΥΣΟΥ

ΠΑΤΑΤΕΣ ΓΙΑΧΝΙ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΕΣ

Κάποιες, λίγες συνήθως συνταγές, συνδυάζονται στο μυαλό μας με μια παλιά οικογενειακή ιστορία ή ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Και αυτές οι συνταγές δημιουργούν μνήμες και δεσμούς που ξεπερνούν τα όρια της γεύσης.

Οι πατάτες Σοφιγάδες είναι για μένα ο γευστικός σύνδεσμός μου με τη γιαγιά μου Πέρδικα-Δανάη (Ντίκα) Καρούσου-Παπαζυμούρη. Είναι η γυναίκα που τίμησα χρησιμοποιώντας το πατρικό όνομά της στο blog, ως τελευταία απόγονος με το επίθετο Caruso, του γένους Santrivilio, της Κεφαλονίτικης οικογένειας δηλαδή απ’ την οποία προέρχομαι.

Οι πατάτες σοφιγάδες είναι μια παλιά, απλή Κεφαλονίτικη συνταγή που την μαγείρευε συχνά η γιαγιά μου, στον πατέρα μου, όταν ήταν μικρός. Και μέσα απ’ την επιθυμία του τα τελευταία χρόνια, να αναπαράγει την παιδική γευστική του μνήμη, προσπαθήσαμε να αναβιώσουμε τη συνταγή της γιαγιάς, με όσα θυμόταν ο ίδιος και οι θειάδες μου. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν η συνταγή που έχω καταγράψει ήταν ακριβώς ίδια με της γιαγιάς ή όχι, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο καλό που δεν έχει πλέον σημασία.

Αλλά πριν φτάσω στη συνταγή, θα ήθελα με την ευκαιρία να καταγράψω με λίγα λόγια την ιστορία της γιαγιάς μου, που στην ουσία δεν γνώρισα ποτέ, μια και όταν γεννήθηκα έπασχε από Alzheimer και πέθανε όταν ήμουν μόλις 4 ετών. Στις παιδικές μου μνήμες έχω μια θολή εικόνα μιας γυναίκας με αρχοντική παρουσία αλλά απόμακρης, λόγω της αρρώστιας προφανώς, που τότε βέβαια δεν μπορούσα να καταλάβω. Όμως αισθάνομαι πως την έμαθα κάπως, μέσα από ατέλειωτες διηγήσεις του πατέρα μου και των θειάδων μου, στα οικογενειακά μας τραπέζια.

Η οικογένεια Καρούσου στην Κεφαλονιά περί το 1910: (επάνω από αριστερά) Σπύρος, Ελπίδα, Πέρδικα (η γιαγιά μου), Γεράσιμος, (κάτω από αριστερά) Ελένη, Μαρία (η προγιαγιά μου), Ανδρέας (ο προπάππους μου) και Πόπη

Γεννήθηκε το 1886 στην Κέρκυρα, μιλούσε άπταιστα Γαλλικά και Ιταλικά και έπαιζε κιθάρα. caruso crestΘεωρούνταν καλλονή της εποχής και στα μέσα του Α’ παγκοσμίου πολέμου, σε δεξίωση του Βασιλέα της Σερβίας στην Κέρκυρα γνώρισε τον πολιτικό μηχανικό, έφεδρο αξιωματικό του Σερβικού στρατού, Τιχομίρ Στογιάνοβιτς, ο οποίος την ερωτεύτηκε σφόδρα, την διεκδίκησε επιμόνως και εντέλει την έπεισε να παντρευτούν. γιαγια Ντίκα Καρούσου με τη Ναταλία Όταν τέλειωσε ο πόλεμος και ενώ γέννησε τη θεία μου Ναταλία, μετέπειτα Βλάχου, είχε διαφανεί η ασυμβατότητα στη σχέση. Έτσι, ο Στογιάνοβιτς έφυγε ξαφνικά για το Κραγκουγίεβιτς της Σερβίας “κλεβοντας” την Ναταλία. Σε τρία χρόνια όμως, πέθανε από φυματίωση και ο αδερφός της γιαγιάς, Σπύρος Καρούσος πήγε στη Σερβία και έφερε την Ναταλία πίσω στη μητέρα της το 1922, μαζί με την γκουβερνάντα της, καθότι μιλούσε μόνο σέρβικα.

Εκείνη την εποχή η γιαγιά Ντίκα, παντρεύτηκε τον συνονόματο παππού μου, Δημήτριο Παπαζυμούρη, ανώτερο αξιωματικό της Αστυνομίας και διευθυντή της Αγορανομίας στη Πάτρα.

Μαζί του έκανε τρία παιδιά, την θεία μου Μαίρη Παπαζυμούρη-Ντόγκα, παιδίατρο, τον πατέρα μου Γιώργο, διευθυντικό στέλεχος στη BP και τη θεία μου Ηρώ, ιδιαιτέρα γραμματέα του προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου. Έζησαν για λίγο στη Πάτρα και την Κεφαλονιά και μετέπειτα στην Αθήνα. Χαρακτηριστικό της γιαγιάς Ντίκας ήταν η πάντα άψογη εμφάνισή της, η καλλιέργειά της και το ότι ήταν γνήσια αρχόντισσα σε τρόπους και χαρακτήρα, είτε η ζωή τα έφερνε στα πάνω, είτε στα κάτω. Και βέβαια ως μεγαλωμένη σε αριστοκρατική οικογένεια της εποχής στην Κεφαλονιά, ήταν και καλή μαγείρισσα.

Δυστυχώς όμως, οι συνταγές της δεν είχαν καταγραφεί και έτσι αυτή για τις πατάτες σοφιγάδες, είναι η μόνη που έχω καταφέρει να αναπαράγω, μέσα από τις μνήμες των παιδιών της.

Οι πατάτες σοφιγάδες είναι ένα πολύ απλό πιάτο που γίνεται σε 20’ και στην ουσία αποτελεί ανάμειξη τηγανητών κύβων πατάτας με μια σάλτσα ντομάτας, σκόρδου και μαϊντανού, με τη διαφορά ότι στο τέλος προστίθεται λεμόνι. Ταιριάζουν ιδανικά σε καλοκαιρινό μεσημεριανό τραπέζι, είτε ζεστές, μόλις μαγειρευτούν, είτε και σε θερμοκρασία δωματίου, σε ρόλο χορταστικής πατατοσαλάτας.

Υλικά (ως κύριο πιάτο για 4 άτομα)

6 πατάτες (καθαρισμένες ή με τη φλούδα τους) κομμένες σε κύβους των 2-3 εκ.

1 μεσαίο κρεμμύδι ψιλοκομμένο

2 σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένες

400 γρ. σάλτσα ντομάτας

50 γρ. ντοματοπελτέ

3 κ.σ. ψιλοκομμένο μαϊντανό

1 κ.γ. ζάχαρη

½ λεμόνι, τον χυμό

αλάτι, πιπέρι

2.κ.σ. ελαιόλαδο για τη σάλτσα

300 ml. περίπου, ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο για το τηγάνισμα

Παρασκευή:

Βάζετε σε φριτέζα ή κατσαρόλα το λάδι για το τηγάνισμα να κάψει μέχρι να αρχίσει να αχνίζει (160ºC) και ρίχνετε τις πατάτες στεγνές για να τηγανιστούν σε δυνατή φωτιά.

Σε άλλη κατσαρόλα ή φαρδύ τηγάνι, βάζετε λίγο ελαιόλαδο να κάψει και ρίχνετε το φιλοκομμένο κρεμμύδι να σοταριστεί σε μεσαία φωτιά, ανακατεύοντας για 3-4 λεπτά.

Μόλις το κρεμμύδι αρχίσει να μελώνει, προσθέτετε σταδιακά την σάλτσα ντομάτας, τον ντοματοπολτό, τη ζάχαρη, και το πολτοποιημένο σκόρδο. Τα αφήνετε να βράσουν για 5 λεπτά περίπου ανακατεύοντας κάθε τόσο ώστε να πήξει κάπως η σάλτσα. Σβήνετε τη φωτιά και περιμένετε να γίνουν οι πατάτες.

Σε περίπου 15 λεπτά από τότε που μπήκαν οι πατάτες, όταν έχουν τηγανιστεί έχοντας κάνει ελαφριά κρούστα απέξω, τις προσθέτετε προσεκτικά μέσα στη σάλτσα. Ανακατεύετε καλά, προσθέτετε τον μαϊντανό, το λεμόνι, αλάτι και πιπέρι και τις αφήνετε για 5 λεπτά για να δέσουν οι γεύσεις.

Σερβίρισμα:

Είτε ζεστές, είτε σε θερμοκρασία δωματίου, σερβίρετε τις πατάτες σοφιγάδες, απ’ τη κατσαρόλα ή από σαλατιέρα. Με ένα δροσερό ροζέ κρασί και θέα τη θάλασσα αποτελούν ένα ιδανικό καλοκαιρινό μεσημεριάτικο γεύμα, συνοδευόμενες και από νόστιμη φέτα. Ζήτω οι απλές χαρές της ζωής!

http://caruso.gr