ΦΟΓΑΤΣΑ! ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙ! ΤΟ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙ!!

Κι αν πεις «Φογάτσα» σε έναν μη Κερκυραίο θα γουρλώσει τα μάτια με απορία και θα σε ρωτήσει τι εννοείς!

Η φογάτσα δεν είναι έννοια.. δεν είναι είδος καπνού ουτε και κάποιο σκεύος!

Η φογάτσα είναι τσουρέκι! Όχι οποιοδήποτε αρτοπαρασκεύασμα με αβγά, γάλα, ζάχαρη, βούτυρο, αλεύρι, μαγιά, βανίλια, ξύσμα πορτοκαλιού. Είναι το δικό μας “τσουρέκι” εκείνο το κέρασμα που παίρνουμε όταν πάμε επίσκεψη κάπου, εκείνο που στολίζει το εορταστικό μας τραπέζι τυλιγμένο με μια μεγάλη κόκκινη κορδέλα , εκείνο που το Πάσχα έχει πάντα ένα κόκκινο αυγό και ένα τρελό και ανεξήγητο φτερό!

Η Φογάτσα η Φοκάτσα όπως το ονομάζουν κάποιοι είναι ακόμα ένα στοιχείο που δείχνει την Ενετική επιρροή των παραδόσεων μας στο νησί.

Εχει συνήθως σχήμα στρογγυλό και το συναντάμε σε μια πιο μικρή εκδοχή του ανα περιόδους στο νησί με την ονομασία «Κολομπίνες»

Καλές Γιορτές σε όλους με υγεία χαρά και θετικό πνεύμα στις ζωές μας

Υλικά

800 gr. αλεύρι για τσουρέκια

200 gr. αλεύρι σκληρό

180 gr. αγελαδινό βούτυρο Κερκύρας

170 gr. ζάχαρη

3 μεγάλα αυγά

2 μεγάλα πορτοκάλια ξύσμα και χυμό

200 ml. κρασί μοσχάτο

50 ml. λικέρ κούμ κουάτ

120 ml. γάλα φρέσκο

45 gr. μαγιά νωπή

1 κάψουλα βανιλλίνη ή υγρή βανίλια

Ελάχιστο αλάτι

1 κρόκο αυγού

Εκτέλεση

Αφήνουμε τα υλικά να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου και προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 40°C Κελσίου για 10 λεπτά και τον σβήνουμε.

Σε ένα μπώλ ανακατεύουμε το γάλα, το οποίο έχουμε ζεστάνει ελαφρά, με τα 50 gr. από την ζάχαρη και με την μαγιά μέχρι να διαλυθουν.

Προσθέτουμε το σκληρό αλεύρι και ανακατεύουμε.

Αφήνουμε το προζύμι για 40 λεπτά μέσα στον φούρνο.

Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε το βούτυρο με την υπόλοιπη ζάχαρη, τον χυμό του προτοκαλιού, το ξύσμα, την βανίλια και το αλάτι.

Τοποθετούμε σε χαμηλή θερμοκρασία και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει το βούτυρο.

Αποσύρουμε από την φωτιά, προσθέτουμε το λικέρ, το κρασί και τα αυγά χτυπημένα ελαφρά.

Κοσκινίζουμε το αλεύρι.

Αρχίζουμε να προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι στο ζεστό μείγμα εναλλάξ μαζί με το το προζύμι.

Ζυμώνουμε ελαφρά με την παλάμη μας, κλείνοντας την ζύμη προς τα μέσα μέχρι να πάρουμε μια ζύμη ελαστική, που θα κολλάει ίσως ελάχιστα στα χέρια αλλά θα είναι απαλή και όταν την κρατάμε στην χούφτα μας δεν θα στέκεται στοιβαρή αλλά θα απλώνει.

Είναι πολύ σημαντικό η ζύμη μας να είναι ελαστική, γυαλιστερή και με υγρασία

Αν νιώθουμε οτι η ζύμη κολλάει περισσότερο και νιώθουμε οτι δεν μπορούμε να την διαχειριστούμε ποτέ δεν αλευρώνουμε τα χέρια μας, αν χρειαστεί ρίχνουμε 1 κουταλιά της σούπας βούτυρο λιωμένο μέσα στο μπώλ και βρέχουμε τα χέρια μας κατά το ζύμωμα.

Αφήνουμε την ζύμη να ξεκουραστεί σε ζεστό σημείο για μια ώρα, σκεπάσμένη με ελαφρά νωπή πετσέτα, που θα έχουμε βρέξει με ζεστό νερό και στύψει καλά αλλά δεν θα έρχεται σε επαφή με την ζύμη.

Χωρίζουμε την ζύμη σε όσα τσουρέκια θέλουμε να φτιάξουμε, η ζύμη φουσκώνει αρκετά οπότε μπορείτε να φτιάξετε ακόμη και 3 ή 4 τσουρέκια.

Δεν κουράζουμε την ζύμη με πολύ ζύμωμα και δεν πλάθουμε σε αλευρωμένο πάγκο, χρησιμοποιούμε και πάλι ελάχιστο λιωμένο βούτυρο στα χέρια μας αν χρειαστεί.

Δημιουργούμε καρβελάκια.

Τοποθετούμε την φογάτσα σε βουτυρωμένο στρογγυλό ταψάκι.

Με ένα ψαλίδι κόβουμε την ζύμη στην επιφάνει σε σταυρό.

Στα Ιταλικά Colombo σημαίνει περιστέρι ενώ Colombina είναι το μικρό περιστέρι! Κάπως ετσι θεωρούμε πως πήρε το όνομά του. Ενώ η φογάτσα υπάρχει σε λογιών λογιών παραλλαγές με τους Ιταλούς να ονομάζουν Fogazza την τηγανιτή ζύμη ψωμιού και Fogaccia ενα παρασκεύασμα που μοιάζει με τη δική μας λαγάνα, τους λαούς των Βαλκανίων Pogača ένα δικό τους ψωμί με επιπλέον βούτυρο και τους Γάλλους με τα πιο φημισμένα αρτοπαρασκευάσματα, να το ονομάζουν Foygasse.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΟΥΠΙΩΝΗΣ