ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ

Αγκάθι του Αγίου Ιωάννη

Το αγκάθι του Αγ. Ιωάννη είναι ένα πολυετές βότανο που βρίσκεται σε πολλά μέρη του κόσμου, μεταξύ των οποίων η Ανατολική Βόρεια Αμερική και οι ακτές του Ειρηνικού. Χρησιμοποιούμενα μέρη : παρασκευάσματα, εκχύλισμα βοτάνου. Δράση: Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του κατά της κατάθλιψης (ήπιας έως μέτριας). Κατά της ανησυχίας, κατά της σοβαρής κατάθλιψης, κατά των διαταραχών μανίας-καταναγκασμού, κατά των συμπτωμάτων περιεμμηνόπαυσης, κατά των διαταραχών εποχιακής νοσηρότητας, Υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης του για τη θεραπεία του HIV. Δοσολογία: Τα παρασκευάσματα του βοτάνου συνήθως προτυποποιούνται ώστε να περιέχουν 0,3% υπερισίνη ή 2-5% υπερφορίνη. Τυπικές δόσεις είναι 0,17-2,7 mg υπερισίνης ή 900-1450 mg εκχυλίσματος του βοτάνου ανά ημέρα. Πιθανές παρενέργειες : στομαχική διαταραχή, δερματικές αντιδράσεις, κόπωση, καταστολή, ανησυχία, ζάλη, πονοκέφαλος, ξηροστομία, απώλεια βάρους. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.

Αγκινάρα

Πολυετές λαχανικό σε σχήμα θάμνου, ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων (compositae). Καλλιεργείται σε μέρη προφυλαγμένα από το δυνατό ψύχος και χωρίς πολύ υγρασία, τα φύλλα της είναι μεγάλα με βαθιές σχισμές, πολλαπλασιάζεται με παραφυάδες κατά την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Η αγκινάρα είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β1, Β2, νιασίνη και C, ασβέστιο και φώσφορο. Εκτός από εξαιρετικό λαχανικό, αποτελεί επίσης και ένα πολύτιμο φάρμακο. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Τα φύλλα της αγκινάρας είναι χολαγωγά, τονωτικά και διουρητικά, τα φύλλα της θεωρείται ότι έχουν ιδιότητες κατά της αρτηριοσκλήρωσης, της χοληστερίνης και της ανεπάρκειας συκωτιού, των ρευματισμών, της πέτρας των νεφρών, του ίκτερου, των διαλειπόντων πυρετών, του τερτατέου πυρετού, κατά της ιδρωπικίας, και είναι επίσης καρδιοτονωτική και καθαριστική του αίματος. Επίσης το μασάζ με νερό από ζεσταμένα φύλλα αγκινάρας βοηθά στην τόνωση των μαλλιών.

Χρήση: Χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική αλλά μπορεί να καταναλωθεί και ως συστατικό σε χυμούς ή ροφήματα.

Άγρια γλυκοπατάτα

Στην άγρια γλυκοπατάτα (Dioscorea villosa και άλλα είδη της οικογένειας Dioscorea) έχουν λαθεμένα αποδοθεί ορμονικές ιδιότητες παρόμοιες της δεϋδροεπιανδροστερόνης (DHEA). Η λαθεμένη αυτή πεποίθηση πρέπει να έχει βασιστεί στο ότι η άγρια γλυκοπατάτα έχει χρησιμοποιηθεί στη βιομηχανική παρασκευή ορμονών. Χρησιμοποιούμενα μέρη : ρίζα, παρασκευάσματα. Δράση: Κατά της υψηλής χοληστερόλης, κατά των συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης. Δοσολογία: Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα, ενώ παραδοσιακά έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες δοσολογίες. Κάψουλες - 250 mg ως κάψουλες, μια έως τρεις φορές την ημέρα από το στόμα. Αποξηραμένη ρίζα - 2-4 g ή 1-2 κ.γ. σε δύο ή τρεις δόσεις από το στόμα, καθημερινά. Εκχυλίσμα. 450-900 mg εκχυλίσματος Dioscorea ανά ημέρα. Βάμμα - 2-4 ml βάμματος (1:1 σε 45% αλκοόλης) σε τρεις δόσεις από το στόμα Πιθανές παρενέργειες: δερματικό εξάνθημα, δύσπνοια, συσπάσεις μήτρας, χαμηλά επίπεδα σακχάρου, στομαχική διαταραχή. Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικα στοιχεια για την χρήση της.

Αγριάδα

Είναι πολυετές αυτοφυές χόρτο, με πολύ μακριές περιπλεκόμμενες ρίζες. Τα φύλλα του είναι στενά, ταινιοειδή και γλαυκοπράσινα, το ύψος του κυμαίνεται από 10 έως 50 εκ. Υπάρχουν διάφορα είδη, ανάλογα με τις περιοχές-συναντάται ακόμα και σε περιοχές με υψόμετρο τα 2000μ. Θεραπευτικές Ιδιότητες. Είναι από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά και συμπεριλαμβάνεται σε πολλούς συνδυασμούς για τη θεραπεία του προστάτη. Φυσικό αντιβιοτικό και από τα πιο φημισμένα διουρητικά. Είναι μαλακτικό χωρίς παρενέργειες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες και μειώνει τη χοληστερίνη του αίματος. Βοηθά ενάντια στους κολικούς του συκωτιού, στις πέτρες στη χολή, στη χρυσή και την κυτταρίτιδα. Δρα ως αντισηπτικό και αντιφλεγμονώδες σε ουρικές λοιμώξεις, όπως κυστίτιδα, ουριθρίτιδα, προστατίτιδα(σε άριστο συνδυασμό με Αχιλλαία), στον ρευματισμό και τα αρθριτικά τις ασθένειες του δέρματος και την ηπατίτιδα. Είναι ωφέλιμο για νεφρόλιθους και ψαμμίαση (άμμο στα νεφρά). Χρήση : Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα φύλλα και κυρίως η ρίζα της. Παρασκευάζεται ως αφέψημα. (ρίχνουμε δύο κουταλιές του τσαγιού κομμένο ρίζωμα σε ένα φλιτζάνι νερό και το σιγοβράζουμε για 10 λεπτά).

Αγριμόνια

Η κοινή ονομασία του είναι ασπροζάκι ή φωνόχορτο. Έχει κίτρινα άνθη, τα φύλλα του είναι οδοντωτά και χνουδωτά. Η συγκομιδή του γίνεται τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο. Το συναντάμε σε μέρη που υπάρχει υγρασία. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Το φυτό είναι στυπτικό και επουλωτικό σε πληγές, πρηξίματα, μώλωπες και διαστρέμματα. Είναι φάρμακο κατά της χρόνιας φαρυγγίτιδας , κατά της διάρροιας (το τσάι του) και ακόμα κατά του διαβήτη. Τις σπουδαίες θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού αναγνώριζαν και οι γιατροί της αρχαιότητας, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν εναντίον χρόνιων νοσημάτων του ήπατος, κατά του ίκτερου, της αιματουρίας και (σε γαργάρες) σε ερεθισμούς και εξελκώσεις του λαιμού. Με εξωτερικές πλύσεις βοηθάει στην επιπεφυκίτιδα και τη λευκόρροια. Ο Γάλλος Ρallas εξάλλου τη χρησιμοποιούσε με εμπιστοσύνη ως ανθελμινθικό στα κατοικίδια ζώα, ενώ ο Ηusard το συνιστούσε για τον καθαρισμό των ιχωρωδών και χοιραδικών ελκών και ο Ηοrtius ως σπουδαίο φάρμακο (το αφέψημα) κατά της υδρωπικίας. Ο Forestius έδινε το οινώδες (ή με ξίδι) αφέψημα του φυτού κατά των φλεγμονών των όρχεων, ενώ ο Fleticmann συνιστούσε γαργάρες με το αφέψημα του στους ρήτορες και στους τραγουδιστές, εναντίον της φλεγμονής του φάρυγγα και των φωνητικών οργάνων τους. Οι δικοί μας και οι ξένοι χωρικοί εξάλλου , το μεταχειρίζονται ακόμα σαν «βραστικό», αντί του τσαγιού, για το ωραίο άρωμα του (το τσάι των φύλλων του άλλωστε είναι πολύ καλό κατά της ημικρανίας και κατά της δυσπεψίας). Η αγριμόνια είναι επίσης αποτελεσματική κατά των κολικών, των εμετών και κατά του βήχα, ενώ το αφέψημα της είναι χρήσιμο στους ασθματικούς και κατά της νεφρίτιδας, του χρόνιου πνευμονικού κατάρρου, της καχεξίας, της αιματουρίας, των δερματικών παθήσεων, των βρογχικών παθήσεων και των ρευματισμών. Η αγριμόνια είναι ευεργετική στις παθήσεις του συκωτιού και της σπλήνας και στα έλκη του πεπτικού σωλήνα. Είναι ειδικό για τις φλεγμονές του λαιμού και του βλεννογόνου της στοματικής κοιλότητας. Από την αρχαιότητα ακόμα το χρησιμοποιούσαν για την επούλωση πληγών. Θυμηθείτε το σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, σε προβλήματα του φάρυγγα, άφθες και μυκητιάσεις. Τα φύλλα του είναι εξαιρετικά για την αναιμία και χρησιμοποιούνται με επιτυχία στους ρευματισμούς, στο λουμπάγκο, στα πεπτικά προβλήματα, στην κίρρωση του ύπατος και στις παθήσεις της σπλήνας. Συνίσταται επίσης κατά των κολικών, των εμετών και κατά του βήχα. Χρήση: Το τσάι των φύλλων του είναι κατά της ημικρανίας, της δυσπεψίας και της διάρροιας. Σε περιπτώσεις με πρηξίματα, στραμπούληγμα ή μώλωπες, μπορεί να παρασκευασθεί μία πάστα με ξίδι, πίτουρα και φύλλα αγριμονίου. Επίσης  με αφέψημα του αγριμονίου προτείνονται οι  γαργάρες για τον καθαρισμό της φωνής.

Αγριοθυμάρι

Χρησιμοποιούμενα Μέρη: Αποξηραμένο το ανθισμένο φυτό. Δράση : Κοκύτης, Βρογχίτιδα, Βήχα, Διάρροια. Δοσολογία: Σε μισό λίτρο νερό 1-2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένο αγριοθυμάρι, το αφήνουμε για λίγες ώρες (δεν βράζουμε) και πίνουμε. - Πληγές – Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή.

Αγριοκάστανο

Η αγριοκαστανιά (ή ιπποκαστανιά ή αίσκουλος) ενδημεί στην Ασία και τη Βόρεια Ελλάδα και παράγει καρπούς με ακανθώδες περικάρπιο με 1 έως 3 σπόρους εντός τους. Χρησιμοποιούμενα μέρη : εκχυλίσματα σπόρων. Δράση: -Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του για την θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας. Δοσολογία: - 300 mg ξηρού εκχυλίσματος σπόρου αγριοκάστανου κάθε 12 ώρες έως 12 εβδομάδες, λήψη από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες : Σοβαρή αλλεργική αντίδραση (αναφυλακτικό σοκ), παράλυση, κώμα, στομαχική διαταραχή, εμετός, διάρροια, σύγχυση, αδυναμία, κνησμός, ναυτία, ζάλη, χαμηλό σάκχαρο, αιμορραγία. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεια υπερ της χρήση του.

Αγριοκυπαρίσσι

Χρησιμοποιούμενα Μέρη : - Αποξηραμένοι οι καρποί, το ξυλώδες μέρος, οι βλαστοί με τα φύλλα. Δράση : - Μολύνσεις της ουροδόχου κύστης, Ανορεξία, Καθαρτικό, Διουρητικό – βάζουμε σε νερό τους καρπούς ή το ξυλώδες μέρος (δεν βράζουμε) αφήνουμε για λίγο και πίνουμε. Για την ίδια Δράση : μασάμε τους καρπούς (3-4 την ημέρα). - Πληγές που αργούν να επουλωθούν – με το ίδιο παρασκεύασμα που αναφέρετε παραπάνω, πλένουμε τις πληγές.

Αγριόσκορδο

Χρησιμοποιούμενα Μέρη : Φρέσκο ολόκληρο το φυτό. Δράση : Ανοιξιάτικες αδιαθεσίες (αλλεργίες), Αρτηριοσκλήρωση, Στομαχικές και εντερικές διαταραχές, Καθαρτικό – Το φτιάχνουμε σαλάτα, κατά προτίμηση χωρίς αλάτι. - Ακμή – Κομματιασμένα τα φρέσκα φύλλα εφαρμόζονται σε σπυριά και αποστήματα. ΠΡΟΣΟΧΗ! να μην αφήνετε πολύ ώρα διότι προκαλεί ερεθισμό! Το δέρμα ίσως να κοκκινίσει ελαφρά μετά την εφαρμογή για λίγο, δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Ξεπλύνετε με νερό.

Αλθαία

Η αλθαία ( ή δενδρομολόχα ή νερομολόχα ) ανθίζει το καλοκαίρι για μεγάλη χρονική περίοδο, αντέχει στη ζέστη και στην ξηρασία και συναντάται παντού στην Ελλάδα. Έχει χνου­δωτό, όρθιο στέλεχος, στρογγυλά, οδοντωτά, γκριζοπράσινα φύλλα, κοκκινωπά ή λευκά λουλούδια. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Είναι χρήσιμη σε οποιαδήποτε περίπτωση χρειάζεται μαλακτική επίδραση Η ρίζα χρησιμοποιείται κυρίως για πεπτικά προβλήματα και  συστήνεται ιδιαίτερα σε όλες τις φλεγμονές του πεπτικού σωλήνα , όπως φλεγμονές του στόματος, ουλίτιδα, γαστρίτιδα, πεπτικό έλκος, εντερίτιδα και κολίτιδα καθώς επίσης καταπραΰνει τις στομαχικές διαταραχές, το βή­χα, τη βρογχίτιδα και το κρύωμα. Επίσης βοηθά σε δερματικές παθήσεις και διαταραχές, πόνους μυών και τενόντων. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται για τους πνεύμονες και το ουροποιητικό σύστημα. Για την ουρηθρίτιδα και την άμμο στο ουροποιητικό σύστημα τα φύλλα της Αλθαίας είναι πολύ καταπραϋντικά. Γενικά αυτό το φυτό είναι πολύ καταπραϋντικό για οποιονδήποτε ερεθισμό των βλεννογόνων μεμβρανών του σώματος. Στην αλθαία αποδίδονται και ανοσοποιητικές ιδιότητες, καθώς βοηθά τα λευκά αιμοσφαίρια να καταστρέ­φουν τα μικρόβια που εισβάλλουν στον οργανισμό. Χρήση: Λαμβάνεται τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Οι ρίζες της διαθέτουν μία κολλώδη ουσία, η οποία απορροφά το νερό, διογκώνεται και σχηματίζει μια προστατευτική ζελατίνη. Η ζελατίνη αυτή ανα­κουφίζει και προστατεύει από τα κοψίματα, τις εκδορές, τα εγκαύματα και τις πληγές, ενδείκνυται για τις κιρσώδεις φλέβες και τα εξωτερικά έλκη όπως αποστήματα και δοθιήνες. Οι πολτοποιημένες ρίζες του μπορούν να χρησιμοποιη­θούν εξωτερικά ως επουλωτικό και ξηραντικό κατάπλα­σμα το οποίο α­πλώνεται στην πάσχου­σα περιοχή ζεστό, συμ­βάλλοντας στη θεραπεία των φλεγμονών.

Αλογοουρά

Η αλογοουρά είναι απόγονος γιγάντιων φυτών που μοιάζουν με τη φτέρη και κάλυπταν τη γη 200 εκατομμύρια χρόνια πριν. Χρησιμοποιούμενα μέρη: το φυτό, παρασκευάσματα. Δράση: κατά της αυξημένης διούρησης, κατά της οστεοπόρωσης. Δοσολογία : Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα για την αλογοουρά, ενώ παραδοσιακά χρησιμοποιούνται διάφορες δόσεις...  -Δισκία - 300 mg δισκίων ή κάψουλας τρεις φορές την ημέρα αρχικώς έως 6 g ημερησίως από το στόμα. -Τσάι - 1,5 g αποξηραμένης αλογοουράς σε 1 φλ. ζεστό νερό, έως 6 φλ. τσαγιού την ημέρα, εάν αναγκαίο. -Βάμμα - παρασκεύασμα 1:1 σε 25% αλκοόλης, 1-4 ml τρεις φορές την ημέρα από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες: -σύγχυση, δυσκολία στην ομιλία, διογκωμένα μάτια, προβλήματα μνήμης, εξάνθημα, ναυτία, αυξημένη διούρηση, στομαχική διαταραχή, μυϊκή αδυναμία, κρύα άκρα, απώλεια βάρους. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.

Αλόη

Αλόη η γνήσια (Aloe vera), ανήκει στην οικογένεια των λειριιδών (Liliaceae) και κατάγεται από την Αφρική. Καλλιεργείται  σε τροπικές περιοχές, επίσης και ως φυτό  εσωτερικών χώρων ή οε μεγάλες γλάστρες. Είναι ανθεκτικό φυτό,  που φτάνει τα  60 εκ.,  έχει  αγκαθωτά, γκριζοπράσινα και σαρκώδη φύλλα, άνθη κίτρινα ή πορτοκαλί. Ανθίζει από τον Μάιο μέχρι τον Ιούνιο. Η αλόη χρησιμοποιείται από παλιά ως λοσιόν για το δέρμα. Λέγεται ότι η Κλεοπάτρα όφειλε την εξαιρετική ομορφιά της προπάντων σε αυτό το φυτό. Χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού: Για την παραγωγή του ζελέ της  αλόης κόβονται τα φύλλα και χρησιμοποιείται το καθαρό ζελέ. Από το επίσης εξερχόμενο  πικρό, κίτρινο χυμό παράγεται το ξηρό εκχύλισμα της αλόης. Ιδιότητες: Η αλόη περιέχει ανθρακινόνη, ρητινώδεις ουσίες ταννίνες και Aloeresin B. Βοηθά στην επούλωση των πληγών, τονώνει την έκκριση χολής και δρα ως καθαρτικό. Εκτός αυτού τα συστατικά της χρησιμοποιούνται και ως λοσιόν για λεία και απαλή επιδερμίδα.

Θεραπευτικές Ιδιότητες: Η αλόη έχει ιδιότητες αρωματικές, τονωτικές, ορεκτικές και χωνευτικές σε μικρή δόση ενώ σε μεγαλύτερες δόσεις καθαρτικές και σε εξωτερική χρήση επουλωτικές. Η ρητίνη της αλόης από ορισμένες ποικιλίες είναι αρωματική και λαμβάνεται με κέντρισμα του φυτού. Είναι πικρή στη γεύση, τονωτική και καθαρτική. Η αλόη η γνήσια παράγει δύο φαρμακευτικά προϊόντα. Ο κίτρινος πικρός χυμός που βγαίνει όταν κόβουν τα φύλλα χρησιμοποιείται, αφού ξεραθεί, ως καθαρτικό. Ο λαός χρησιμοποιεί την αλόη για την περιποίηση εγκαυμάτων της επιδερμίδας από φωτιά ή ηλιοθεραπεία, καθώς και για τα εξανθήματα, τα τσιμπήματα από τις μέλισσες και από άλλα έντομα, τα κοψίματα και τα τσιμπήματα από τις μέδουσες της θάλασσας. Ταυτόχρονα έχει αντιμυκητική, αντιβιοτική και αντιφλεγμονώδη δράση. Στις τροπικές χώρες το φυτό βρίσκεται σε κάθε σπίτι στο περβάζι του παραθύρου της κουζίνας, πρόχειρο για κάθε ανάγκη και γενικά αποκαλείται φυτό για καψίματα. Κόβουν ένα φύλλο ώριμο από το φυτό το ξεφλουδίζουν για να βγει η ζελατίνη και τη βάζουν πάνω στο κάψιμο. Το 1930 και 1940 οι Αμερικάνοι γιατροί ανακάλυψαν ότι η ζελατίνη της αλόης μπορούσε να θεραπεύσει τα καψίματα που προκαλούσαν οι ακτίνες Χ. Από τότε άρχισε και η μεγάλη ζήτηση του φυτού. Εκτός από τη φαρμακευτική σήμερα είναι εκτεταμένη και η χρήση της αλόης στη βιομηχανία καλλυντικών για τις τονωτικές και μαλακτικές ιδιότητες της στο δέρμα. Χρήση: Το καθαρό ζελέ που εκκρίνεται από ένα φύλλο χρησιμοποιείται κυρίως ως μέσο πρώτων βοηθειών σε περίπτωση εγκαύματος, γδαρσίματος, ζεματίσματος και εγκαύματος από τον ήλιο. Μάλιστα η ανακουφιστική δράση του ζελέ σε εγκαύματα έχει επιβεβαιωθεί από έρευνες.  Για την ανακούφιση από τους πόνους καθώς και για τη μείωση του κινδύνου μολύνσεως τρίβουμε προσεκτικά το ζελέ πάνω στην πάσχουσα περιοχή. Ο πικρός χυμός δρα ως ισχυρό καθαρτικό χάρη στην ανθρακινόνη. Στην βιομηχανία των προϊόντων αισθητικής χρησιμοποιείται το φυτό για σαμπουάν και κρέμες προσώπου και χεριών.

Η Αλόη Βέρα είναι χυμώδης, μοιάζει αρκετά με κάκτο, αλλά στην πραγματικότητα ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών και συγγενεύει με το κρεμμύδι, το σκόρδο και το σπαράγγι, αντέχει σε μεγάλες θερμοκρασίες και ξηρασία.  Παρόλο που υπάρχουν περισσότερα από 300 είδη Αλόης, μόνο 4-5 ποικιλίες, διαθέτουν θεραπευτικές ιδιότητες. Το ζελέ που βρίσκεται στο εσωτερικό του φύλλου της Αλόης περιέχει πάνω από 75 γνωστά συστατικά με βασικότερη τη λεκτίνη. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Η αλόη χαρακτηρίζεται δικαίως ως το φυτό θαύμα καθώς οι θεραπευτικές της ιδιότητες είναι εξαιρετικά πολλές. Βοηθά στην αποφυγή αλλά και την επούλωση τραυματισμών του επιθηλίου (κυτταρικός ιστός) του εντέρου, δρα ως αντισηπτικό σε τραυματισμούς του δέρματος και δερματικές παθήσεις, μυκητιάσεις, εγκαύματα. Η αλόη βέρα βοηθάει επίσης σε παθήσεις του πεπτικού συστήματος, όπως το έλκος του στομάχου, η δυσπεψία, η δυσκοιλιότητα και η ελκώδης κολίτιδα, δυναμώνει το ήπαρ, αναζωογονεί  το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ πρόσφατες μελέτες μιλούν και για την ικανότητα αντιμετώπισης μορφών καρκίνου, διαβήτη και ηπατίτιδας. Ακόμη χρησιμοποιείται και σε κάποιες στοματικές θεραπείες, όπως τα στοματικά έλκη, οι φουσκάλες και η γαγγραινώδης στοματίτιδα. Είναι επίσης χολαγωγό, καθαρκτικό και χρησιμοποιείται και για την ανακούφιση του πόνου. Φημίζεται για την ενυδατική, αντιγηραντική, αντηλιακή και αντικυτταριδική δράση της. Χρήση: Ο χυμός της, αραιωμένος σε νερό ή γάλα, δημιουργεί ένα τονωτικό και δυναμωτικό ποτό, ενώ μπορεί ακόμα να συνδυαστεί και με άλλα συστατικά, για φυσικές κρέμες και λοσιόν που χρησιμοποιούνται τοπικά, θρέφουν το δέρμα και βελτιώνουν σημαντικά την ποιότητά του.

Αμάραντος

Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Τα φρέσκα φύλλα. Δράση : - Κατάπλασμα σε πληγές – Κοπανισμένα τα φρέσκα φύλλα εφαρμόζονται σε πληγές για να ενισχύσουν την θεραπεία τους.

Αμύγδαλο Γλυκό

Η αμυγδαλιά ενδημεί στη Δυτική Ασία και τη Βόρεια Αφρική, αλλά καλλιεργείται στις περισσότερες εύκρατες περιοχές. Χρησιμοποιούμενα μέρη : Καρποί. Δράση: -Κατά της υψηλής χοληστερόλης! -υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης του βοτάνου για τη θεραπεία από δερματικές αντιδράσεις λόγω ακτινοθεραπείας (τοπικά). Δοσολογία : Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα για το γλυκό αμύγδαλο, ενώ παραδοσιακά έχουν δοκιμασθεί διάφορες δόσεις. Ενήλικες - 84-100 g καθημερινά, από το στόμα. Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να υποστηρίξουν κάποια σύσταση, αλλά με βάση τις διατροφικές πληροφορίες το γλυκό αμύγδαλο θεωρείται υγιεινή επιλογή. Πιθανές παρενέργειες: - σοβαρή αλλεργική αντίδραση (status asthmaticus), λιπώδης εμβολή, αγγειοοίδημα, οίδημα στον λάρυγγα, χαμηλό σάκχαρο, αλωπεκία (απώλεια μαλλιών), αύξηση βάρους Σημείωση : Το γλυκό αμύγδαλο είναι διαφορετικό από το πικρό. Το πικραμύγδαλο μπορεί να είναι τοξικό για τον άνθρωπο. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.

Άρκτιο

Κατά την λαϊκή παράδοση, τα φρέσκα φύλλα της και ειδικά η ρίζα της , χρησιμοποιούταν τοπικά, για την θεραπεία των σπυριών, της νινίδας, την τριχόπτωση, το έκζεμα, τα έλκη και για τα τσιμπήματα των εντόμων. Κάποτε χρησίμευε για τον καθαρισμό του οργανισμού και είναι γνωστή για τους σπόρους της με τα άγκιστρα που κολλάνε στα ρούχα. Πολλοί ερευνητές διαπίστωσαν την παρουσία ενός αντιβιοτικού που βρίσκεται κυρίως στα φύλλα και στις φρέσκιες ρίζες, με δράση όμοια προς εκείνη της πενικιλίνης. Κυριότερο συστατικό της είναι η ινσουλίνη. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι ήπιο καθαρτικό, έχει δράση υπογλυκαιμική, διουρητική, αντιβιοτική, καταπραϋντική. Η διέγερση των πεπτικών υγρών που προκαλεί βοηθά στην έκκριση της χολής. Συνίσταται για πολυάριθμες μορφές δερματίτιδας, δερματοπάθειες πυώδεις, δρα κατά της ακμής, εκζεμάτων, πιτυρίδας, εξανθημάτων όπως ιλαρά και ερυθρά, αποστημάτων αλλά και κατά των δηλητηριάσεων. Βοηθά στην επούλωση πληγών, σε αρθριτικούς πόνους, σε στομαχικά προβλήματα, στην υπόταση, σε περιπτώσεις με πέτρα στα νεφρά ή τη χολή, μειώνει το ουρικό οξύ, θεραπεύει την ψαμμίαση και την ποδάγρα και χορηγείται σε περιπτώσεις υπεργλυκαιμίας αλλά και διαβήτη. Επίσης ενδείκνυται για την αποτοξίνωση του οργανισμού καθαρίζοντας την λέμφο. Χρήση: Πίνεται κυρίως ως αφέψημα.

Αρπαγόφυτο

Το αρπαγόφυτο (Harpagophytum procumbens) έρχεται από τη Λατινική Αμερική, ονομάζεται αλλιώς και ξύλινη αράχνη ή Νύχι του διαβόλου και χρησιμοποιείται από παλιά για την αντιμετώπιση ρευματικών πόνων. Είναι ένα έρπον ποώδες πολυετές φυτό με μια ανθεκτική κεντρική ρίζα που περιλαμβάνει μία ομάδα από δευτερεύοντες κονδύλους που κρέμονται από αυτήν, έχει αγκαθωτούς καρπούς και το χρώμα των ανθών του ποικίλλει. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι κατάλληλο ενάντια σε  πόνους ρευματισμών, αρθριτικών και αρθρίτιδας, ουρικής αρθρίτιδας. Γενικότερα θεωρείται ισχυρό αναλγητικό, καταπραϋντικό, αντισπασμωδικό  αλλά και αντιφλεγμονώδες. Συνίσταται επίσης για πόνους στην πλάτη λόγω σπονδύλωσης, αλλά και γενικότερα μυοσκελετικούς πόνους, προβλήματα χολικών αλάτων, ανεβασμένο ζάχαρο, διαταραχές ήπατος, νεφρών και χοληδόχου κύστης. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Χρήση: Χρησιμοποιείται ως αφέψημα. Οι αποξηραμένοι κόνδυλοι του φυτού χρησιμοποιούνται για να μετριάσουν τον πόνο και τον πυρετό αλλά και να διεγείρουν την χώνεψη.

Αρτεμισία-(ή λεβιθόχορτο).

Βοτανικό όνομα : Αψίνθιο το κοινό, αρτεμισία η κοινή (Artemisia vulgaris) ανήκει στην οικογένεια των σύνθετων (asteraceae). Κατάγεται από την Ευρώπη, Ασία και βόρεια Αμερική. Ευδοκιμεί στις άκρες των δρόμων και σε χερσότοπους. Επίσης το συναντάμε ως καλλιεργούμενο είδος. Το  ύψος του φτάνει μέχρι 1,50 μ., έχει σκουροπράσινα πτερωτά φύλλα, κόκκινα ή κίτρινα ανθάκια σε βότρεις. Ανθίζει από τον Ιούλιο έως και το Σεπτέμβριο. Το λεβιθόχορτο χρησιμοποιούνταν από τα αρχαία χρόνια ως θεραπευτικό φυτό και κατείχε μόνιμη θέση στη μοναστηριακή ιατρική, όπου το συνιστούσαν για προβλήματα πέψης. Λέγεται ότι οι ρωμαίοι στρατιώτες κάλυπταν τα σανδάλια τους με λεβιθόχορτο για να διατηρήσουν υγιείς τις πατούσες τους. Από το λεβιθόχορτο χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα νεαρά βλαστάρια που μπορούν να συλλέγονται μέχρι την άνθιση. Οι βότρεις κόβονται στο τέλος του καλοκαιριού, λίγο πριν ανθίσουν, και αποξηραίνονται. Ιδιότητες: Το λεβιθόχορτο έχει αρωματική και πικρή γεύση, η οποία οφείλεται π.χ. στις πικρές ουσίες και το αιθέριο έλαιο που περιέχει. Έχει ιδιότητες ορεκτικές, χωνευτικές και καταπραϋντικές. Χρήση: Το λεβιθόχορτο περιγράφεται παραδοσιακά ως δυναμωτικό για το στομάχι και το έντερο, το οποίο διεγείρει την παραγωγή των πεπτικών υγρών και προάγει τη χώνεψη. Ακόμα και για την ευκοιλιότητα, την ανορεξία και τη δυσάρεστη αναπνοή συνιστάται το λεβιθόχορτο στη λαϊκή θεραπευτική. Χρησιμοποιείται επιπλέον ως μέσο που προάγει την αιμάτωση και ως εμμηναγωγό και καταπραϋντικό. Μπορείτε να πίνετε κάθε μέρα μέχρι 3 φλιτζάνια τσάι. Το λεβιθόχορτο έχει ηπιότερη δράση από άλλα συγγενικά φυτά, έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μακρό χρονικό διάστημα ως διεγερτικό της όρεξης ή για την ενίσχυση της λειτουργίας της χώνεψης.

Αρτεμισία

Η Αψιθιά ή Αμπιστιά ανήκει στην οικογένεια των Compositae (Σύνθετα). Πολυετές σπάνιο, φρυγανώδες αυτοφυές σε άγονους και βραχώδεις τόπους φυτό, φτάνει μέχρι το 1μ. ύψος, με γκριζοπράσινους μίσχους και φύλλα, που καλύπτονται από αργυρόχρωμο χνούδι, και κίτρινα μικρά άνθη. Στη βοτανοθεραπεία χρησιμοποιούνται τα φύλλα, οι ανθισμένες κορυφές και οι ρίζες. Είναι πικρό, συναντάται σε περιοχές της Μεσογείου και σε όλα τα εύκρατα μέρη ανά τον κόσμο και υπάρχουν περίπου 300 είδη Αψιθιάς. Φημίζεται για την πλούσια περιεκτικότητά της σε αιθέρια έλαια. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Θεωρείται αγχολυτικό, τονωτικό, αντιπυρετικό, αντισηπτικό, εμμηναγωγό, αντιφλεγμονώδες, παυσίπονο. Συνίσταται ως τονωτικό κατά της δυσπεψίας(σαν ήπιο καθαρτικό), της γαστραλγίας, της γαστρίτιδας, της μερικής ανεπάρκειας του ήπατος. Βοηθά σε γυναικολογικά προβλήματα, μητρορραγίες και λευκόρροια. Είναι καλό αντιπυρετικό και αποχρεμπτικό σε περιπτώσεις κρυολογημάτων, δύσπνοιας, φλεγμονών των άνω αναπνευστικών οδών και στο βήχα. Χρησιμοποιείται επίσης, σαν χολαγωγό, στην χρυσή και στις δηλητηριάσεις, για την αποβολή των πετρών από το ουρικό σύστημα, ενάντια στα οιδήματα αλλά και κατά του διαβήτη και συμβάλλει στον μεταβολισμό των υδατανθράκων (σακχάρων). Χρήση: Χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο ως αφέψημα ή έγχυμα. Για να παρασκευάσουμε την Αψιθιά ως έγχυμα ρίχνουμε σε 1-2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε 1-15 λεπτά. Σε περιπτώσεις επιληψίας και σπασμών χρησιμοποιείται σκόνη από τις θρυμματισμένες ρίζες της Αψιθιάς, από 1- 3 κουταλάκια του καφέ την ημέρα, μόνη της ή με λίγη ζάχαρη. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να παίρνεται σε μικρές δόσεις και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Η διάρκεια της θεραπείας με Αψιθιά δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 2 βδομάδες.

Αρχαγγελική

Η άγρια αρχαγγελική φυτρώνει πλάι σε ρυάκια, ενώ την ήμερη μπορούμε να την έχουμε ακόμα και στο μπαλκόνι μας σε μεγάλες γλάστρες. Κάθε ίνα της αρχαγγελικής χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς, από τη ρίζα μέχρι τα φύλλα και τους σπόρους της όταν είναι ώριμοι, αλλά και τα λουλούδια της όταν είναι ανθισμένα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Η αρχαγγελική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τονωτικό σε περιπτώσεις κόπωσης, αναιμίας , ατονίας αλλά και σε μελαγχολία. Θεωρείται επίσης σπασμολυτική και χρήσιμη σε περιπτώσεις τυμπανισμού στομάχου και εντέρου αλλά και κατά της ημικρανίας. Επίσης ενδείκνυται σε περιπτώσεις επώδυνης ή με ανωμαλίες έμμηνης ρύσης . Έχει αποχρεμπτικές ιδιότητες, γι’ αυτό χρησιμοποιείται σε βρογχίτιδες, πλευρίτιδες και κρυολογήματα. Τέλος θεωρείται καταπραϋντική σε περιπτώσεις γαστρικής οξύτητας, κολίτιδας και άσθματος αλλά και καρδιοτονωτική. Είναι διουρητική  και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ρευματισμούς, αρθριτικά, θλάσεις μυών. Χρήση: Χρησιμοποιείται κυρίως ως αφέψημα αλλά και ως επίθεμα. Επίσης για πρόσθετη χαλάρωση προτείνεται η προσθήκη των μίσχων ή της ρίζας της στο μπάνιο ή στο ποδόλουτρο. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να χρησιμοποιείται ή λαμβάνεται σε μικρές δόσεις.

Αστράγγαλους

Ο Αστράγγαλος είναι από τα σπουδαιότερα φυτά στην παραδοσιακή ιατρική της Άπω Ανατολής, χρησιμοποιούμενος σαν τονωτικό και ενισχυτικό της υγείας απέναντι στις ασθένειες. Σήμερα χρησιμοποιείται ευρύτατα στην Κίνα, άλλα και με συνεχώς αυξανόμενους ρυθμούς στις δυτικές χώρες. Ιδιότητες : Ενίσχυση του ανοσοποιήτικού συστήματος και ανθεκτικότητα απέναντι στις ασθένειες και λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένου του κοινού κρυολογήματος. Περιφερειακές αγγειακές παθήσεις, υπέρταση και ισχαιμία. Βελτιώνει την λειτουργία των επινεφριδίων και της πέψης. Αυξάνει τον μεταβολισμό και προμηθεύει ενέργεια καταπολεμώντας την κούραση. Χρησιμοποιούμενο μέρος του φυτού: Η ρίζα. Χρήση: Ένα κουταλάκι του γλυκού σε 1 1/2 ποτήρι νερό. Βρασμός: 5-6 λεπτά. Μπορούμε να πιούμε μέχρι 2 ποτήρια την ημέρα.

Αχιλλαία

Η Αχιλλαία ή χιλιόφυλλο ανήκει στην οικογένεια των σύνθετων (Asteraceae) και κατάγεται από την Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, αρωματικό φυτό με γκριζοπράσινα φύλλα, το χρώμα των ανθών του ποικίλει από λευκό έως ροζ, ανθίζει καλοκαιρινούς μήνες και το ύψος της φτάνει τα έως και 60 εκ. Χρήσιμα μέρη είναι κυρίως τα άνθη και τα φρέσκα βλαστάρια και η γεύση του πικρίζει. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Η Αχιλλέα είναι ένα από τα καλύτερα εφιδρωτικά και αντιπυρετικά βότανα κατάλληλο για εμπύρετες ιώσεις, κρυολογήματα. Έχει τονωτικές, ηρεμιστικές ,αντισπασμωδικές αλλά και αντιφλεγμονώδες, απολυμαντικές ιδιότητες.  Βοηθά στην μείωση της υψηλής πίεσης και των θρόμβων τονώνοντας τα αιμοφόρα αγγεία, σε προβλήματα στην πέψη, σε ενοχλήσεις  και έλκη του στομάχου, του εντέρου, της  χολής ή σε περιπτώσεις ανορεξίας. Συνιστάται επίσης, για την θεραπεία της αμηνόρροιας και άλλων ενοχλήσεων του γυναικείου υπογαστρίου, εσωτερικής αιμορραγίας των αιμορροΐδων,  αποστημάτων, ως αντισηπτικό του ουροποιητικού ενδείκνυται για λοιμώξεις όπως η κυστίτιδα. Χρήση: Χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως. Ένα ζεστό αφέψημα προξενεί θεραπευτικό ιδρώτα που δροσίζει τον πυρετό και απομακρύνει τις τοξίνες. Χρησιμοποιείται φρέσκια ως κατάπλασμα για την επούλωση των πληγών. Λουτρά με χιλιόφυλλο συνιστώνται κυρίως σε περίπτωση αρθρίτιδας, ρευματικών, αιμορροΐδων και ως συμπληρωματικά της θεραπείας με τσάι σε περίπτωση ενοχλήσεων κατά την εμμηνόρροια. Τα φρέσκα ψιλοκομμένα βλαστάρια του χιλιόφυλλου είναι επίσης γευστικά σε σαλάτες.

Βαλεριάνα

Ανήκει στην οικογένεια των Βαλεριανιδών Η βαλεριάνα είναι φυτό με ρίζωμα πολυετές που μένει ζωντανό όταν ξεραίνονται οι βλαστοί και τα φύλλα. Το ύψος της κυμαίνεται από 40 εκατοστά έως 2 μέτρα. Έχει φύλλα σύνθετα πτεροειδή και τα άνθη της είναι μικρά άσπρα ή ρόδινα που σχηματίζουν πυκνές ταξιανθίες. Προτιμά τα υγρά και ψυχρά κλίματα και είναι αυτοφυές σε κάποιες περιοχές της Ελλάδος. Ανθίζει το καλοκαίρι μέχρι το φθινόπωρο.  Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούμε την ρίζα του φυτού, αλλά και τα ξεραμένα φύλλα που με αυτά φτιάχνουμε τσάι. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Συνιστάται για την αρθρίτιδα, την κολίτιδα, τη διάρροια, τον πονοκέφαλο και την υπέρταση, το σύνδρομο του ευερέσθιτου εντέρου, την εμμηνόπαυση, την ψωρίαση, τους ρευματισμούς, τη νευρική υπερένταση, τον πονόδοντο, την ισχιαλγία, τους πόνους περιόδου. Η βαλεριάνα έχει χρησιμοποιηθεί για υστερικές καταστάσεις, υπερδιέγερση, αϋπνία, ημικρανία, κράμπες, κολικούς του εντέρου, ρευματικούς πόνους, δυσμηνόρροια, νευρικές καταστάσεις. Οι κύριες χρήσεις της είναι για ηρεμιστικούς και υπνωτικούς λόγους, ενώ χρησιμοποιείται παράλληλα σαν αντισπασμωδικό και ηρεμιστικό. Προτείνεται επίσης για ανησυχία και νευρολογικές διαταραχές του ύπνου. Η βαλεριάνα χρησιμοποιείται σαν ηρεμιστικό ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας σε περιπτώσεις υπερέντασης. Χρήση: Σαν ήπιο κατευναστικό, η βαλεριάνα πρέπει να λαμβάνεται 30-45 λεπτά πριν τον ύπνο. Με τη μορφή αφεψήματος ξηρής ρίζας, σε δοσολογία 1-2γραμ. ανά φλιτζάνι, προσέχοντας την υπερβολική θέρμανση γιατί είναι πολύ πτητική. Πρέπει να προστατεύεται από το φώς. Με το αφέψημά της επίσης γίνονται μπάνια κατά των σπασμών των νεογέννητων βρεφών. Αποφεύγετε τις μεγάλες δόσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Βαλεριανή

Η βαλεριανή, μέλος της οικογένειας Valerianaceae, χρησιμοποιείται ευρέως για να θεραπεύσει την αϋπνία και την ανησυχία. Καλύτερα αποτελέσματα έχουν παρατηρηθεί σε όσους δεν κοιμούνται καλά. Χρησιμοποιούμενα μέρη : ρίζα, εκχύλισμα (ως παρασκεύασμα). Δράση : -κατά της αϋπνίας! -κατά της ανησυχίας -υπάρχουν ικανοποιητικά στοιχεία κατά της χρήσης της για την καταστολή. Δοσολογία: Τα προιόντα βαλεριανής προτυποποιούνται ως προς το βαλερινικό ή το βαλερικό οξύ. - Εκχύλισμα - 400-900 mg υδατικού ή υδατικού-αιθανολικού εκχυλίσματος (αντίστοιχο με 1,5-3 g βοτάνου), 30 με 60 λεπτά πριν τον ύπνο. - 100 mg υδατικού ή υδατικού-αιθανολικού εκχυλίσματος πριν από μια αγχογόνο κατάσταση -τσάι - 1,5-3 g ρίζας εμποτισμένης για 5-10 λεπτά σε 150 ml βρασμένου νερού. Πιθανές παρενέργειες : πονοκέφαλος, διέγερση, στομαχική διαταραχή, ανησυχία, ζάλη, υποθερμία, αϋπνία (μπορεί να παρατηρηθεί με χρήση μεγαλύτερη από δυο έως τέσσερις μήνες), μειωμένη συγκέντρωση, καταστολή, συμπτώματα μέθης. Σημείωση: τα συμπτώματα στέρησης της βαλεριανής περιλαμβάνουν σύγχυση και ταχυκαρδία και μπορεί να προκληθούν με την απότομη διακοπή της χρήσης της. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεία υπέρ της χρήσης της.

Βάλσαμο

Υπάρχουν περίπου 300 είδη του φυτού αυτού και στην Κρήτη συναντούμε 9 από αυτά, από τα οποία τα 5 είναι ενδημικά. Είναι θάμνος αειθαλής, λείος, πολύκλαδος που φτάνει σε ύψος τα 30 -60 εκατοστά. Στέλεχος όρθιο με μικρά επιμήκη φύλλα που έχουν πολλά διαφανή στίγματα. Αν τρίψουμε τα άνθη του, αναδίδεται μία δυνατή μυρουδιά ρητίνης. Τα άνθη του είναι χρυσοκίτρινα. Ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται όλα τα αέρια μέρη του φυτού. Πολύ γνωστό είναι το βαλσαμέλαιο που παρασκευάζεται από τις ανθοφόρες κορυφές του βοτάνου. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Το βάλσαμο είναι ένα αρωματικό φυτό με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες. Είναι διεγερτικό και ιδιαίτερα τονωτικό και χρησιμοποιείται πολύ από καταθλιπτικά άτομα διότι προσδίδει ανακούφιση, δημιουργεί θετικά αισθήματα και βελτιώνει τον ύπνο.  Η δράση του είναι αντιφλεγμονώδης, στυπτική, επουλωτική και ηρεμιστική. Το βάλσαμο όταν ληφθεί εσωτερικά έχει ηρεμιστική και αναλγητική δράση. Χρησιμοποιείται στη θεραπεία της νευραλγίας, της ανησυχίας, της έντασης και παρόμοιων προβλημάτων. Θεωρείται κατάλληλο βότανο για τις αλλαγές της εμμηνόπαυσης ή το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο που οδηγούν σε ευερεθιστότητα και ανησυχία. Καταπραΰνει τη συνδετικίτιδα, την ισχιαλγία και τους ρευματικούς πόνους. Εξωτερικά είναι ένα πολύτιμο επουλωτικό και αντιφλεγμονώδες βότανο. Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό σε προβλήματα φλεγμονών του δέρματος, των μυών και του συνδετικού ιστού, για ηλιακά εγκαύματα. Είναι επίσης πολύ καλό διουρητικό και συνίσταται για τη χώνεψη και γενικότερα την δυσπεψία. Χρήση: Για εσωτερική χρήση, λαμβάνεται σαν αφέψημα συνήθως ένα κουταλάκι του γλυκού ξερά τριμμένα φύλλα και άνθη σε μία κούπα καυτό νερό για 10-15 λεπτά. Εξωτερικά χρησιμοποιείται αφού εγχυλισθεί το φρέσκο φυτό σε ελαιόλαδο για πολλές ημέρες (40 έως 50) σαν άριστο επουλωτικό σε πληγές και εγκαύματα πρώτου βαθμού.

Βασιλικός

Ο βασιλικός είναι αρωματικό ετήσιο, ποώδες φυτό της οικογένειας των Χειλανθών και της τάξης των σωληνανθών. Η καταγωγή του είναι από την Ινδία και το Ιράν και σήμερα καλλιεργείται σε πολλές περιοχές του κόσμου. Τα φύλλα του είναι ωοειδή, μυτερά, ακέραια ή οδοντωτά, πράσινα, έντονα ή σκούρα σε ορισμένες ποικιλίες. Τα άνθη του είναι μικρά και λευκά ή λευκορόδινα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Οι ιδιότητές του είναι πολλές. Βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, βοηθά στην πέψη ως ένα άλλο είδος σόδας και καταπραΰνει τα έντερα στις ημικρανίες και τους πονοκεφάλους, ενισχύει τη μνήμη, είναι διουρητικό,  η κατανάλωση των φύλλων βοηθάει στην αύξηση του μητρικού γάλακτος στις θηλάζουσες μητέρες, καταπραΰνουν τις παθήσεις της χρόνιας ρινίτιδας και ιγμορίτιδας, συνιστάται για περιπτώσεις ναυτίας αλλά και για τις ναυτίες εγκυμοσύνης, βοηθάει στις περιπτώσεις στοματίτιδας και επιχείλιου έρπητα, είναι ιδανικός για κρυολογήματα, καταρροές και βήχα, φλεγμονές των αυτιών, μειώνει τις ρυτίδες αμυγδαλίτιδες και φαρυγγίτιδες. Χρησιμοποιείται επίσης εξωτερικά για την ανακούφιση του ερεθισμού από τσιμπήματα εντόμων, καθώς έχει μία ήπια αντιισταμινική δράση. Χρήση: Εκτός από εξαιρετικό αρωματικό σε φαγητά, σαλάτες κτλ, χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως. Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται αποξηραμένα ευχάριστα ως αφέψημα. Το τσάι που φτιάχνεται από τα φύλλα του βασιλικού είναι ιδανικό. Ο χυμός που βγαίνει από τα φύλλα σε συμπυκνωμένη μορφή χρησιμοποιείται σε σταγόνες για ανακούφιση, ενώ αραιωμένος σε διάλυμα με νερό για γαργάρες. η προσθήκη του στο μπάνιο χαλαρώνει το σώμα μας.

Βήχιο

Ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων και το συναντούμε σε Ευρώπη και βόρειο Ασία. Είναι ένα πολυετές φυτό που έχει χοντρό ρίζωμα από το οποίο βγαίνουν την άνοιξη τριχωτοί ανθικοί βλαστοί, λεπιοειδείς, με ένα κεφάλι με κίτρινα γλωσσοειδή ανθίδια, αρσενικά στο κέντρο και θηλυκά στις άκρες. Βγαίνει σε δροσερά και υγρά αργιλοασβεστώδη εδάφη. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα άνθη και τα φύλλα. Τα άνθη συλλέγονται πριν ανοίξουν εντελώς (από τέλη Φεβρουαρίου έως τον Απρίλιο) ενώ τα φύλλα συλλέγονται Μάιο και Ιούνιο. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Το βήχιο κατέχει αποχρεμπτικές, αντιβηχικές, μαλακτικές και αντικαταρροικές και διουρητικές ιδιότητες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για χρόνια ή οξεία βρογχίτιδα, ερεθιστικό βήχα, λαρυγγίτιδα,  κοκκύτη και άσθμα. Η καταπραϋντική αποχρεμπτική του δράση το κάνει χρήσιμο στα περισσότερα προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των χρόνιων μορφών εμφυσήματος. Σαν ήπιο διουρητικό έχει χρησιμοποιηθεί για την κυστίτιδα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξωτερικά για δοθιήνες, αποστήματα και πυώδη έλκη, ακόμη και για αρθρικούς και ρευματικούς πόνους. Χρήση : Εκτός από ωμό φαγώσιμο, χρησιμοποιείται και ως έγχυμα σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό με 1-2 κουταλιές του τσαγιού ξηρά άνθη ή φύλλα και το αφήνουμε για 10 λεπτά. Τα φρέσκα χτυπημένα φύλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εξωτερικά.

Βελανιδιά

Χρησιμοποιούμενα Μέρη: Αποξηραμένος ο φλοιός από τα νεαρά κλαδιά. Δράση : - Πονόλαιμο, Στοματικούς ερεθισμούς – Βράζουμε για 10 λεπτά 1 κουτάλι της σούπας σε 1 λίτρο νερό και κάνουμε γαργάρες. - Κολπικές πλύσεις – Παρασκευάζουμε το ίδιο αφέψημα και πλένουμε. - Εγκαύματα, Χιονίστρες, Αιμορροΐδες – Παρασκευάζουμε το ίδιο αφέψημα και πλένουμε την προβληματική περιοχή.

Black cohosh (τσιμιτσιφούγκα)

Το black cohosh, μέλος της οικογένειας Ranunculaceae, είναι ένα δημοφιλές βότανο που ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο εάν και πώς δρα και δεν είναι πλήρως κατανοητές οι επιδράσεις του στους υποδοχείς των οιστρογόνων ή τα επίπεδα των ορμονών. Χρησιμοποιούμενα μέρη: Παρασκευάσματα, ρίζα. Δράση κατά των : Συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης (εξάψεις, εναλλαγές στη διάθεση, εφίδρωση, ταχυκαρδία, κολπική ξηρότητα), αρθραλγιών. Δοσολογία : Η δοσολογία βασίζεται στην ποσότητα της χημικής ουσίας 27-δεοξυακτεϊνης που περιέχεται στο συμπλήρωμα... -Δισκία - 20 ή 40 mg από τα δισκία Remifemin (περιέχουν υγρό εκχύλισμα 1-2 mg της προαναφερόμενης χημικής ουσίας) δύο φορές την ημέρα. -Υγρό εκχύλισμα - 40 σταγόνες ημερησίως. -Αποξηραμένη ρίζα - 40-200 mg ημερησίως έως τρεις φορές την ημέρα. -Βάμμα - 0,4-2 ml από βάμμα 60% αιθανόλης (1:10) την ημέρα (περιέχει αλκοόλ). Πιθανές παρενέργειες: -πονοκέφαλος, ζάλη, εφίδρωση, διαταραχές στην όραση, δυσκοιλιότητα, οστεοπόρωση, μειωμένη αρτηριακή πίεση, ναυτία, εμετός. Υπάρχουν  επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.

Bladderwrack (fucus vesiculosus)

Το bladderwrack είναι ένα καστανό φύκι της οικογένειας Fucaceae. Ένα άλλο φύκι, το Ascophyllum Nodosum συνδυάζεται συχνά με το bladderwrack στα παρασκευάσματα φαιοφυκών. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -ολόκληρο το φύκι -εκχύλισμα αλκοόλης (ως παρασκεύασμα). Δράση κατά: του καρκίνου, του διαβήτη, της βρογχοκήλης, της παχυσαρκίας, επίσης έχει αντιβακτηριακή, αντιπηκτική και αντιοξειδωτική δράση. Δοσολογία: -Κάψουλες - 200-600 mg ημερησίως (εκχύλισμα αλκοόλης) -Υγρό εκχύλισμα αλκοόλης - 4-8 ml πριν τα γεύματα. -Ως δερματικό επίθεμα - πωλείται στο εμπόριο ως αδυνατιστικό προιόν, παρόλο που η χρήση του δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά. Σημείωση: Επειδή υπάρχει πιθανότητα για μόλυνση του bladderwrack από βαρεά μέταλλα, η πρόσληψή του θεωρείται πάντα δυνητικά ΜΗ ασφαλής. Πιθανές παρενέργειες: -επιδείνωση της ακμής, σιελόρροια, στομαχικές διαταραχές, αιμορραγία, τοξικότητα νεύρων, αυξημένα επίπεδα ασβεστίου, μαγνησίου, νατρίου, καλίου, μειωμένα επίπεδα σακχάρου, υπερθυρεοειδισμός (αυξημένη λειτουργία θυρεοειδούς αδένα). Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικα στοιχεία για την χρήση του.

Boswellia

Χρησιμοποιούμενα μέρη: ρετσίνι (Εκχυλίσματα ρητίνης). Δράση κατά : -του άσθματος, της νόσου του Crohn, της οστεοαρθρίτιδας, της ελκωτικής κολίτιδας, της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, Δοσολογία: Τα προιόντα της Boswellia συνήθως προτυποποιούνται ώστε να περιέχουν 37,5% boswellic οξέων ανά δόση. Το ρετσίνι περιέχει συνήθως 30% boswellic οξέα. Τα εκχυλίσματα αλκοόλης περιέχουν 43% boswellic οξέα, ενώ κάποια παρασκευάσματα μπορεί να περιέχουν έως και 65% boswellic οξέα. Συνήθης δοσολογία - 200-1200 mg από το στόμα, τρεις φορές την ημέρα και έως 8 εβδομάδες. Πιθανές παρενέργειες : στομαχική διαταραχή, παλινδρόμηση γαστρικού οξέος, εξάνθημα, πόνος ή καούρα, ναυτία, διάρροια, διαταραχή επιπέδων χοληστερόλης, αυξημένη απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση, αποβολή κυήματος. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.

Βρωμελαϊνη

Φυσικό ένζυμο που απαντάται στον ανανά και υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά δεδομένα, όσον αφορά την χρήση της στις φλεγμονώδεις καταστάσεις. Χρησιμοποιούμενα μέρη: Βρίσκεται στον ανανά. Δράση : Κατά της φλεγμονής, κατά της ιγμορίτιδας, κατά του καρκίνου, κατά της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, κατά της ανεπάρκειας πεπτικών ενζύμων / παγκρέατος, κατά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, κατά των μολύνσεων του ουροποιητικού συστήματος, συμπλήρωμα διατροφής. Δοσολογία: Η βρωμελαΐνη μπορεί να προτυποποιηθεί σε μονάδες πήγματος γάλακτος (milk clotting units, MCU), μονάδες πεπτόμενης ζελατίνης (gelatin digesting units, GDU), μονάδες FIP ή μονάδες Rorer (RU) ανά γραμμάριο. Κάποιες πηγές συνιστούν ένα εύρος από 1200-2000 MCU ανά γραμμάριο. -Δισκία -  120-240 mg από δισκία συμπυκνωμένης βρωμελαΐνης την ημέρα (Traumanase ή Ananase 2500 RU/ mg) σε τρεις ή τέσσερις δόσεις μέχρι μία εβδομάδα για τη θεραπεία φλεγμονών, ή 80-320 mg (200-800 μονά-δες FIP) δύο με τρεις φορές την ημέρα, ή 500-1000 mg βρωμελαΐνης τρεις φορές την ημέρα (πολλοί κατασκευαστές διαθέτουν προϊόντα προτυποποιημένα στα 2000 GDU σε δισκία των 500 mg). -Αλοιφή - Αλοιφή που περιέχει 35% βρωμελαίνη διαλυμένη σε έλαιο έχει χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό τραυμάτων. Πιθανές παρενέργειες: στομαχική διαταραχή, πρήξιμο στον λαιμό, δύσπνοια, διάρροια, ναυτία, εμετός, ερεθισμός βλεννογόνων, αιμορραγία μήτρας, υπνηλία, καταστολή. Υπάρχουν  επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.

Γαϊδουράγκαθο

Ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων (Compositae). Είναι μονοετής ή διετής αγκαθωτή πόα, ύψους έως 1,5 μ. Τα φύλλα του είναι εναλασσόμενα, με παρυφές οδοντωτές, ανοιχτοπράσινα με άσπρα νεύρα, ενώ οι κεφαλές των ανθέων είναι μεγάλες και μωβ χρώματος κυρίως. Το γαϊδουράγκαθο ή σίλυβο  είναι αυτοφυές κυρίως στη λεκάνη της Μεσογείου, ενώ καλλιεργείται στην υπόλοιπη Ευρώπη και στη Νότια Αμερική. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Βοηθά στην ανανέωση των κυττάρων του συκωτιού και υποστηρίζεται η δράση του ενάντια στη χρόνια κίρρωση του ήπατος. Είναι ιδανικό στη διάρκεια αποτοξίνωσης και ιδιαιτέρως σε περιπτώσεις υπερκατανάλωσης αλκοόλ καθώς έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Το γαϊδουράγκαθο είναι ένα εξαιρετικό προαγωγό της έκκρισης γάλακτος και είναι απόλυτα ασφαλές για χρησιμοποίηση από τις μητέρες που θηλάζουν. Χρησιμοποιείται επίσης για να αυξήσει την έκκριση και τη ροή της χολής από το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη και επομένως μπορεί να χορηγηθεί σε όλα τα προβλήματα που συνδέονται με τη χοληδόχο κύστη. Χρησιμοποιείται επίσης ως μαλακτικό και εφιδρωτικό, κατά των κολικών και της δυσεντερίας, των δηλητηριάσεων (κυρίως από μανιτάρια), κατά των αιμοπτύσεων αλλά και ως αντικαταθλιπτικό. Χρήση: Η ρίζα και τα φρέσκα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αφού αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους. Χρησιμοποιείται κυρίως το εκχύλισμα του αλλά μπορεί να καταναλωθεί και σε ρόφημα (οι σπόροι) ή τσάι σε συνδυασμό με άλλα βότανα. Οι ψημένοι σπόροι του θεωρούνται υποκατάστατο του καφέ.

Γαϊδουράγκαθο -  (Milk thistle)

Το Milk thistle, μέλος της οικογένειας των αστήρων, έχει χρησιμοποιηθεί ιατρικά για περισσότερα από 2000 χρόνια, κυρίως για τη θεραπεία παθήσεων του ήπατος και της χοληδόχου κύστεως. Χρησιμοποιούμενα μέρη: σπόροι. Σημείωση : Από τους σπόρους του μπορεί να εξαχθεί ένα φλαβονοειδές σύμπλεγμα, η σιλυμαρίνη, η οποία θεωρείται το βιολογικά δραστικό συστατικό. Δράση: -κατά της κίρρωσης! -κατά της οξείας ηπατίτιδας -κατά της δηλητηρίασης από το μανιτάρι Amanita phalloides -πρόληψη καρκίνου -κατά της χρόνιας ηπατίτιδας Γ -κατά του διαβήτη (σε ασθενείς με κίρρωση) -κατά της ηψηλής χοληστερόλης -κατά της ηπατικής βλάβης από φάρμακα και τοξίνες Δοσολογία: Το milk thistle προτυποποιείται συνήθως, ώστε να περιέχει 70-80% σιλυμαρίνη. Η σιλυμαρίνη είναι ένα μείγμα τριών φλαβονολιγνανών: σιλυβίνη, σιλυδιανίνη και σιλυχριστίνη. Δοσολογίες για τη σιλυμαρίνη - 230-420 mg ανά ημέρα, διαιρεμένα σε δύο ή τρεις δόσεις (έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι και 8000 mg, με άγνωστη όμως ασφάλεια). Το silipide (IdB 1016) είναι ένα ειδικό προϊόν του milk thistle σχεδιασμένο να απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό. Οι δόσεις του μετρώνται με ισοδύναμα σιλυβίνης. Δόσεις για το silipide - 160-480 mg ανά ημέρα σε ισοδύναμα σιλυβίνης Πιθανές παρενέργειες: -στομαχική διαταραχή, πονοκέφαλος, κνησμός, απώλεια όρεξης, αέρια, καούρα, διάρροια, αρθραλγία, σεξουαλική ανικανότητα, μειωμένα επίπεδα σακχάρου. Έχει αναφερθεί και αναφυλακτικό σοκ. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.

Γιοχίμπ

Το γιοχίμπε είναι τροπικό δέντρο της Κεντρικής και Δυτικής Αφρικής γνωστό για τις αφροδισιακές και διεγερτικές του ιδιότητες, εξαιτίας της γιοχιμπίνης, ενός αλκαλοειδούς, που υπάρχει στο φλοιό του.  Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι ισχυρότατο τονωτικό και αφροδισιακό και  φαίνεται να καταπολεμά την ανδρική ανικανότητα. Η Γιοχημπίνη διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία των γεννητικών οργάνων, αυξάνοντας την ροή του αίματος και διεγείρει τα νεύρα. Είναι γνωστό στους κύκλους των αθλητών εδώ και πολλά χρόνια. Τα αποτελέσματά του ως αφροδισιακό και ενισχυτικό του οργανισμού το κατέστησαν ένα από τα πιο δημοφιλή συμπληρώματα διατροφής, ενώ νέες έρευνες το παρουσιάζουν να έχει αντιοξειδωτική δράση. Χρήση: Χρησιμοποιείται το εκχύλισμα από το φλοιό του για παρασκευή ροφημάτων. Ωστόσο, η υπερδοσολογία αυτού του βοτάνου μπορεί να προκαλέσει σοβαρές οφθαλμολογικές επιπλοκές και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.

Γκίνγκο Μπιλόμπα-(Ginkgo biloba)

Το Ginkgo biloba χρησιμοποιείται ιατρικώς για χιλιάδες χρόνια. Σήμερα είναι ένα από τα κορυφαία στις πωλήσεις βότανα στις ΗΠΑ. Το Ginkgo χρησιμοποιείται για τη θεραπεία πολυάριθμων καταστάσεων, πολλές από τις οποίες δοκιμάζονται επιστημονικά. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -φύλλα. Δράση: -Ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του για απόφραξη (φραγμένες αρτηρίες στα πόδια) και για τη θεραπεία της άνοιας από νόσο Alzheimer ή της αγγειοπάθειας -κατά της εγκεφαλικής ανεπάρκειας! -κατά της εξασθένησης της μνήμης λόγω ηλικίας -κατά των παρενεργειών της χημειοθεραπείας -κατά της μειωμένης λίμπιντο / διαταραχής στύσης (ανδρική ανικανότητα) -κατά της κατάθλιψης -κατά εκφύλισης κηλίδας -βελτίωση της μνήμης (σε υγιείς) -κατά του βόμβου (στα αυτιά) -κατά του ιλίγγου -υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης του για το εγκεφαλικό Δοσολογία: -Για απόφραξη - 80-360 mg προτυποποιημένου 50:1 εκχυλίσματος φύλλων καθημερινά από το στόμα, σε δύο ή τρεις δόσεις. - 3-6 ml εκχυλίσματος 40 mg/ml καθημερινά από το στόμα σε τρεις δόσεις. Δοσολογίες για άλλες καταστάσεις δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Πιθανές παρενέργειες : -αιμορραγία, πονοκέφαλος, ναυτία, γαστρεντερική διαταραχή, μυϊκή αδυναμία, ανησυχία, αλλαγές στην πίεση και το σάκχαρο, μειωμένη γονιμότητα.

Γυμνόσπερμο, πανάρχαιο φυτό, είναι το μοναδικό επιζών φυτό της τάξης γκινγκοώδη, οικογένεια γκινγκοΐδες. Τα πρώτα γκίγκο εμφανίστηκαν την παλαιοζωική εποχή. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό, όμορφο, φυλλοβόλο δέντρο, με πρασινοχρυσαφιά φύλλα μεγάλα και πλατιά. Φτάνει σε ύψος τα 50 μέτρα και ο κορμός του είναι κυλινδρικός, έχοντας διάμετρο μέχρι και 3 μέτρα. Τα φύλλα είναι το μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Χαρακτηρίζεται για  τις αντιπηκτικές του ιδιότητες, τη δράση του υπέρ της βελτίωσης της περιφερικής κυκλοφορίας και της εγκεφαλικής αγγειακής επάρκειας αλλά και της καλής κυκλοφορίας της γλυκόζης στο αίμα. Άλλες ευεργετικές επιδράσεις που έχουν διαπιστωθεί είναι κατά της εξασθένησης της μνήμης, κατά της κατάθλιψης, κατά των παρενεργειών της χημειοθεραπείας και κατά της μειωμένης λίμπιντο, των ιλίγγων, των κιρσωδών φλεβών, των αιμορροΐδων και των ελκών στα πόδια, έχει αντιαλλεργική δράση σε άσθμα, φλεγμονές και άλλες αλλεργίες και ασφαλώς σαν αντιοξειδωτικό. Χρήση: Χρησιμοποιείται το εκχύλισμα του πρωτίστως αλλά και ως τσάι μόνο του ή με σε συνδυασμό με άλλα βότανα.

Γκίνσενγκ Πάναξ (Ginseng panax)

Το όνομα «Ginseng» έχει κινεζική προέλευση και ετυμολογικά σημαίνει «ανθρώπινη ρίζα», εξαιτίας του χαρακτηριστικού διχαλωτού σχήματος που έχει η ρίζα του, η οποία θυμίζει ανθρώπινα πόδια. Ο όρος ginseng αναφέρεται σε διάφορα είδη του γένους Panax της οικο­γένειας Araliaceae. Τα δύο πιο γνωστά είναι το ασιατικό ginseng (Panax Ginseng), του οποίου ποικιλίες είναι το κινεζικό και το κορεατικό, και το αμερικανικό ginseng (Panax quin­que­folius). Ωστόσο, η ίδια ονομασία έχει δοθεί κάπως παραπλανητικά και σε ορισμένα άλλα είδη φυτών που έχουν παρόμοιες ιδιότητες με το ginseng, όπως το ρωσικό ή σιβηριανό ginseng. Πάναξ ο πεντάφυλλος είναι το αρχαιοελληνικό όνομα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Θεωρείται προληπτικό, θεραπευτικό αλλά κυρίως τονωτικό. Χρησιμοποιείται για να προληφθεί η κούραση, ο πονοκέφαλος, η εξάντληση και η αμνησία. Συμπληρώνει τις θεραπείες σε ασθένειες της καρδιάς, των νεφρών, των νεύρων και του κυκλοφοριακού συστήματος άριστο προσαρμογόνο κατά του στρες, αυξάνει την ικανότητα για σωματική και νοητική εργασία, βελτιώνει τη λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος, προστατεύει από επιβλαβείς ακτινοβολίες, δυναμώνει το αναπαραγωγικό σύστημα (αυξάνει το μικρό αριθμό σπερματοζωαρίων στους άνδρες, στις γυναίκες δρα ενάντια στην ατροφία ή υπολειτουργία των ωοθηκών ή την απουσία εμμήνων) ,μειώνει την κακή χοληστερίνη, τα τριγλυκερίδια και τα λιπαρά οξέα στο αίμα, ενώ αυξάνει την καλή χοληστερίνη. Χρησιμοποιείται επίσης, κατά του διαβήτη και θεωρείται ότι έχει αντικαρκινική δράση. Βελτιώνει τις αθλητικές επιδόσεις και γενικά αυξάνει σημαντικά την εσωτερική ενέργεια του οργανισμού. Χρήση: Οι ρίζες του μπορούν να χρησιμοποιηθούν με πολλούς τρόπους. Μπορεί να τριφτεί και να προστεθεί σε σαλάτες και φαγητά, ακόμη και να μασηθεί έτσι, αν και πικρίζει λίγο.  Φυσικά  φτιάχνεται σε τσάι: λίγα γραμμάρια σκόνης σε 2 ποτήρια νερό για περίπου 1 ώρα. Αλλά και ως αφέψημα ( αφού βράσει 2 φορές, να κρατηθεί το πρώτο αφέψημα μετά από 45 λεπτά περίπου βράσιμο και, αφού αλλαχθεί το νερό, να φτιαχτεί άλλη μια δόση).

Το όνομα ginseng αναφέρεται σε διάφορα είδη του γένους Panax. To Panax ginseng είναι Ασιάτικης προέλευσης, αλλά καλλιεργείται και στην Αμερική, ενώ δεν έχει σχέση με το Σιβηρικό ginseng (Eleutherococcus senticosus).  Χρησιμοποιούμενα μέρη: παρασκευάσματα. Δράση: -Νοητική λειτουργία! -κατά του Διαβήτη τύπου 2! -Πρόληψη καρκίνου -κατά της στεφανιαίας νόσου -κατά της δυσλειτουργίας στύσης (ανδρική ανικανότητα) -αθλητική απόδοση -κατά της κόπωσης -κατά της υψηλής πίεσης -ενίσχυση ανοσοποιητικού συστήματος -κατά των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης -αίσθημα ευεξίας Δοσολογία: -Δισκία ή κάψουλες - 100 mg εκχυλίσματος ginseng από το στόμα μια ή δυο φορές καθημερινά -Υγρό - 1-2 g σε 150 ml νερού ή 1-2 ml υγρού εκχυλίσματος 1:1 (g/ml) ή βάμμα 1:5 (g/ml) καθημερινά. Πιθανές παρενέργειες: -Δερματικές ενοχλήσεις, κνησμός, κηλίδες, στομαχική δυσφορία, διάρροια, ναυτία, εμετός, ερεθισμός λαιμού, απώλεια όρεξης, πονοκέφαλος, πυρετός, ζάλη, θολή όραση, υπνηλία, διαταραχή στην πίεση, κατακράτηση υγρών, οίδημα, πόνος στο στήθος κ.α. Το ginseng επίσης, μπορεί να μεταβάλει την πήξη του αίματος, ή τον αριθμό των ερυθροκυττάρων, και να προκαλέσει αιμορραγία στη μύτη. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.

Γκουαράνα.

Το Γκουαράνα είναι ένας εξωτικός αναρριχώμενος θάμνος που προέρχεται από την Νότια Αμερική και κυρίως τη Βραζιλία(Αμαζόνιος), γνωστό και ως βραζιλιάνικο κακάο έχει έντονα κόκκινους καρπούς και υψηλή περιεκτικότητα σε καφεΐνη. Έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες από τους Ινδιάνους του Αμαζονίου για τις ζωηρές, αναζωογονητικές ιδιότητες του. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Το γκουαρανά περιέχει μεγάλη ποσότητα καφεΐνης και κυρίως δρα σαν διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος, θεωρείται ότι  βελτιώνει την αντοχή και την απόδοση των αθλητών, μειώνει την όρεξη και ευνοεί τη μείωση του σωματικού βάρους και λίπους, ενώ χρησιμοποιείται με σκοπό την πνευματική διέγερση και διαύγεια. Έχει επίσης αφροδισιακές δράσεις. Οι Ινδιάνοι του Αμαζονίου έπιναν ένα πότο από Γκουαράνα κάθε μέρα ως τονωτικό και μεγαλύτερη ποσότητα όταν ήθελαν να τεκνοποιήσουν. Το χρησιμοποιούσαν, επίσης, για να θεραπεύσουν τη διάρροια, τους πονοκεφάλους και το πυρετό. Είναι επίσης διουρητικό και συντελεί στην απώλεια βάρους. Χρήση: Χρησιμοποιούνται οι σπόροι του φυτού στην παρασκευή διάφορων τονωτικών ροφημάτων.

Γλυκάνισος

Ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδοφόρων. Είναι φυτό ποώδες, μονοετές που καλλιεργείται από την αρχαία εποχή. Το γλυκάνισο έχει άνθη μικρά λευκά σε σκιάδια αρκετά μεγάλα, φύλλα με μεγάλες στρογγυλές περιφέρεις και τρεις λοβούς, στέλεχος με λεπτές ραβδώσεις, διακλαδιζόμενο, καρπό αυγοειδή και χνουδωτό. Ανθίζει από Ιούνιο μέχρι Αύγουστο. Φτάνει σε ύψος τους 50 πόντους. Χρησιμεύει ο σπόρος του που μαζεύεται ώριμος τον Σεπτέμβριο. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Είναι ένα θερμαντικό, διεγερτικό χόρτο, το οποίο βελτιώνει την πέψη, δρα ευεργετικά στο συκώτι και το κυκλοφοριακό σύστημα και έχει αποχρεμπτική και οιστρογονική δράση. Είναι αρκετά αποτελεσματικό μέσο ενάντια στους σπασμούς-κολικούς των εσωτερικών μυών (του στομάχου και των εντέρων), αυξάνει την αποβολή αερίων των εντέρων και την περισταλτικότητα τους, χρησιμοποιείται ενάντια στο άσθμα, στον βήχα και τον ερεθισμό των άνω αναπνευστικών οδών, στην βραχνάδα της φωνής, σαν εφιδρωτικό και αντιπυρετικό μέσο. Συστήνεται στις μητέρες που θηλάζουν γιατί αυξάνει το γάλα αλλά και σαν διουρητικό μέσο στις ασθένειες των νεφρών, του συκωτιού και του παγκρέατος. Εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της ψώρας. Χρήση: Βράζοντας αποξηραμένους καρπούς από γλυκάνισο σε νερό μπορούμε να ετοιμάσουμε ένα αφέψημα το οποίο αποτελεί ένα ήπιο καθαρτικό. Επίσης, παρασκευάζεται ως έγχυμα (Πριν τη χρήση συνθλίβουμε ελαφρά τους σπόρους για να ελευθερωθούν τα πτητικά έλαια. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-2 κουταλιές του τσαγιού σπόρους και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10-15 λεπτά). Αλλά και με την κατάλληλη πολτοποίηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εξωτερικά.

Γλυκόριζα

Είναι θάμνος ύψους 50-100 εκ., με ρίζες που φτάνουν τα 1-2 μέτρα, κυλινδρικές, διακλαδισμένες και σαρκώδεις. Αυτές είναι που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Οι βλαστοί του φυτού είναι όρθιοι, ραβδωτοί, ισχυροί και χνουδωτοί, τα φύλλα είναι πτεροειδή, τα άνθη του φυτού έχουν συνήθως χρώμα κυανό και εμφανίζονται στις αρχές του καλοκαιριού. Τη γλυκόριζα την συναντούμε σε μεγάλες αποικίες σε χαμηλό υψόμετρο και σε εδάφη χέρσα και ακαλλιέργητα. Βότανο γνωστό εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στην κινέζικη ιατρική την χρησιμοποιούν εδώ και 3000 χρόνια. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, αντιφλεγμονώδες, επενεργεί στα επινεφρίδια, είναι αντισπασμωδικό και ήπιο υπακτικό. Το βότανο είναι ωφέλιμο σε προβλήματα σπλήνας, γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους, κολικούς και πρωτοπαθή αδρενοκορτικοειδική ανεπάρκεια. Έχει θετική δράση σε βρογχική καταρροή, βρογχίτιδα, πνευμονία και βήχα. Επίσης, επενεργεί θετικά σε προβλήματα στρες. Σε προβλήματα αρθρίτιδας όπου λαμβάνονται κορτικοειδή σκευάσματα, βοηθά για την καλύτερη λειτουργία των επινεφριδίων. Είναι διουρητική και συστήνεται κατά του διαβήτη και της χοληστερίνης. Χρήση: Παρασκευάζεται ως αφέψημα( Ρίχνουμε μισό έως ένα κουταλάκι του τσαγιού από τη ρίζα σε ένα φλιτζάνι νερό και το σιγοβράζουμε για 10-15 λεπτά ). Ωστόσο, δεν πρέπει να παίρνεται από υπερτασικά άτομα.

Gotu Kola

Είναι ενδημικό φυτό στην Ινδία και την Αφρική, το gotu kola δεν σχετίζεται με τον καρπό kola, δεν περιέχει καφεΐνη και δεν δρα ως διεγερτικό. Η πιο δημοφιλής χρήση του στις ΗΠΑ είναι για τη θεραπεία κιρσών. Χρησιμοποιούμενα μέρη: λεπτό αμπελόκλημα. Δράση: -Χρόνια φλεβική ανεπάρκεια / κιρσοί!  -Ανησυχία  -Διαβητική μικροαγγειοπάθεια -επούλωση τραυμάτων. Δοσολογία : - 60-180 mg καθημερινά, σε δόσεις από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες : εξάνθημα, στοματική διαταραχή, ναυτία, καταστολή, κόπωση, υψηλό σάκχαρο, μειωμένη γονιμότητα, καρκίνος, αλλεργικές αντιδράσεις. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεια υπέρ της χρήσης της.

Guggul (Kόμμι) 

Το guggul (κόμμι) είναι μια ρητίνη που παράγεται από το δέντρο mukul mirth. Το gugulipid (gugul-λιπίδιο, λιποειδές που εξάγεται από το guggul) περιέχει φυτικές στερόλες, οι οποίες δυνητικά μπορεί να μειώσουν τα επίπεδα χοληστερόλης, αλλά η χρήση του γενικότερα είναι αμφιλεγόμενη καθώς τα αποτελέσματα των μελετών σε ανθρώπους δε συμφωνούν πάντα μεταξύ τους. Χρησιμοποιούμενα μέρη : gugulipid. Δράση: -κατά της ακμής -κατά της υψηλής χοληστερόλης -κατά της παχυσαρκίας -κατά της οστεοαρθρίτιδας -κατά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Δοσολογία : gugul-λιπίδιο 500-1000 mg δυο ή τρεις φορές την ημέρα. Gugulsterone 25 mg μια έως τρεις φορές την ημέρα από το στόμα ή 50 mg δύο φορές την ημέρα από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες: Συχνά αναφέρονται στομαχικές διαταραχές, διάρροια και εμετός. Αλλεργικό εξάνθημα, πονοκέφαλος, ανησυχία, νευρικότητα, ερυγή, λόξυγγας, μειωμένη χοληστερόλη, απώλεια βάρους.

Δεντρολίβανο

Το Δεντρολίβανο ή ρόζμαρι είναι αυτοφυές αρωματικό φυτό, ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών [οικογένεια της μέντας (Laminaceae)] και είναι αειθαλής φρυγανώδης θάμνος πολύκλαδος και πυκνόφυλλος, με φύλλα μικρά, φτάνει μέχρι ένα μέτρο ύψος. Τα άνθη του είναι μικρά και κυανόλευκα.

Θεραπευτικές Ιδιότητες: Αποτελεί ισχυρό τονωτικό και διεγείρει τη λειτουργία της πέψης, της χολής και του ήπατος. Έχει στυπτικές ιδιότητες, ρυθμίζει την υπερβολική μητρορραγία και ομαλοποιεί τον έμμηνο κύκλο. Είναι αντιοξειδωτικό, προστατεύει και ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθά σε περιπτώσεις αρτηριοσκλήρυνσης και τονώνει τη λειτουργία της καρδιάς, είναι διεγερτικό της κυκλοφορίας του αίματος και ενδείκνυται για περιπτώσεις ατονίας, υπερκόπωσης, εξάντλησης, για κατάθλιψη, αϋπνία, άγχος κ.λπ.

Το φυτό έχει επίσης αντισηπτικές, αντιβακτηριδιακές και αποχρεμπτικές ιδιότητες, ενώ είναι εφιδρωτικό και σπασμολυτικό και γι’ αυτό χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις κρυολογήματος, βήχα, βρογχίτιδας, άσθματος. Μπορεί να βοηθήσει σε περιπτώσεις δυσπεψίας, μετεωρισμού, κολικών, διάρροιας και γενικότερων προβλημάτων του πεπτικού. Αναφέρονται  επίσης αφροδισιακές ιδιότητες και ενίσχυσης της μνήμης. Χρήση: Τα φύλλα του ιδιαιτέρως αρωματικά χρησιμοποιούνται ωμά σε φαγητά, σαλάτες και γλυκά. Από τα αποξηραμένα φύλλα και άνθη του δενδρολίβανου παρασκευάζονται αφεψήματα με ποικίλες δράσεις. Ακόμη και αν τρίψουμε το τριχωτό της κεφαλής με αφέψημα, συντελούμε στη μείωση της τριχόπτωσης, ενώ πλύσεις της στοματικής κοιλότητας με αυτό, συντελούν στη θεραπεία ούλων που ματώνουν και χαλαρών δοντιών. Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Αποξηραμένα τα φύλλα. Δράση: Είναι αντισηπτικό, διουρητικό και εφιδρωτικό. - Για αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος, Για έκκριση πεπτικών υγρών και χολής, για ημικρανίες – Βράζουμε μια χούφτα αποξηραμένα φύλλα σε μισό λίτρο νερό, το αφήνουμε για λίγο και πίνουμε. - Πληγές και ρευματισμούς – Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή. ΠΡΟΣΟΧΗ! Σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο και σπασμούς.

Δίκταμο

Ο Δίκταμος (Origanum dictamnus) είναι ενδημικό φρύγανο της Κρήτης και αυτοφύεται πρακτικά σε όλα τα βουνά του νησιού κι όχι μόνο στη Δίκτη όπως το θέλει το όνομά του. Εξαπλώνεται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 1.600 μ. αποκλειστικά σε γκρεμνό και φαράγγια (υποχρεωτικό χασμόφυτο). Είναι ένα μικρό φυτό με μήκος 30 έως 40 εκ., πολύ δυνατής οσμής και γεύσης, τα φύλλα του είναι σχετικά μικρά αλλά παχουλά, και καλύπτονται από χνούδι, τα άνθη του έχουν βιολετί χρώμα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Το δίκταμο έχει αντισηπτική δράση, τονωτική και αντισπασμωδική. Χρησιμοποιείται για την επούλωση των τραυμάτων, ως καταπραϋντικό του πεπτικού συστήματος, καθώς και κατά της γρίπης και του κρυολογήματος. Δρα σπασμολυτικά και συμβάλει στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση των κυκλοφορικών και καρδιολογικών προβλημάτων, ανακουφίζει από πονοκεφάλους, και στομαχικές διαταραχές, πονόδοντους και αποστήματα. Ενεργεί επίσης, ως αντιδιαβητικό, εμμηναγωγό αλλά και ως αφροδισιακό (στην Κρήτη το αναφέρουν και ως «έρωντα»). Χρήση: Χρησιμοποιείται ως φάρμακο με τη μορφή συνήθως του αφεψήματος, αντικαθιστώντας το τσάι με αναλογία 1 γρ δίκταμο με 100 γρ νερό.

Δυόσμος

Το χρησιμότερο του είδος και ο πιο διαδεδομένος στη χώρα μας είναι ο Ηδύοσμος ο πιπερώδης (Mentha piperita) ο φαρμακευτικός, δηλαδή η Μέντα. Στην ουσία δυόσμος και μέντα είναι δύο αδέλφια που ανήκουν στην οικογένεια των Χειλανθών. Ο δυόσμος βγάζει βλαστούς και φύλλα πράσινα και ωοειδή. Τα άνθη του είναι μικρά ρόδινα ή μωβ ανοιχτό. Βγαίνουν πολλά μαζί σε στάχεις στις κορυφές των βλαστών. Είναι εξαιρετικά αρωματικό φυτό. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Στον δυόσμο αποδίδονται πολλές ευεργετικές ιδιότητες, όπως καταπολέμηση των πόνων του στομάχου και των κολικών του νεφρού, της ναυτίας, του λόξυγκα . Επίσης προσφέρει πολλά κατά της νευρώσεων και τις διάφορες εκδηλώσεις της: πονοκέφαλοι, αϋπνίες, σπασμοί, τρεμούλες, ημικρανίες, ταχυπαλμίες. Τονώνει τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος, του ήπατος και της χολής, βοηθά στην αποβολή των εντερικών αερίων.  Χρησιμοποιείται κατά της διάρροιας, των πόνων της περιόδου και για την ανακούφιση από ρευματισμούς, σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, ουλίτιδας και φλεγμονές του ρινοφάρυγγα. Χρήση: Χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική σε αποξηραμένη και σε ωμή μορφή ως αρωματικό. Τα φρέσκα φύλλα του τρώγονται ωμά. Παρασκευάζεται ως αφέψημα (Βράζετε για 3-4 λεπτά μερικά φύλλα και συνδυάζεται ευχάριστα με μέλι) αλλά και ως έγχυμα (σε βραστό νερό για 10-15 λεπτά). Επίσης, ανακουφίζουν τους πόνους των ρευματισμών αν τα τρίψουμε στις κλειδώσεις και σταματούν τον πονοκέφαλο αν τα τρίψουμε στο μέτωπο. Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Αποξηραμένα τα φύλλα. Δράση: - Διάρροια από κρύωμα, ίκτερο, ασθένειες του ύπατος – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας κομμένα τα φύλλα και πίνουμε. - Στοματικές ασθένειες και μολύνσεις – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε πλύσεις του στόματος.

Εκουϊζέτο

Το εκουϊζέτο ή η Ιπουρίς η αρουραία ανήκει στην οικογένεια των Ιππουροειδών. Υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Το συναντούμε σε καλλιέργειες, αναχώματα και άκρες δρόμων, σε πετρώδη και ξερά εδάφη. Είναι ποώδες, πολυετές φυτό με όρθια στελέχη. Το ύψος του φτάνει τα 60 εκατοστά. Οι σπόνδυλοι των κλάδων είναι αδύνατοι, ανοιχτοπράσινοι με μαύρες οδοντώσεις στην κορυφή. Το φυτό παράγει στείρα και γόνιμα στελέχη. Χρησιμοποιούμε για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες τους ξηρούς μίσχους του βοτάνου που συλλέγουμε αρχές καλοκαιριού και καθ’ όλη την περίοδο αύξησης. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Το εκουϊζέτο δρα ως στυπτικό, αιμοστατικό, ήπιο διουρητικό, τονωτικό των ιστών και επουλωτικό. Βοηθάει στην απορρόφηση του ασβεστίου και εμποδίζει την εναπόθεση λιπιδίων στις αρτηρίες. Μειώνει την αιμορραγία και επουλώνει τα τραύματα. Θεωρείται ειδικό ίαμα για περιπτώσεις φλεγμονής ή καλοήθους διόγκωσης του προστάτη αδένα. Χρησιμοποιείται ακόμη κατά της οστεοπόρωσης, των διαταραχών στους πνεύμονες και των νεφρών, των φλεγμονών του ουροποιητικού συστήματος, των πόνων των αυτιών αλλά και κατά δερματικών διαταραχών, εκζεμάτων  και ακμής. Χρήση: Χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως. Η σκόνη του αποξηραμένου φυτού πίνεται ως αφέψημα. Φτιάξτε αλοιφή από την σκόνη και κάντε κατάπλασμα για έλκη των ποδιών, πληγές, ερεθισμούς και χιονίστρες. Ο χυμός των βλαστών είναι η καλύτερη μορφή του βοτάνου για διαταραχές του ουροποιητικού. Ακόμη χρησιμοποιείται βαμβάκι βουτηγμένο για την ρινορραγία. Παρασκευάζεται και ως έγχυμα (ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 2 κουταλιές του τσαγιού ξηρό βότανο για 15-20 λεπτά). Μπορούμε επίσης να κάνουμε με Εκουϊζέτο ένα λουτρό που έχει καλά αποτελέσματα για τον ρευματικό πόνο και τις χιονίστρες (μουλιάζουμε 100 γραμ. βοτάνου σε καυτό νερό για μία ώρα και ρίχνουμε το νερό αυτό στο νερό του μπάνιου) Επίσης, είναι ευεργετικό στα μάτια με πλύσιμο (15γρ. σε μισό κιλό νερό ως αφέψημα).

Essiac

To τσάι essiac και άλλα προϊόντα του συνήθως περιέχουν ένα συνδυασμό βοτάνων, όπως κολλιτσίδα (Arctium lappa), λάπαθο (Rumex acetosella), φτελιά (Ulmus fulva) και τούρκικο ρήο (Rheum palmatum). Χρησιμοποιούμενα μέρη : -δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία -  Δράση: -χρησιμοποιείται ως εναλλακτική θεραπεία για τον καρκίνο. Δοσολογία :  -Δεν υπάρχουν αξιόπιστες δημοσιευμένες έρευνες ή αναφορές σε ανθρώπους για το essiac ή τα συναφή προιόντα του, και τόσο η ασφάλεια όσο και η αποτελεσματικότητά τους δεν έχουν δοκιμαστεί επιστημονικά για οποιοδήποτε δοσολογικό σχήμα. Αυτά επειδή η ακριβής σύσταση του essiac παραμένει «μυστική». Πιθανές παρενέργειες : στομαχική διαταραχή, νεφρική ή υπατική βλάβη, νεφρολιθίαση, ναυτία, εμετός, διαταραχή ηλεκτρολυτών, επιληπτική κρίση, διάρροια, συσπάσεις εντέρου, αντιχοληνεργικές αντιδράσεις, θάνατος. Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικα στοιχεια για την χρήση του.

Ευκαλυπτέλαιο

Χρησιμοποιούμενα μέρη: φύλλο του ευκάλυπτου. -ευκαλυπτόλη (ουσία που εξάγεται από τον ευκάλυπτο). Δράση : -Αποσυμφορητικό / αντιβηχικό, -κατά της οδοντικής πλάκας / ουλίτιδας (ως στοματικό διάλυμα), -πονοκέφαλος (τοπικά). Δοσολογία: -Αρωματοθεραπεία ή εισπνοές - 2-4 σταγόνες ευκαλυπτέλαιου από ψεκαστήρα ή βάμμα που περιέχει 5-10% ευκαλυπτέλαιο. Τοπική χρήση - φόρμουλα βασισμένη στο λίπος που περιέχει 5-20% ευκάλυπτο, ή αλκοολούχα φόρμουλα με 5-10% ευκάλυπτο. (Μεγαλύτερες συγκεντρώσεις μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό στο δέρμα). Προσοχή: Ο ευκάλυπτος και το ευκαλυπτέλαιο δε θα πρέπει να λαμβάνονται από το στόμα (εκτός κι αν υπάρχει αυστηρή ιατρική παρακολούθηση), διότι έχουν αναφερθεί θανατηφόρες παρενέργειες. Πιθανές παρενέργειες : κοιλιακός πόνος, ναυτία, εμετός, διάρροια, ζάλη, μυϊκή αδυναμία, συσταλμένες κόρες, δύσπνοια, βήχας, παραλήρημα, σπασμοί, υπνηλία, υπερκινητικότητα, χαμηλό σάκχαρο, δυσκολία στο περπάτημα, μπερδεμένος λόγος, πυρετός, πνευμονία, πονοκέφαλος, επιληπτικές κρίσεις, κώμα, ολοκληρωτική διαταραχή της λειτουργίας της καρδιάς και της κυκλοφορίας, επιβράδυνση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση του.

Ευκάλυπτος

Κατάγεται από την Αυστραλία και την Τανζμανία και καλλιεργείται στις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου. Το ύψος του δέντρου ποικίλει ανάλογα με το είδος του. Μερικά πλησιάζουν σε ύψος ακόμη και τα 100 μ. ενώ άλλα είναι μικροί θάμνοι. Ο Ευκάλυπτος που συναντούμε στον τόπο μας είναι μεγάλο δέντρο με λείο κορμό. Τα νέα φύλλα είναι κηρώδη, ανοιχτόχρωμα, αντίθετα και άμισχα. Φαρμακευτικές ιδιότητες έχουν τα φύλλα που αναπτύσσονται πάνω σε παλιά κλαδιά και είναι δρεπανοειδή, εναλλασσόμενα, έμμισχα και έχουν ευχάριστη γεύση. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Είναι ισχυρό αντισηπτικό και μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά σε βακτηριδιακές και ιογενείς προσβολές. Η επίδραση του ευκαλύπτου στο δέρμα είναι δροσιστική και αντιπυρετική. Είναι αντιφλεγμονώδες και καλός για εγκαύματα και επώδυνες αρθρώσεις. Είναι αποτελεσματικός στη θεραπεία των καλόγερων, των σπυριών, των ψειρών της κεφαλής και του απλού έρπητα. Η χρήση του έχει αποτέλεσμα και σε συναισθηματικό επίπεδο μιας και τονώνει, αναζωογονεί, καθαρίζει και διεγείρει το μυαλό και βοηθά στην αντιμετώπιση της υπνηλίας. Βοηθά επίσης, στην αντιμετώπιση κρυολογημάτων, γρίπης, λοιμώξεων του λαιμού, ιγμορίτιδας και πονοκεφάλων, ανακουφίζει από τον δυνατό, ξηρό βήχα, μετριάζει τη δύσπνοια του άσθματος και της βρογχίτιδας απελευθερώνοντας τη βλέννα. Ακόμη χρησιμοποιείται κατά του διαβήτη, των εντερικών παρασίτων και της πυόρροιας. Χρήση: Χρησιμοποιείται το αιθέριο έλαιο του ευκαλύπτου με κομπρέσες και επιθέματα, εισπνοές, γαργάρες, εξατμιστήρες, λουτρά, επαλείψεις και εντριβή θώρακα ή μασάζ. Ωστόσο η χρήση και η δοσολογία του θέλει προσοχή γιατί μπορεί να ερεθίσει ένα ευαίσθητο αναπνευστικό σύστημα ή τα νεφρά. Πρέπει επίσης να προσέχουμε να μην έρχεται σε επαφή το αδιάλυτο αιθέριο έλαιο με το δέρμα.

Εφέδρα (Ephedra)

Η ephedra sinica (από το κινέζικο βότανο ma huang) περιέχει τα αλκαλοειδή εφεδρίνη και ψευδοεφεδρίνη, τα οποία διεγείρουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, χαλαρώνουν τους αεραγωγούς στους πνεύμονες και συστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία.Χρησιμοποιούμενα μέρη : -Παρασκευάσματα. Δράση : -Ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της από υπέρβαρους. -κατά του Άσθματος! -κατά των αλλεργιών, -κατά της υπότασης, -κατά της διαταραχής της σεξουαλικής διέγερσης. Δοσολογία: -Εξαιτίας ανησυχιών για την ασφαλή χρήση της Εφέδρας, δεν έχει συσταθεί ασφαλής δοσολογία. Εάν έχετε προιόντα που περιέχουν εφέδρα, θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες οι δόσεις μεγαλύτερες από 150 mg σε 24 ώρες. Σημείωση: Η εφέδρα δεν πρέπει να συνδυάζεται με καφεϊνη. Πιθανές παρενέργειες: υπέρταση, αύξηση καρδιακού ρυθμού, αρρυθμίες, έμφραγμα, εγκεφαλικό, αιφνίδιος θάνατος, επιληπτικές κρίσεις, εξάνθημα, ζάλη, ανησυχία, υπερδιέγερση, πονοκέφαλος, παράνοια, νευρικότητα, σφίξιμο στο στήθος, ναυτία, εμετός, δυσκοιλιότητα, ηπατίτιδα, χαμηλό σάκχαρο, νεφρολιθίαση. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεια υπερ της χρήσης της.

Εχινάκεια - (Echinacea)

Τα είδη Echinacea είναι πολυετή φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των αστήρων (aster) που προέρχονται από την ανατολική περιοχή της βόρειας Αμερικής. Χρησιμοποιούμενα μέρη : -ρίζες -βότανο (τα μέρη πάνω από το έδαφος). Δράση: -Κατά της μόλυνσης του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (πρόληψη και θεραπεία!) -κατά του καρκίνου, -χαμηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων μετά τις ακτινοθεραπείες. Σημείωση: Υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης του για την θεραπεία της έρπης των γεννητικών οργάνων. Δοσολογία : Κάψουλες - 500-1000 mg βοτάνου σε σκόνη, τρεις φορές την ημέρα για 5-7 ημέρες, λήψη από το στόμα. Χυμός - στυμμένος, 6-9 ml από το στόμα καθημερινά, διαιρεμένο σε δυο ή τρεις δόσεις. Βάμμα - 0,75-1,5 ml (1:5), πρώτα κάνοντας γαργάρες και μετά καταπίνεται, δυο με πέντε φορές την ημέρα για 5-7 ημέρες. Τσάι - 2 κ.γ. κονιοποιημένου βοτάνου σε 1 φλ. Βρασμένου νερού για 10 λεπτά, καθημερινά για 5-7 ημέρες. Τοπική χρήση - ένα ημιστέρεο παρασκεύασμα με 15% συμπυκνωμένου χυμού από βότανο (όχι τη ρίζα) έχει εφαρμοστεί για τραύματα και εξελκώσεις του δέρματος. Πιθανές παρενέργειες: ενδεχόμενο σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης, στομαχική δυσφορία, ναυτία, πρήξιμο στον λαιμό, εξάνθημα, υπνηλία, ίλιγγο, πόνους στους μυς, ηπατίτιδα. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεια υπερ της χρήσης της.

Εχινάκεια

Υπάρχουν εννέα ποικιλίες του φυτού. Η ομορφιά αυτού του φυτού με τα μωβ άνθη είναι ευθέως ανάλογη με τις εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες του. Βότανο που κατάγεται από τα λιβάδια της Βορείου Αμερικής. Η καλλιεργήσιμη είναι εξίσου ευεργετική με την άγρια. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση των δραστικών ουσιών του βοτάνου βρίσκεται στις μαύρες ρίζες του φυτού και αυτές χρησιμοποιούμε κατά κύριο λόγο. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Η εχινάκεια είναι το κυριότερο βότανο που μπορεί να βοηθήσει το σώμα να απαλλαχτεί από τις μικροβιακές λοιμώξεις. Είναι αποτελεσματική τόσο για τα βακτήρια, όσο και για τους ιούς. Χρησιμοποιείται για προβλήματα ακμής, δοθιήνες, σηψαιμία, εγκαύματα και ηλιακά εγκαύματα, δερματίτιδας, ψωρίασης, έρπητα ζωστήρα, τσιμπήματα εντόμων και κεντρίσματα. Είναι χρήσιμη για λοιμώξεις της ανώτερης αναπνευστικής οδού, όπως η λαρυγγίτιδα και η αμυγδαλίτιδα καθώς και σε καταρροϊκές καταστάσεις της μύτης και των παραρρινικών κόλπων, σε οξεία βρογχίτιδα, κοινό κρυολόγημα, γρίπη και αδενικό πυρετό, σε προβλήματα μέσης ωτίτιδας, ωτίτιδα του κολυμβητή, άφθες, πυόρροια, ουλίτιδα, θυλακίτιδα, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, έρπητα γεννητικών οργάνων, κολπίτιδα. Χρήση: Η ρίζα του βοτάνου παρασκευάζεται ως αφέψημα. (ρίχνουμε 1-2 κουταλιές του τσαγιού ρίζα σε ένα φλιτζάνι νερό να σιγοβράσει για 10-15 λεπτά). Σε συνδυασμό με άλλα βότανα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάθε μόλυνση σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Εξωτερικά χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μολυσμένων τραυμάτων και αμυχών. Δεν συνιστάται η παρατεταμένη χρήση της. Η εχινάκεια δεν πρέπει να λαμβάνεται από άτομα που αντιμετωπίζουν αυτοάνοσο νόσημα (όπως π.χ. λύκος ή σκλήρυνση κατά πλάκας).

Ζαμπούκο

Είναι μικρό πολύ γνωστό φυλλοβόλο δένδρο. Ο φλοιός του κορμού είναι ανοιχτόχρωμος με σχισμές και λευκά φακίδια. Έχει φύλλα μεγάλα, πράσινα θαμπά, με 5 λογχοειδή οδοντωτά φυλλάρια, άνθη μικρά λευκοκίτρινα, πολύ μυρωδάτα κατά μεγάλα απλωτά σκιάδια. Οι καρποί του είναι μικρές μαύρες ράγες. Η λαϊκή παράδοση χαρακτηρίζει τον Σαμπούκο ως πλήρες Φαρμακείο λόγω των αναρίθμητων θεραπευτικών και προφυλακτικών του ιδιοτήτων. Τα μέρη που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι ο φλοιός, τα άνθη, οι καρποί και τα φύλλα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Ο φλοιός δρα ως καθαρτικό, εμετικό και διουρητικό. Τα φύλλα δρουν ως εξωτερικό μαλακτικό και επουλωτικό, εσωτερικά καθαρτικό, αποχρεμπτικό, και εφιδρωτικό. Τα άνθη δρουν ως εφιδρωτικό και αντικαταρροικό, είναι πολύ καλά για θεραπεία κρυολογημάτων και γρίπης, πονόλαιμου, πονόδοντου, ξερόβηχα, αμυγδαλών και φαρυγγίτιδας. Οι καρποί δρουν ως εφιδρωτικό, διουρητικό και υπακτικό. Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για μωλωπισμούς, διαστρέμματα, τραύματα και χιονίστρες. Τα άνθη του. Είναι κατάλληλα και για κάθε καταρροϊκή φλεγμονή του ανωτέρου αναπνευστικού συστήματος, όπως πυρετός εκ χόρτου και ιγμορίτιδα. Οι καρποί του Σαμπούκου έχουν παρόμοιες ιδιότητες με τα άνθη αλλά επιπλέον είναι χρήσιμοι και στους ρευματισμούς.

Χρήση: Παρασκευάζεται ως έγχυμα. (ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 2 κουταλιές του τσαγιού ξηρά ή φρέσκα άνθη, το σκεπάζουμε και το αφήνουμε 10 λεπτά.). Αν έχουμε φρέσκους καρπούς ή φλοιούς μπορούμε να πιούμε το χυμό τους (βράζουμε τους καρπούς σε νερό 2-3 λεπτά και μετά τους εκθλίβουμε).

Θρούμπι

Ανήκει στην οικο­γένεια των Χειλανθών. Είναι αρωματικό ετήσιο ποώδες φυτό. Έχει σκληρά φύλλα με μαύρες βούλες ροζ ή άσπρα άνθη και καστανούς σπόρους που μυρίζουν ευχάριστα.  Χρησιμοποιούνται τα φύλλα του και οι ανθισμένες κορφές των βλαστών του αποξηραμένου φυτού. Ευδοκιμεί κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Εκτός από τις αρωματικές του ιδιότητες έχει και αρκετές θεραπευτικές. Είναι ένα καλό ορεκτικό με ευεργετική επίδραση στο πεπτικό σύστημα, στην νευρική δυσπεψία, στην γαστρική ατονία, στην αεροφαγία, στους σπασμούς του εντέρου και τα κρυολογήματα του στομάχου, στη διάρροια και στους πόνους από κολικούς. Λειτουργεί ως καταπραϋντικό των ρευματικών και αρθριτικών πόνων, διώχνει τις τοξίνες και είναι ευεργετικό στην ουρική αρθρίτιδα και στις πέτρες στα νεφρά. Επίσης χρησιμοποιείται για νευροπάθειες, κρίσεις άσθματος, θεωρείται ότι βελτιώνει την ακοή αλλά και ως αφροδισιακό. Χρήση: Χρησιμοποιείται ως εξαίρετο μπαχαρικό και αρωματικό στη μαγειρική. Επίσης, ως αφέψημα (ρίχνουμε 1 κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά).

Θυμάρι

Είναι αρωματικό ετήσιο ποώδες φυτό. Υπάρχουν διάφορα είδη. Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορφές που συλλέγονται από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο, σε ξηρή και ηλιόλουστη ημέρα. Αφαιρούμε τα φύλλα από τα ξερά κλαδιά. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Δρα ως άφυσο, αντιμικροβιακό, αντισπασμωδικό, αποχρεμπτικό, στυπτικό και ανθελμινθικό. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε πτητικό έλαιο, είναι πολύ καλό άφυσο για περιπτώσεις δυσπεψίας και νωθρής πέψης. Θεωρείται αντισηπτικό εντέρου και πνευμόνων. Χρησιμοποιείται για μολυσμένα τραύματα, για αναπνευστικές και πεπτικές λοιμώξεις,  στη λαρυγγίτιδα, στην αμυγδαλίτιδα καταπραΰνοντας τον ερεθισμένο λαιμό και τον ερεθιστικό βήχα. Μειώνει τους περιττούς σπασμούς, την ουλίτιδα και την τριχόπτωση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη βρογχίτιδα, τον κοκκύτη και το άσθμα. Λόγω της ήπιας στυπτικής του δράσης είναι χρήσιμο στην παιδική διάρροια και τη νυχτερινή ενούρηση. Επίσης είναι διεγερτικό και βοηθά στην διαύγεια πνεύματος αλλά και στην μείωση του άγχους και της κατάθλιψης. Χρήση: Χρησιμοποιείται εξωτερικά για την επούλωση πληγών. Παρασκευάζεται ως έγχυμα (ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε δύο κουταλιές του τσαγιού ξηρό βότανο και το αφήνουμε 10 λεπτά). Χρησιμοποιείται ακόμα για γαργαρισμούς. Σε περίπτωση εγκυμοσύνης αποφεύγουμε τις θεραπευτικές δόσεις θυμαριού και θυμέλαιου γιατί το βότανο είναι διεγερτικό της μήτρας. Επίσης το θυμέλαιο μπορεί να ερεθίσει τους βλεννογόνους για αυτό πρέπει να το αραιώνετε πάντα καλά.

Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Τα νεαρά φύλλα. Δράση : - Κοκύτης, Βήχα, Διάρροια, γαστρικές διαταραχές – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1-2 κουταλιές της σούπας  καλά κομμένα φυλλαράκια και πίνουμε. - Πληγές που αργούν να επουλωθούν – Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή.

Ιβίσκος

Καλλωπιστικός αλλά όχι μόνο θάμνος, κατάγεται από την Ανατολική Ασία και έχει διάφορες ποικιλίες. Χαρακτηρίζεται για τα όμορφα πορτοκαλοκόκκινα άνθη του. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Εκτός από διακοσμητικό φυτό, ο ιβίσκος έχει και θεραπευτικές ιδιότητες. Συμβάλλει στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και στον καλύτερο μεταβολισμό των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων. O ιβίσκος ενδείκνυται για τους υπέρβαρους με πρόβλημα δυσκοιλιότητας και αυξημένων λιπιδίων. Έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες λόγω της περιεκτικότητάς του σε βιταμίνη C. Δρα ως αγγειοδιασταλτικό, βοηθά στις καρδιαγγειακές παθήσεις και στον έλεγχο των επιπέδων χοληστερόλης. Βοηθά στη θεραπεία της υψηλής πίεσης στο αίμα και τις ηπατικές διαταραχές. Ενδείκνυται για αδυνάτισμα και τόνωση των μαλλιών. Χρήση: Παρασκευάζεται ως έγχυμα με 1 κουταλάκι ιβίσκου σε 1 φλιτζάνι νερό.

Ιξός

Ο ιξός είναι ενδημικό φυτό της Ευρώπης και της Νοτιοδυτικής Ασίας. Είναι γνωστός και σαν γκι (gui) ή European Mistletoe για να ξεχωρίζει από τα άλλα είδη του γένους. Ο ιξός ανήκει στην οικογένεια των Βισκοειδών (Viscaceae), είναι (ημι)παρασιτικό φυτό που αναπτύσσεται στα κλαδιά κάποιων φυλλοβόλων ή και κωνοφόρων δέντρων. Τα κλαδιά του έχουν μήκος 30 - 100 εκατοστά με διχοτομημένες διακλαδώσεις, τα άνθη του είναι δυσδιάκριτα κιτρινοπράσινα και ο καρπός του είναι λευκός ή κίτρινος. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Χρησιμοποιείται στη βοτανοθεραπεία για την αντιμετώπιση πονοκεφάλων, ημικρανιών και διάφορων κρίσεων (νευρώσεις, υστερίες), δύσπνοιας, θολώματος των ματιών βόμβων, άσθματος, ως χαλαρωτικό σε νευρική ταχυκαρδία, κατά της υπέρτασης και της αρτηριοσκλήρωσης, για την θεραπεία προβλημάτων του κυκλοφορικού και του αναπνευστικού συστήματος όπως και για όγκους ακόμη και κακοήθεις καθώς φαίνεται ότι σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Βοηθά επίσης σε περιπτώσεις εμμηνόπαυσης, σε νεφρίτιδες αλλά και σε καταστάσεις επιληψίας. Χρήση: Τα κλαδάκια, τα φύλλα και οι καρποί του ιξού χρησιμοποιούνται για να παραχθεί ένα εκχύλισμα, το οποίο ο ασθενής μπορεί να λάβει από το στόμα. Ωστόσο πρέπει να λαμβάνεται σε μικρές ποσότητες λόγω της τοξικότητάς του.

Ιτιά

Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Αποξηραμένος ο φλοιός νεαρού δέντρου. Δράση: Αντισηπτικό, Αντιβιοτικό, Ήπιο παυσίπονο, Ελαττώνει την θερμοκρασία του σώματος. - Ρευματισμούς και Κρυώματα – Βράζουμε 2-3 κουταλιές ψιλοκομμένο αποξηραμένο φλοιό σε 1 λίτρο νερό και πίνουμε. - Αντισηψία σε πληγές – Παρασκευάζουμε με τον ίδιο τρόπο αφέψημα και πλένουμε την πληγή.

Κάβα-Κάβα

Το Κάβα(-Κάβα) ή αλλιώς πιπέρι το μεθυστικό ανήκει στην οικογένεια των Πιπεροειδών. Είναι ιθαγενές φυτό στα νησιά του Ειρηνικού, Χαβάη, Μικρονησία, Βανουάτου, Φίτζι, Σαμόα, Τόνγκα και τα νησιά του Σολόμωντα. Θεωρείται είδος συγγενές με το μαύρο πιπέρι. Είναι θάμνος που αναπτύσσεται σε ελαφρά, καλά στραγγιζόμενα χώματα. Έχει σαρκώδεις μίσχους και τα φύλλα του είναι στρογγυλά, καρδιόσχημα. Τα άνθη του είναι πολύ μικρά. Η αναπαραγωγή του γίνεται με μοσχεύματα που βγαίνουν από το μητρικό φυτό. Τις θεραπευτικές ιδιότητες τις έχουν η ρίζα και τα ριζίδια του φυτού. Αντίστοιχες αλλά λιγότερο δραστικές ιδιότητες έχουν οι καρποί, τα φύλλα και ο φλοιός του φυτού. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Είναι μυοχαλαρωτικό, αντισπασμωδικό, ηρεμιστικό και αναλγητικό. Το βότανο δρα εναντίον του στρες, της αϋπνίας και της ανησυχίας.  Βελτιώνει την πνευματική απόδοση και βελτιώνει τη διάθεση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για προβλήματα όπως είναι η αγχώδης διαταραχή, κατάθλιψη, αϋπνία, πόνος στην πλάτη, διαστρέμματα, πονοκέφαλοι και ημικρανία. Μπορεί να βοηθήσει σε πονόδοντο και στοματικά έλκη καθώς και για την αντιμετώπιση μυϊκών πόνων. Ηρεμεί τα νεύρα, αυξάνει τη σεξουαλική ορμή και ενισχύει την κοινωνικότητα του ατόμου. Είναι επίσης, διουρητικό, αντισηπτικό, αντιφλεγμονώδες του ουροποιητικού συστήματος και συστήνεται και σε περιπτώσεις κυστίτιδας και προστατίτιδας. Χρήση: Καταναλώνεται ως ρόφημα (χτυπάμε στο μπλέντερ πολύ καλά, ένα κουτάλι της σούπας από το ξηρό βότανο (σκόνη) με ένα φλιτζάνι νερό και το πίνουμε αμέσως). Επίσης χρησιμοποιείται ως τοπικό κατάπλασμα αλλά και ως στοματόπλυμα. Δεν ενδείκνυται η χρήση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Απαγορεύεται η χρήση του κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης και θηλασμού. Αντενδείκνυται για όσους έχουν νόσο του Πάρκινσον. Δεν πρέπει να το παίρνουν όσοι λαμβάνουν φάρμακα για κατάθλιψη ή νευρικότητα, έχουν ηπατικά προβλήματα ή πάσχουν από αλκοολισμό. Η υπερβολική χρήση, μπορεί να προκαλέσει κίτρινο χρωματισμό του δέρματος, της τρίχας και των νυχιών. Δεν πρέπει να λαμβάνεται σε συνδυασμό με οινόπνευμα ή βαρβιτουρικά. Η παρατεταμένη χρήση καθώς και η υπερβολική δοσολογία μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά ηπατικά προβλήματα.

Kava

Η kava είναι μέλος της οικογένειας πέπερι και ενδημεί σε πολλά νησιά του Ειρηνικού ωκεανού. Χρησιμοποιούμενα μέρη : -η ρίζα της, -εκχυλίσματα. Δράση: -Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της για την ανησυχία. Δοσολογία: Δεν έχει οριστεί ασφαλής δόση. Τα εκχυλίσματα kava προτυποποιούνται ως προς 30% λακτόνες της kava. Πολλές μάρκες χρησιμοποιούν το προτυποποιημένο παρασκεύασμα WS 1490. Μια ανασκόπηση των προτυποποιημένων προιόντων kava στις ΗΠΑ αναφέρει 50-110 mg λακτονών ανά δισκίο ή κάψουλα. Σημείωση: Αν και φαρμακευτικά παρασκευάσματα του βοτάνου για την ανησυχία χρησιμοποιούνται ευρέως στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, προσφάτως έχουν αποσυρθεί από πολλές χώρες της Ευρώπης, εξαιτίας προβληματισμών για την ασφάλειά τους και αναφορών για σοβαρή ηπατική βλάβη. Ο FDA έχει εκδώσει προειδοποίηση σχετικά με πιθανές τοξικές επιδράσεις του βοτάνου. Πιθανές παρενέργειες : -ηπατική βλάβη, καταστολή, στομαχική διαταραχή, πνευμονική υπέρταση, αλλεργικό εξάνθημα, απάθεια, ερεθισμός ματιών, ταχυκαρδία, βραχύπνοια, αιμορραγία. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.

Κάλαμος

Ανήκει στην οικογένεια των Αροειδών. Είναι φυτό πολυετές, υδρόφιλο, με άρωμα μανταρινιού που φτάνει σε ύψος τα 1,25 μ. Έχει φύλλα μακρά, σωληνοειδή στη βάση τους και λογχοειδή στο πάνω τους μέρος και στέλεχος με τρεις γωνίες. Το καλοκαίρι βγάζει ένα μοναχικό στάχυ με μικρά δυσδιάκριτα πρασινοκίτρινα σκούρα άνθη σε πλάγια μασούρια και μάκρος ενός δακτύλου, που δεν ωριμάζουν. Η ρίζα του είναι παχιά και έρπουσα. Στην Ελλάδα φύεται σπάνια. Σήμερα για θεραπευτικούς λόγους χρησιμοποιούμε τη ρίζα του βοτάνου που συλλέγεται Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Το βότανο δρα ως άφυσο, μαλακτικό και αντισπασμωδικό. Διεγείρει τη λειτουργία του ήπατος και της χολής. Είναι εξαιρετικό τονωτικό για τον γαστρεντερικό σωλήνα. Χρησιμοποιείται σε όλα τα είδη δυσπεψίας, γαστρίτιδα και στα γαστρικά έλκη. Διεγείρει την μειωμένη όρεξη και δρα θετικά σε περιπτώσεις εξάντλησης και αδυναμίας που οφείλονται σε πρόβλημα του πεπτικού συστήματος. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε περίπτωση κολικού που οφείλεται σε τυμπανισμό (από αέρια) με καλά αποτελέσματα. Χρήση: Παρασκευάζεται ως αφέψημα (βράζουμε μια κουταλιά του τσαγιού ξηρό βότανο σε 1 φλιτζάνι νερό για 3 λεπτά, το αφήνουμε 10 λεπτά και το πίνουμε μισή ώρα πριν από το πρωινό ή το γεύμα). Το βράδυ το αποφεύγουμε γιατί προκαλεί άφθονη διούρηση. Ωστόσο η υπερβολική δόση μπορεί να προκαλέσει εμετό ή γαστρεντερικά προβλήματα.

Καλεντούλα

Περιγραφή: Ανήκει στην οικογένεια των Συνθέτων. Είναι φυτό ετήσιο και το γνωρίζουμε όλοι. Η καταγωγή του είναι από την Αίγυπτο και το καλλιεργούμε συχνά στους κήπους. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες με άνθη κίτρινα ή ζωηρά πορτοκαλιά, απλά ή διπλά, με φύλλα μεγάλα, στενά στη βάση, φαρδύτερα και στρογγυλεμένα στην κορυφή. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα άνθη του φυτού. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Η καλεντούλα δρα ως αντιφλεγμονώδες, αντισηπτικό, στυπτικό, επουλωτικό, αντιμυκητιακό, εμμηναγωγό. Είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για την θεραπεία δερματικών προβλημάτων που οφείλονται σε μόλυνση ή φυσική βλάβη. Χρησιμοποιείται επίσης σε κάθε εξωτερική αιμορραγία, τραύμα, μωλωπισμό ή διάστρεμμα. Είναι ευεργετική για τα τραύματα που επουλώνονται αργά και για δερματικά και κιρσώδη έλκη. Είναι ιδανική ως πρώτη βοήθεια σε ελαφρά εγκαύματα. Χρησιμοποιείται για την θεραπεία γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών. Σαν εμμηναγωγό βοηθά σε περιπτώσεις καθυστέρησης και επώδυνης εμμηνορροής. Σαν χολαγωγό βοηθά σε προβλήματα της χοληδόχου κύστης και σε ασαφή πεπτικά προβλήματα που χαρακτηρίζουμε ως δυσπεψία. Χρήση: Την παρασκευάζουμε ως έγχυμα (ρίχνουμε σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1-2 κουταλάκια του τσαγιού και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά). Για τοπική θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κατάπλασμα ή κομπρέσα.

Καλανδή ή Καλεντούλα

Επίσης γνωστή ως κατηφές ή καλεντούλα, είναι ενδημική στις μεσογειακές χώρες, επίσης μέλος της οικογένειας Asteraceae. Χρησιμοποιούμενα μέρη: Παρασκευάσματά της. Δράση : -Κατά της μέσης ωτίτιδας (ως σταγόνες) -κατά της φλεγμονής δέρματος (τοπική χρήση) -επούλωση τραυμάτων και εγκαυμάτων. Δοσολογία: -Αλοιφή - συγκέντρωση 2%-5%, εφαρμογή στην πάσχουσα περιοχή του δέρματος, -Βάμμα - παρασκεύασμα 1:1 σε 40% αλκοόλη ή 1:5 σε 90% αλκοόλη, διαλυμένο κατά τουλάχιστον 1:3 με βρασμένο νερό, εφαρμογή στο δέρμα ως επίθεμα, τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα. Πιθανές παρενέργειες: Σοβαρή αλλεργική αντίδραση (αναφυλακτικό σοκ) ή υπνηλία, όταν λαμβάνεται από το στόμα. Προσοχή: Η καλανδή δεν πρέπει να λαμβάνεται από το στόμα! Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικα στοιχεία για την χρήση της.

Κανέλα

Ευδοκιμεί στη Νοτιοδυτική Ινδία και την Σρι Λάνκα. Παλιά την ονόμαζαν Σιναμική ή Σιναμόν. Έχει φινετσάτο, διακριτικά μεθυστικό άρωμα και χρώμα θεσπέσιο., που αποτελεί ιδιαίτερη απόχρωση του καφέ, το λεγόμενο κανελί. Αυτό το πασίγνωστο μπαχαρικό έχει σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες. Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του είναι ο φλοιός και το αιθέριο έλαιο που λαμβάνεται από τον φλοιό ή τα φύλλα του δέντρου. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Δρα ως αναλγητικό, αντιβακτηριακό, αντιμυκητισιακό, αντιιϊκό, σπασμολυτικό, αρωματικό πικρό, άφυσο, διεγερτικό του κυκλοφορικού, αποχρεμπτικό. Το λαμβάνουμε εσωτερικά σε προβλήματα καντινίασης, κρυολογήματα, γρίπη, βήχα και θωρακικές λοιμώξεις, δυσπεψία, μετεωρισμό, πονοκέφαλους, υπέρταση, ναυτία, πόνοι περιόδου, κράμπες και πόνοι στους μύες και το στομάχι, έλκος στομάχου και δωδεκαδακτύλου. Επίσης έχει θετική δράση κατά την ανάρρωση για να στηρίξει τις λειτουργίες του πεπτικού συστήματος και να βοηθήσει την αποκατάσταση του οργανισμού. Εξωτερικά έχει θετική δράση σε δερματικές μολύνσεις από βακτήρια και μύκητες, βήχα, κρυολογήματα και πιασμένους Θεωρείται θερμαντικό, ιδρωταγωγό και τονωτικό για τα νεφρά, ωφέλιμο για καταστάσεις που συνδέονται με αδυναμία των νεφρών, όπως το άσθμα και το εμμηνοπαυσικό σύνδρομο. Χρήση: Εκτός από την ευρεία χρήση του στην μαγειρική κα την ζαχαροπλαστική ως άρτυμα καταναλώνεται ποικιλοτρόπως. Το αφέψημα του φλοιού είναι ένα εξαιρετικά ευχάριστο τσάι που βοηθά τη πέψη και μπορεί να λαμβάνεται σε καθημερινή βάση. Ξυλάκι ή σκόνη κανέλας σε ζεστό κρασί αναζωογονεί και ταυτόχρονα κατευνάζει. Εξωτερικά το λαμβάνουμε με εισπνοές ατμών για βήχα και κρυολογήματα. Επίσης και σε εντριβές ή μασάζ. Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Ο φλοιός. Δράση: - Πόνοι περιόδου – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2-3 ξυλαράκια κανέλλας και πίνουμε. - Πονόδοντο – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2-3 ξυλαράκια κανέλλας και μια χούφτα «κεφάλια» γαρύφαλλου και πλένουμε το στόμα.

Καρδαμο

Cardamomum Elletaria είναι το συνηθέστερο όνομά του, γιατί έχει και άλλα, όπως Lepidium Sativum, και το βρίσκουμε κοντά σε καλλιέργειες, σε ποτάμια, λίμνες, καταρράκτες, μια και η υγρασία είναι αγαπημένη του φίλη. Και γιατί «καρδαμώνει» κάποιος; Είναι απλό. Ασβέστιο, σίδηρος, ιώδιο, αντιβηχικό, πολεμά την κατακράτηση των υγρών, αντικαταθλιπτικό. Στην τελευταία του ιδιότητα έχουν επενδύσει πολύ οι Κινέζοι. Και μάλιστα, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική υποστηρίζει ακράδαντα ότι το κάρδαμο είναι ένα από τα τονωτικά του Qi -ένας κινεζικός φιλοσοφικός ορισμός, μια μεταφυσική διάσταση της ύπαρξης, συνώνυμη της ενέργειας που περιβάλλει όλους και όλα. Ως απαραίτητο στοιχείο του κάρι, το κάρδαμο εμφανίζεται να φυτρώνει και να καλλιεργείται στους κήπους του βασιλιά της Βαβυλώνας το 721 π.Χ., ενώ στην αρχαία Ελλάδα (όπου ήταν και ακριβό) αλλά και στη Ρώμη το κάρδαμο χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην παρασκευή αρωμάτων, κάτι που γίνεται ακόμα και σήμερα από τη βιομηχανία καλλυντικών. Στην Ευρώπη το κάρδαμο έφτασε γύρω στον 4ο π.Χ. αιώνα ενώ στον αραβικό κόσμο ήταν ήδη γνωστό και σχεδόν συνομήλικο του καφέ, αφού τον συνόδευε ως αρωματικό στοιχείο. Τρία είναι τα χρώματα στα οποία απαντάται το κάρδαμο: πράσινο, άσπρο και μαύρο. Το πράσινο έχει συγγένεια με το τζίντζερ και προτιμά τα ζεστά και υγρά κλίματα. Θεωρείται δε το τρίτο πιο ακριβό μπαχαρικό, μετά το σαφράν και το τζίντζερ. Οι ειδικοί λένε, πάντως, ότι το κάρδαμο απελευθερώνει το μεγαλύτερο μέρος του αρώματός του όταν χτυπάμε τους κόκκους του σε γουδί, κατά προτίμηση από μάρμαρο. Στα γνωστά μπαχαράδικα της Αθήνας αλλά και σε καταστήματα μπαχαρικών σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν όλες οι εκδοχές του κάρδαμου. Μονοετές ποώδες φυτό, αυτοφυές αλλά και καλλιεργούμενο σε όλο τον κόσμο, με χαρακτηριστική ο­σμή, λογχοειδή λεία φύλλα και λευκά μικρά λουλούδια. Καλ­λιεργείται κυρίως για χρήση στη μαγειρική, καθώς είναι θρεπτικό και πλούσιό σε βιταμίνη C τροφή. Το κάρδαμο είναι αποτοξινωτικό, ανθελμινθικό και διουρητικό βότανο, καταπραΰνει τους ρευματικούς πόνους, ενώ η ρίζα βοηθά στην αντιμετώπιση της καταρροής. Χρησιμοποιείται ακόμη για τη θεραπεία του διαβήτη και ως καθαριστικό του αίματος. Τα χρήσιμα μέρη του κάρδαμου είναι η ρίζα, τα ρι­ζώματα, οι μίσχοι και τα φύλλα. Τονώνει τον οργανισμό και έχει αφροδισιακές του ιδιότητες , ιδιότητα γνωστή από την αρχαιότητα, γιατί περιέχει διάφορα άλατα, όπως σίδηρο, ασβέστιο και ιώ­διο. Κάνει πολύ καλό στο κουρασμένο συκώτι, καθαρίζει το αίμα και είναι άριστο ορεκτικό. Ο χυμός του, ανακατεμένος με μέλι, δίνει αλοιφή που εξαλείφει τις πανάδες του δέρματος. Στη μαγειρική, χρησι­μοποιείται μόνο του ως σαλατικό, ή μαζί με άλλα λαχανικά. Είναι πολύ εύκολο στην καλλιέργεια του και δεν πρέπει να λίπη από κανένα περιβόλι είτε το χρησιμοποιούμε σαν βότανο είτε σαν σαλατικό. Επίσης αν φροντίσουμε να κάνουμε διαδοχικές σπορές μπορούμε να το έχουμε φρέσκο στο τραπέζι μας σχεδόν όλων τον χρόνο.

Κάρδαμο πράσινο

Μονοετές ποώδες φυτό, αυτοφυές αλλά και καλλιεργού­μενο σε όλο τον κόσμο, με χαρακτηριστική ο­σμή, λογχοειδή λεία φύλλα και λευκά μικρά λουλούδια (γνωστό από την αρχαιότητα και ως καρδάμωμα). Χρησιμοποιείται πολύ στην Ινδική κουζίνα και ανήκει στην οικογένεια της πιπερόριζας (τζίντζερ). Τα χρήσιμα μέρη του κάρδαμου είναι η ρίζα, τα ρι­ζώματα, οι μίσχοι και τα φύλλα.  Θεραπευτικές Ιδιότητες : Το κάρδαμο είναι πλούσιό σε βιταμίνη C, αποτοξινωτικό, ανθελμινθικό και διουρητικό βότανο, καταπραΰνει τους ρευ­ματικούς πόνους, ενώ βοηθά στην αντιμετώπιση της καταρροής. Χρησιμοποιείται ακόμη για τη θεραπεία του διαβή­τη, ως καθαριστικό του αίματος και  τονώνει τι συκώτι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη φυσώδη δυσπεψία και την ανακούφιση των κολικών πόνων. Διεγείρει την όρεξη και αυξάνει τη ροή σιέλου. Συχνά χρησιμοποιείται σαν άφυσο όταν χορηγούνται καθαρτικά. Έχει θερμαντική δράση και ηρεμεί. Βοηθάει την πέψη των γαλακτοκομικών προϊόντων και μειώνει την παραγωγή βλέννας μετά από την κατανάλωσή τους Επίσης μειώνει την απότομη επίδραση που έχει ο καφές στο νευρικό σύστημα, είναι άριστο ορεκτικό και βοηθά στην μείωση των φακίδων και των πανάδων του δέρματος. Χρήση: Χρησιμοποιείται στη μαγειρική συχνά φρέσκο αλλά και αποξηραμένο. Μπορεί να καταναλωθεί ως αφέψημα και προστίθεται αρκετά συχνά σε τσάι.

Κόλιανδρος

Ο φρέσκος κόλιανδρος μοιάζει πολύ με τον μαϊντανό και έχει έντονη γεύση, που είναι όμως πιο ήπια όταν είναι ξερός σε μορφή σπόρων. Στις μέρες μας είναι σχεδόν άγνωστος σε πολλούς από εμάς αλλά ήταν ένα από τα βασικά μπαχαρικά και μυρωδικά στην αρχαία Ελλάδα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Αναλγητικό, αφροδισιακό, αντισπασμωδικό, αποτοξινωτικό, αντισηπτικό, λιποδιαλυτικό, αναζωογονητικό, βοηθάει για την καταπολέμηση του στρες και της ημικρανίας, των αρθριτικών και μυϊκών πόνων και του κρυολογήματος. Χρησιμοποιείται κυρίως σε διεργασίες που αφορούν την αγάπη και τον έρωτα. Επίσης, έχει προστατευτικές ιδιότητες και λέγεται ότι εξασφαλίζει αθανασία της ψυχής.

Κολλιτσίδα (πλατομαντίλα)

Η κολλιτσίδα είναι ένα διετές ή πολυετές βότανο, ενδημικό της Ευρώπης και της Βόρειας Ασίας, μέλος της οικογένειας Asteraceae (Compositae).  Χρησιμοποιούμενα μέρη: -η ρίζα του. Δράση: -κατά του διαβήτη. Δοσολογία : -Κάψουλες - δυο κάψουλες των 425-475 mg τρεις φορές την ημέρα (λήψη από το στόμα), -Αποξηραμένη ρίζα - 2-6 g τρεις φορές την ημέρα. -Βάμμα - 8-12 ml (1:5) βάμματος τρεις φορές την ημέρα, 2-8 ml (1:10 σε 25% αλκοόλης) τρεις φορές την ημέρα, -τσάι - 2-6 g αποξηραμένης ρίζας σε 500 ml νερού, τρεις φορές την ημέρα, -τοπική χρήση - μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα ως επίθεμα, αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για συνιστώμενη δοσολογία.  Πιθανές παρενέργειες: -αλλεργικές αντιδράσεις στο δέρμα, ξηροστομία, στομαχική διαταραχή, καρκίνος, αφυδάτωση, επιβραδημένος καρδιακός ρυθμός. Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικα στοιχεία για την χρήση της.

Κράταιγος

Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο μεσαίου ύψους. Τα κλαδιά έχουν αγκάθια. Τα φύλλα έχουν λοβούς και τα άνθη εμφανίζονται τον Μάιο και Ιούνιο. Τα χρησιμοποιούμενα μέρη είναι οι καρποί, φρέσκοι ή ξεραμένοι και τα άνθη ξεραμένα ή φρέσκα. Τα ξεραμένα φύλλα χρησιμοποιούνται σπανιότερα γιατί είναι λιγότερο δραστικά. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Αυξάνει την ροή του αίματος στις στεφανιαίες αρτηρίες και βελτιώνει την κατάσταση ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Το αποτέλεσμα φαίνεται μετά από παρατεταμένη θεραπεία. Ο Κράταιγος χρησιμοποιείται για καρδιακές παθήσεις νευρικής προέλευσης όταν ενεργεί σαν γενικό καταπραϋντικό. Χρησιμοποιείται επίσης για υπέρταση και δυσκολίες της εμμηνόπαυσης. Χρήση: Κυρίως χρησιμοποιείται σαν βάμμα που παρασκευάζεται από τους καρπούς και τα άνθη (10-30 σταγόνες σε μισό ποτήρι νερό 3 φορές την ημέρα).

Κράταιγος (μπερκιά)

Ο κράταιγος, ένα θαμνώδες άνθος της οικογένειας των ρόδων, έχει μακρόχρονο ιστορικό χρήσης στα καρδιαγγειακά νοσήματα, ήδη από τον 1ο αιώνα. Χρησιμοποιείται ευρέως στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, για τη θεραπεία της καρδιαγγειακής ανεπάρκειας. Η έρευνα σε αυτό τον τομέα είναι σε εξέλιξη. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -εκχύλισμα άνθους. Δράση:  Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του κατά της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας, -κατά των καρδιαγγειακών παθήσεων, -κατά της στεφανιαίας νόσου / στηθάγχης. Δοσολογία: -ξηρό εκχύλισμα, 160-900 mg ανά ημέρα, διαιρεμένο σε 2 ή 3 δόσεις από το στόμα. (Καλό είναι να χρησιμοποιείται υπό αυστηρή ιατρική παρακολούθηση). Πιθανές παρενέργειες: -στομαχική δυσφορία, ταχυκαρδία, ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, αϋπνία, αναστάτωση, δύσπνοια, πονοκέφαλος, ζάλη, κόπωση, εφίδρωση, ήπιο δερματικό εξάνθημα. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.

Κριθάρι

Δημητριακό της οικογένειας των ποών, χρησιμοποιείται ως τρόφιμο και κατά την παρασκευή βύνης για μπύρα ή ουίσκι. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -το έλαιό του. -ολόκληρο το κριθάρι σε μορφή τροφής (δημητριακά). Δράση: -Δρα κατά της υψηλής χοληστερόλης, -κατά της δυσκοιλιότητας και της ελκώδους κολίτιδας (δεν υπάρχουν βέβαια ξεκάθαρα στοιχεία για τη χρήση σε αυτές τις δυο παθήσεις). Δοσολογία : Δημητριακά: 9-10 g GBF (Germinated barley foodstuffs), 1-3 φορές ημερησίως, έλαιο: 3 ml ημερησίως, σε δυο ίσες δόσεις, Πίτουρο: 30 g αλεύρου ημερησίως. Πιθανές παρενέργειες : Στομαχική διαταραχή, αϋπνία, δερματικό εξάνθημα, ερεθισμός ματιού, αυξημένος καρδιακός ρυθμός. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.

Κρόκος-Σαφράν

Το σαφράν είναι ένα ανεκτίμητο βότανο που «γεννά» κατά αποκλειστικότητα η ελληνική φύση .Μαζική παραγωγή βρίσκουμε μόνο στην περιοχή της Κοζάνης, γι' αυτό άλλωστε λέγεται και «κρόκος Κοζάνης». Αφ' ενός λόγω του φωτεινού κίτρινου χρώματος που δίνει στα φαγητά μας και αφ' ετέρου λόγω της καταγωγής του. Θεραπευτικές Ιδιότητες: ο κρόκος θεωρείται ένα άριστο φάρμακο για τις ασθένειες του στομάχου, αντισπασμωδικό, βοηθητικό της πέψης και φάρμακο που αυξάνει την όρεξη. Επίσης, ανακουφίζει επίσης από κολικούς των νεφρών, μειώνει τους στομαχικούς και γαστρικούς πόνους και ανακουφίζει από την ένταση. Είναι επίσης γνωστό από την αρχαιότητα ότι στον κρόκο απέδιδαν αφροδισιακές ιδιότητες. Πολλοί συγγραφείς, αλλά και η ελληνική μυθολογία συνδέουν τον κρόκο με τη γονιμότητα. Ο κρόκος γενικά είναι ένα άριστο τονωτικό. Χρήση: Ρίχνετε 3-4 στήμονες κρόκου σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και τους αφήνετε για 6-8’. Σουρώνετε και πίνετε το ρόφημα.

Κύμινο

Περιγραφή: Μικρό ετήσιο ποώδες φυτό ύψους 15 - 20 εκατοστών με φύλλα που μοιάζουν με στενές λουρίδες και μικρά λευκά ή ρόδινα άνθη. Διαθέτει πολύ χαρακτηριστικό άρωμα, δυνατό και βαρύ, με γεύση επίσης έντονη, που θυμίζει το κάρι. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Το κύμινο ως αφέψημα θεωρείται πως τονώνει την καρδιά και συμβάλλει στη μείωση της ταχυπαλμίας, ενώ δρα σπασμολυτικά σε πόνους κολικού. Συνιστάται για την αντιμετώπιση της ανορεξίας αφού «ανοίγει» την όρεξη, της δυσπεψίας –βοηθά στη χώνεψη–, των πόνων της περιόδου αλλά και των σπασμών του στομάχου. Επιπλέον «διευκολύνει» την ομαλή και σε τακτικά χρονικά διαστήματα εμφάνιση της έμμηνου ρύσης και αυξάνει την έκκριση γάλακτος κατά το θηλασμό. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται περισσότερο από 3-4 μέρες συνέχεια. Χρήση: Το κύμινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφέψημα (βράζουμε σπόρους μέχρι το νερό να μείνει το μισό), ως έγχυμα (μουλιάζουμε σπόρους για ένα δεκάλεπτο σε βραστό νερό) ή ως διάλυμα (διαλύουμε ένα τέταρτο κουταλάκι του γλυκού σκόνη κύμινου σε λίγο νερό). Μπορούμε επίσης να μασήσουμε τους σπόρους του.

Κυνόροδο

Περιγραφή: Άνθη ρόδινα ή λευκά έχει ο θάμνος της αγριοτριανταφυλλιάς με σύνθετα και πριονωτά φύλλα. Τα πέταλά της είναι αραιά και ο καρπός της είναι γνωστός με το όνομα «κυνόροδο». Θεραπευτικές Ιδιότητες: Το κυνόροδο έχει άφθονη βιταμίνη C και καταπολεμά την δυσλειτουργία του ουροποιητικού συστήματος. Χρησιμοποιείται ως στυπτικό για την διάρροια. Δυναμωτικό σε περίπτωση εξάντλησης και έλλειψης βιταμινών. Είναι καλό για το δέρμα και βοηθά στην αποκατάσταση της διαταραγμένης ορμονικής ισορροπίας καθώς και στην ακανόνιστη περίοδο. Χρήση: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφέψημα(2 κούπες βραστό νερό ανά 30 γρ) το αφέψημά του είναι πολύ γευστικό κρύο με χυμό λεμονιού.

Λαγοκιμιθιά

Περιγραφή: Πολυετής αειθαλής πόα με γκριζωπό, αρωματικό φύλλωμα και κίτρινα άνθη το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστες θέσεις και άγονα, ξηρά, ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη. Φυτεύεται σε ελεύθερες μπορντούρες, γλάστρες και βραχόκηπους. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Η λαγοκιμιθιά έχει τονωτική δράση, χρησιμοποιείται για καταρροή των βλεννογόνων, ενάντια στον χρόνιο βρογχίτη, την δυσπεψία, τον άφυσο, την αρθρίτιδα και επίσης είναι διουρητικό.

Λαπάχο (Lapacho)

Το ιδανικό τσάι, χωρίς καφεΐνη, για να χαλαρώσετε μετά από μία κουραστική μέρα στη δουλειά. Φτιάχνεται από το φλοιό του δέντρου Lapacho και έχει μια πικρή και γήινη γεύση, γνωστή σε όσους συνηθίζουν να διαλέγουν ποικιλίες από φλοιούς δέντρων. Είναι επίσης γνωστό ως το τσάι των Ίνκα καθώς το χρησιμοποιούσαν ως γιατρικό.

Λεβάντα

Η λεβάντα ενδημεί στη Μεσόγειο, στην Αραβική χερσόνησο, τη Ρωσία και την Αφρική. Χρησιμοποιούμενα μέρη : -άνθος, -έλαιο, -παρασκευάσματα (αρώματα, σαπούνια, τσάι, απορρυπαντικά, καλλυντικά, ζελέδες, κεριά, ψημένα τρόφιμα, κτλ...)  Δράση: -κατά της ανησυχίας! (με αρωματοθεραπεία) -Αντιβιοτικό (τοπικά) -κατά του καρκίνου (από το στόμα) -Υπνωτικό (αρωματοθεραπεία) -κατά της δυσφορίας στην περιοχή του περινέου μετά τον τοκετό (πλύσιμο) -ανακούφιση σπασμών (από το στόμα). Δοσολογία: -Αρωματοθεραπεία - 2-4 σταγόνες ελαίου λεβάντα σε 2-3 φλ. βρασμένου νερού και εισπνοή των ατμών μια φορά την ημέρα. 6 σταγόνες ελαίου λεβάντας στο μπάνιο. - 1-4 σταγόνες προστίθενται σε βάση ελαίου και χρησιμοποιείται για μασάζ. Πιθανές παρενέργειες : -στομαχική δυσφορία, ήπιο εξάνθημα, κόπωση, αιμορραγία, μεταβολές στα επίπεδα χοληστερόλης, ναυτία, εμετός, απώλεια όρεξης, διαταραχές αίματος. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεία υπέρ της χρήσης της.

Είναι μικρός θάμνος, ύψους έως 1 μ. Έχει μακρόστενα και γκριζοπράσινα φύλλα, μήκους 1-4 εκ. Τα άνθη του διατάσσονται σε πυκνούς επάκριους στάχεις, οι οποίοι φέρουν στην κορυφή μεγάλα πορφυρά βράκτια. Οι μικρές δίχειλες, συμπέταλες στεφάνες (6-8 χιλ.) έχουν σκούρο πορφυρό χρώμα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Τα άνθη της θεωρούνται ότι ενεργούν κατά του βήχα, του άσθματος, του κοκίτη, της γρίπης και της λαρυγγίτιδας. Η λεβάντα καταπραΰνει τους νευρόπονους του στομάχου και ηρεμεί το νευρικό σύστημα, γιατί δρα ως χαλαρωτικό. Είναι ιδανικό για τις αϋπνίες και το στρες, βοηθά τις ημικρανίες και τους πονοκεφάλους. Χρήση: Είναι φυτό αρωματικό – φαρμακευτικό και εκτός από αφέψημα χρησιμοποιείται πάρα πολύ και ως αιθέριο έλαιο.

Λιναρόσπορος

Η λατινική του ονομασία είναι «λινάρι το χρησιμότατο» και λέει πολλά για την τεράστια σημασία που έχει το λινάρι για τον άνθρωπο εδώ και 5.000 χρόνια. Μας προσφέρει την πρώτη ύλη για την παρασκευή λαδιού και άλλων προϊόντων και είναι πολύ σημαντικό για την υγεία μας αφού περιέχει ω-3 λιπαρά οξέα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε φυτικές ίνες, προστατεύει τον οργανισμό από τη δυσκοιλιότητα και δρα προληπτικά για τις κακοήθειες του εντέρου. Επίσης δρα κατά της κακής χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων. Παράλληλα, η κατανάλωσή του ανακουφίζει από το άσθμα, τους πόνους της περιόδου, τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου.

Ο λιναρόσπορος και το παραγώμενο λιναροσπορέλαιο, είναι μέλη της οικογένειας Linaceae, του γένους Linum. Χρησιμοποιούμενα μέρη : ο ίδιος ο σπόρος. Δράση: κατά της δυσκοιλιότητας! (μόνο ο λιναρόσπορος) -κατά του καρκίνου του μαστού (μόνο ο λιναρόσπορος) -κατά του διαβήτη (μόνο ο λιναρόσπορος) -κατά της καρδιακής νόσου -κατά της υπέρτασης (μόνο ο λιναρόσπορος) -κατά της υψηλής χοληστερόλης ή τριγλυκεριδίων -κατά του HIV/AIDS -κατά της νευροπάθειας / lupus nephritis (μόνο ο λιναρόσπορος) -κατά της μασταλγίας λόγω εμμηνορρυσίας (μόνο ο λιναρόσπορος) -Υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης του για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη. Δοσολογία: Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα για το λιναρόσπορο, ενώ παραδοσιακά έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες δοσολογίες. -Υγρό - 1 κ.σ. χτυπημένου (όχι αλεσμένου) λιναρόσπορου σε 180-360 ml υγρού, τρεις φορές την ημέρα, λήψη από το στόμα -Σκόνη, αλεύρι, διαλυτές ίνες - 50 g καθημερινά αλεσμένου ωμού λιναρόσπορου (ισοδυναμούν με 250 mg λιναροσποράλευρου) μέχρι τέσσερις εβδομάδες -Για δυσκοιλιότητα χρησιμοποιούμε 3 κ.σ. σπόρων σε 10πλάσια ποσότητα νερού. Πιθανές παρενέργειες: -εξάνθημα, αδυναμία, ασταθές βάδισμα, κνησμός, δακρύρροια, ρινική συμφόρηση, φτέρνισμα, παράλυση, επιληπτικές κρίσεις, βραχύπνοια, μειωμένη πίεση, ναυτία, εμετός, στομαχικός πόνος, παρατεταμένη διάρροια, μανία ή υπομανία, αυξημένα επίπεδα σακχάρου, καρκίνος του προστάτη, γαστρεντερική δυσφορία. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπερ της χρήσης του.

Λουίζα

Είναι θάμνος ύψους 1-1,5 μ. ή ψηλότερος, φύλλα οδοντωτά ή λειόχειλα σε τριμερείς ή τετραμερείς σπονδύλους, λογχοειδή με βραχύ μίσχο, λεία στην άνω επιφάνεια και αδενώδη στην κάτω. Άνθη λευκά, μικρά που σχηματίζουν μασχαλιαίους σπονδύλους ή επάκριους βότρυς. Τα φύλλα συνθλιβόμενα αναδίδουν οσμή λεμονιού. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Χρησιμοποιείται ευρύτατα για νοσήματα του στομάχου, σταματά τη διάρροια και είναι τονωτικό, αντιπυρετικό και διουρητικό. Συνιστάται, μάλιστα, σε περιπτώσεις νεφρολιθιάσεως. Βοηθά στο αδυνάτισμα, στην αποτοξίνωση και στην αποβολή περιττών υγρών και κυτταρίτιδας. Χρήση : Απολαύστε τη ως αφέψημα ζεστό ή κρύο (1-2 κουταλιές, 7-10 Λεπτά, 100° Κελσίου) αφού φημίζεται για τις αφροδισιακές της ιδιότητες.

Λυκίσκος

Είναι αναρριχητικό πολυετές φυτό και ο βλαστός του και τα κλαδιά του φτάνουν τα 10 μ. μήκος. Οι βλαστοί του εξωτερικά είναι γωνιώδεις με κοκκινωπές ραβδώσεις και εσωτερικά κοίλοι. Αναρριχάται με τη βοήθεια ελίκων. Τα φύλλα του είναι πριονωτά, τραχιά στην πάνω επιφάνεια. Ο καρπός είναι ωοειδής, κοκκινωπός και μικρός σαν το σπόρο του σιναπιού. Στην Ελλάδα η καλλιέργειά του είναι περιορισμένη και καλλιεργείται περισσότερο στην Ήπειρο. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι εξαιρετικό ηρεμιστικό, βοηθά στην δυσπεψία, είναι τονωτικό, διουρητικό και βοηθά στην ρύθμιση του ζαχάρου. Χρήση : Απολαύστε το ως αφέψημα. Για κάθε φλιτζάνι ρίχνουμε ένα κουταλάκι από το βότανο. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε να βράσει για 10 έως 15 λεπτά. Σουρώνουμε και το πίνουμε σκέτο, με ζάχαρη ή μέλι.

Λυκίσκος (ζυθοβότανο)

Ο λυκίσκος είναι ένα αναρριχώμενο φυτό που ενδημεί στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Χρησιμοποιούμενα μέρη : Εκχύλισμα λυκίσκου, κωνοειδείς καρποί του φυτού (χρησιμοποιούνται συχνά ως αρωματικά στην παρασκευή μπύρας) Δράση : -κατά της αϋπνίας / ποιότητα ύπνου –καταστολή. Δοσολογία : Κάψουλες - 0,5-1 g κάψουλας ξηρού εκχυλίσματος τρεις φορές την ημέρα από το στόμα, Υγρό - 0,5-1 ml υγρού εκχυλίσματος (1:1 σε 45% αλκοόλη) τρεις φορές την ημέρα από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες : Δερματικό εξάνθημα, στομαχικός πόνος, υπερέκκριση γαστρικού υγρού, βραχύπνοια, επιληπτικές κρίσεις, υποθερμία, ανησυχία, διαταραχές στα επίπεδα του σακχάρου, κόπωση. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση του.

Μαϊντανός

Διετές φυτό με διαιρεμένα, κατσαρά ή επίπεδα φύλλα που ανάλογα με τον τύπο έχει χοντρή ρίζα και χαρακτηριστική μυρωδιά. Δίκαια ονομάστηκε «φυτό της υγείας» γιατί περιέχει πολύτιμες και πλούσιες βιταμίνες. Υπάρχει σε κάθε σπίτι. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Ο Μαϊντανός έχει τονωτικές, διεγερτικές, ορεκτικές, ανακουφιστικές και καθαρτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται κυρίως σαν διουρητικό. Έχει εξαιρετικές αντισηπτικές ιδιότητες, δυναμώνει γενικά το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει τη νεφρική λειτουργία με μία ήπια διουρητική δράση, "καθαρίζοντας" το αίμα.

Χρήση : Ο νωπός χυμός του μαϊντανού κάνει καλό στον πυρετό, το βήχα, τη γρίπη καθώς και σε όλες τις πνευμονικές παθήσεις. Το αφέψημά του έχει αντίστοιχες ιδιότητες και παράλληλα βοηθάει την καλή κυκλοφορία του αίματος και ρυθμίζει την πίεση. Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Αποξηραμένα τα φύλλα - Αποξηραμένη η ρίζα - Αποξηραμένοι οι καρποί. Δράση : Διουρητικό, Μολύνσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, εμμηνοροή – Σε μισό λίτρο νερό ρίχνουμε μια κουταλιά της σούπας κομμένα φύλλα ή 1 κουταλάκι του γλυκού κομμένη τη ρίζα, αφήνουμε για μερικές ώρες και πίνουμε. ΠΡΟΣΟΧΗ! Μεγάλες ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν ιλίγγους και αιμορραγίες, ΔΕΝ πρέπει να λαμβάνεται καθόλου από εγκύους.

Μανιτάρι Maitake

Ο όρος Maitake είναι το ιαπωνικό όνομα του εδώδιμου μύκητα Grifola frondosa, με χαρακτηριστικά μεγάλο καρπώδες σώμα και υπερδιπλωμένα φύλλα. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -το μανιτάρι –παρασκευάσματα. Δράση: κατά του καρκίνου -κατά του διαβήτη -ενίσχυση ανοσοποιητικού συστήματος. Δοσολογία: Τα προτυποποιημένα προϊόντα maitake δεν είναι ευρέως διαθέσιμα. Για κάψουλες, δισκία ή υγρό εκχύλισμα, οι δόσεις κυμαίνονται από 0,5-1 mg β-γλυκάνης ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα, σε μικρότερες δόσεις. Πιθανές παρενέργειες: -μειωμένη αρτηριακή πίεση, μειωμένα επίπεδα σακχάρου. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση του.

Μάραθος

Περιγραφή: Είναι αυτοφυές ποώδες φυτό και συναντιέται σε ηλιόλουστες χέρσες περιοχές. Τα άνθη του είναι κίτρινα και τα φύλλα του κυανά πράσινα. Ανθίζει τους καλοκαιρινούς μήνες. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Γνωστό από την αρχαιότητα, το χρησιμοποιούσαν στη αρχαία Ελλάδα ως θεραπευτικό και το θεωρούσαν σύμβολο της επιτυχίας. Στην Κίνα, την Ινδία και αλλού το χρησιμοποιούσαν ως αντίδοτο για τις δηλητηριάσεις από δήγματα φιδιών και σκορπιών καθώς και ως αντίδοτο στα δηλητηριώδη μανιτάρια. Επίσης διευκολύνει την παραγωγή γάλακτος στις γυναίκες που θηλάζουν, καθώς επίσης και ότι καταπολεμά την κακοσμία του στόματος. Χρήση : Απολαύστε το ως αφέψημα. Μία κουταλιά για περίπου 5-10 λεπτά στους 100° Κελσίου.

Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Αποξηραμένοι ώριμοι καρποί. Δράση: - Βρογχίτιδα, φούσκωμα του εντέρου, διουρητικό, αυξάνει την όρεξη – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας αποξηραμένους καρπούς και πίνουμε. ΠΡΟΣΟΧΗ! Σε μεγάλες δόσεις προκαλεί μέθη.

Μαστίχα Χίου

Το φυτό της μαστίχας είναι αειθαλής θάμνος, ο οποίος μπορεί να φτάσει και το ύψος των 3 μέτρων. Έχει απλωμένα κλαδιά και ανοιχτό ή σκούρο σταχτί κορμό, ανάλογα με την ηλικία του. Η επιφάνεια του κορμού του έχει ακανόνιστες πλάκες, σαν ρυτίδες, όπως το πεύκο. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται και πάλι στην Φαρμακευτική και στην Ιατρική για θεραπεία του σακχαροδιαβήτη, της χοληστερίνης, και ειδικά του στομαχόπονου και λέγεται ότι θεραπεύει και το έλκος στομάχου. Έχει επίσης βρεθεί ότι διαθέτει και αντικαρκινικές ιδιότητες οι οποίες δεν έχουν ακόμη βρει εφαρμογή. Χρήση : Mουλιάζετε 2-3 κόκκους μαστίχας σε ένα ποτήρι νερό από το προηγούμενο βράδυ. Mοιράζετε το ποτήρι σε τρεις δόσεις, μεταξύ των γευμάτων.

Ματζουράνα

Φυτό ποώδες με πολλές παραφυάδες, με φύλλα μικρά και μυρωδάτα, συγγενικό της ρίγανης. Τα άνθη της είναι φαιά με λέπια. Στην Αρχαία Ελλάδα ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε σαν αντισηπτικό. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Καταπραΰνει τους πονοκεφάλους, ιλίγγους, βοηθά στις νευρικές παθήσεις, καταπραΰνει το βήχα και τον πόνο των δοντιών, βοηθά σε πόνους ρευματισμών, σε εντερικές διαταραχές και πόνους της κοιλιάς. Χρήση : Ως αφέψημα, βράζουμε λίγα λεπτά ένα κουταλάκι του γλυκού μαντζουράνα σε ένα μπρίκι νερό. Το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό με μέλι. Ως έγχυμα: ένα κουταλάκι του γλυκού μαντζουράνα σε ένα μπρίκι με καυτό νερό. Το αφήνουμε 10 λεπτά, το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό με μέλι.

Μελισσόχορτο

Πολυετής πόα 40-100εκ. Έχει ωοειδή, ελαφρά οδοντωτά φύλλα με αραιό τρίχωμα. Το καλοκαίρι βγάζει 6-12 μικρά υποκίτρινα ή άσπρα, ανθάκια, τοξοειδή και μελιτογόνα, των 10-14 χιλ. στους σπονδύλους. Περιέχει υψηλό ποσοστό κιτράλης, στην οποία οφείλει το έντονο άρωμά του, που θυμίζει λεμόνι και σε μικρότερο βαθμό τη μέντα. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι απίστευτα αποτελεσματικό κατά του στρες, ανεβάζει τη διάθεση κι είναι ήπιο αντικαταθλιπτικό. Καταπολεμά επίσης τη νευρική δυσπεψία, το άγχος και τα προβλήματα ύπνου. Οι έρευνες δείχνουν επίσης ότι το μελισσόχορτο κάνει καλό στην ενίσχυση της μνήμης. Χρήση : Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έγχυμα, ως αφέψημα, το αιθέριο έλαιό του και για εξωτερική χρήση χρησιμοποιείται στο μπάνιο, ο φρέσκος χυμός του ως καταπλάσματα και κομπρέσες.

Μέντα

H μέντα είναι ποώδες αρωματικό φυτό της οικογένειας των χειλανθών των εύκρατων περιοχών. Έχει άνθη ευωδιαστά, λευκά ή βιολέ, που ενώνονται σε στάχυα.

Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι φυτό τονωτικό, στομαχικό, χωνευτικό, αντισπασμωδικό. Τονώνει την λειτουργία του συκωτιού, κατά του κατάρρου και της μητραλγίας. Επιταχύνει τους παλμούς της καρδιάς και αυξάνει τη θερμοκρασία. Το λάδι της μέντας είναι κατά των νευραλγιών και του πονοκεφάλου. Είναι δροσιστικό της αναπνοής ενώ συνιστάται για λιπαρά μαλλιά. Χρήση : Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συστατικό του τσαγιού και είναι αρκετά αναζωογονητικό έγχυμα για μπάνιο. Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Η ρίζα - Τα φύλλα. Δράση: - Ατονία στομάχου και εντέρου, σπασμούς, φούσκωμα, ίκτερο, χολικούς λίθους – Σε ζεστό (όχι βραστό) νερό βάζουμε αρκετά φύλλα, αφήνουμε για 1-2 ώρες και πίνουμε. - Μολύνσεις του λάρυγγα, κρύωμα – Σε νερό που αχνίζει (όχι βραστό) ρίχνουμε μερικά φύλλα και εισπνέουμε. - Πληγές – με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την πληγή.

Μολόχα

Μονοετής πόα, 70-120 εκ., χνουδωτή. Φύλλα ημικυκλικά έως ελαφρώς καρδιοειδή. Πέταλα λεία, 10-12χιλ., ανοιχτά λιλά, χωρίς νεύρα. Τα πέταλα είναι 12-30 χιλ., ροζ-μωβ, με σκούρες γραμμές, σαν νεύρα. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Η μολόχα χρησιμοποιείται σε αρκετά φαρμακευτικά σκευάσματα. Από τη ρίζα της, παράγονται αλοιφές και καταπλάσματα για πληγές, εγκαύματα και εξανθήματα. Χρησιμοποιείται επίσης ως μαλακτικό, καταπραϋντικό και αναβηχικό αλλά και για την αντιμετώπιση παθήσεων του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος (περιπτώσεις κολικού, κυστίτιδας, γαστρίτιδας) και εντερικών διαταραχών. Χρήση : Απολαύστε το ως αφέψημα με μέλι αφού καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες. Χρησιμοποιείται και ως έγχυμα. Μουλιάζουμε 3 κουταλάκια από ψιλοκομμένα φύλλα, άνθη ή ρίζα μολόχας σε ένα φλιτζάνι νερό για 8 ώρες και στραγγίζουμε. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -φύλλα -ρίζες. Σημείωση: Τα λευκά σπογγώδη ζαχαρωτά της Althaea officianlis (είδος στο οποίο ανήκει και η μολόχα) που υπάρχουν στην αγορά, δεν περιέχουν το βότανο και είναι κυρίως φτιαγμένα από ζάχαρη. Δράση: -κατά των φλεγμονωδών καταστάσεων του δέρματος (έκζεμα, ψωρίαση). Δοσολογία: -Αλοιφή - 5-10 g αλοιφής ή κρέμας ή 5% φύλλων σε σκόνη εφαρμόζονται στο δέρμα τρεις φορές την ημέρα. Καθημερινές δόσεις 5 g φύλλων μολόχας ή 6 g ρίζας ή 2 g μολόχας σε ένα φλ. κρύο νερό χρησιμοποιούνται για γαργάρες αφού αφεθούν για 2 ώρες, λήψη από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες: -μειωμένα επίπεδα σακχάρου, αλλεργικές αντιδράσεις. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.

Μολοχάνθη

Τα νεαρά φύλλα της μολόχας μαζεύονται την άνοιξη ενώ τα μπουμπούκια της μαζεύονται το καλοκαίρι και νωρίς το φθινόπωρο. Ενώ μπορούν και τα δύο μέρη του φυτού να χρησιμοποιηθούν για ρόφημα, τα άνθη είναι τα πιο διαδεδομένα. Η λέξη malva προέρχεται από την ελληνική λέξη «μαλακός», όνομα που κέρδισε χάρη στη μαλακτική της δράση. Στη χώρα μας χρησιμοποιείται ευρέως ως καταπραϋντικό για το λαιμό και το κρυολόγημα.

Μοσχοκάρυδο

Το μοσχοκάρυδο είναι μπαχαρικό και προέρχεται από τα σπόρια του δέντρου της μοσχοκαρυδιάς. Έχει ωραίο δυνατό και διαπεραστικό άρωμα και έντονη σχεδόν γλυκιά γεύση. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Οι θεραπευτικές του ιδιότητες βοηθούν στην καταπολέμηση του πόνου από πέτρες χολής, δρα ως αντισηπτικό του εντέρου και είναι τονωτικό του εγκεφάλου και του κυκλοφορικού. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση του από εγκύους γιατί υπερβολικές δόσεις μπορούν να προκαλέσουν σπασμούς στα νεφρά. Χρήση : Είναι καταπληκτικό συμπληρωματικό τσαγιού λόγω του θεσπέσιου αρώματός του. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη ζαχαροπλαστική, στην αρτοποιία, στη μαγειρική, στον αρωματισμό των λουκάνικων και κρεάτων, σε διάφορες σάλτσες αλλά και λικέρ.

Μπελαντόνα (ευθαλεία)

Η μπελαντόνα είναι ένα βότανο που περιέχει ενεργά συστατικά που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα και ανταγωνίζονται το νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη, δρώντας όπως τα αντιχολινεργικά φάρμακα. Χρησιμοποιούμενα μέρη : Βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη (ως παρασκεύασμα). Δράση : -Απόφραξη αναπνευστικών οδών -Κατά των διαταραχών του αυτόνομου νευρικού συστήματος -κατά των μολύνσεων αυτιών (μέση ωτίτιδα) -κατά του πονοκεφάλου -κατά της ραδιοδερματίτιδας (ακτινοδερματίτιδα). Δοσολογία : 10 g, μια φορά την ημέρα, λήψη από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες : ξηροστομία, μειωμένα ούρα, μυδρίαση, δυσκοιλιότητα, σύγχυση, εξάνθημα δέρματος, κνίδωση, πονοκέφαλος, παραισθήσεις, ζαλάδα, αστάθεια, έμφραγμα, ψύχωση. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για τη χρήση της.

Μύρτιλλος

Χρησιμοποιούμενα μέρη: -φτιάχνεται από τα ρικνά βατόμουρα ενός μικρού φυλλοβόλου θάμνου. -Χρησιμοποιείται στην Παρασκευή μαρμελάδας, γλυκισμάτων, σιροπιών και ποτών. Δράση κατά : της αθηροσκλήρυνσης / περιφερικής αγγειοπάθειας, -του καταρράκτη -της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας  -της διάρροιας -του ινοκυστικού μαστού -της δυσμηνόρροιας -του έλκους στομάχου -της αμφιβληστροειδοπάθειας -του διαβήτη τύπου 2. Δοσολογία : -Φρέσκοι καρποί - 55-115 g τρεις φορές την ημέρα -Υγρό εκχύλισμα - 80-160 g τρεις φορές την ημέρα (λήψη από το στόμα) -Ξηροί καρποί - 4-8 g με νερό, δυο φορές την ημέρα -Αφέψημα ξηρών καρπών - τρεις φορές την ημέρα (βράζουμε 5-10 g αποξηραμένους καρπούς σε 150 ml νερού για 10 λεπτά και στραγγίζουμε ενώ είναι ζεστό) -στοματικό διάλυμα για γαργάρες με 10% αφέψημα ξηρών καρπών κατ’ανάγκην -κρύο μούλιασμα των ξηρών καρπών, τρεις φορές την ημέρα (εμποτίζουμε αποξηραμένους  λιωμένους καρπούς σε 150 ml νερού για αρκετές ώρες). Πιθανές παρενέργειες : -αιμορραγία, στομαχική διαταραχή, διάρροια, χαμηλό σάκχαρο αίματος, δηλητηρίαση, χαμηλή αρτηριακή πίεση. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για τη χρήση του.

Νταμιάνα

Η νταμιάνα είναι ένα φυτό, καταγωγής Μεξικού, το οποίο αναγνωρίζεται κυρίως ως φυσικό διεγερτικό σεξουαλική ΧΩΡΙΣ τοξικότητα. Στο ύψος του φτάνει μέχρι τα 60 εκατοστά και τα χρήσιμα μέρη του είναι τα αποξηραμένα εναέρια τμήματα. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Η νταμιάνα θεωρείται ότι κατέχει καταπραϋντικές, ήπια καθαρτικές και αφροδισιακές ιδιότητες. Έχει χρησιμοποιηθεί στην κατάθλιψη, στη νευρική δυσπεψία, στη δυσκοιλιότητα, στη συνουσιακή ανεπάρκεια και ειδικότερα στην αγχώδη νεύρωση με κυρίαρχο τον σεξουαλικό παράγοντα. Έχει διουρητικές ιδιότητες καθώς τονώνει τα νεφρά.

Οσμανθός

Το Osmanthus είναι ένα ασιατικό λουλούδι που χρησιμοποιούνταν για να εμπλουτίσει την γεύση των μαύρων και πράσινων τσαγιών σε μίγματα. Παρόλο που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στις δυτικές χώρες, αυτό το λουλούδι μπορεί να δώσει ένα υπέροχο ρόφημα χωρίς την προσθήκη κάποιου άλλου βοτάνου ή τσαγιού. Δεν περιέχει καθόλου καφεΐνη και η λουλουδάτη γεύση του θυμίζει ροδάκινο.

Παπαρουνόσπορος

Είναι ο σπόρος που βγαίνει από το γνωστό φυτό της παπαρούνας. Είναι πλούσιος σε λιπαρά και έχει κατασταλτικές ιδιότητες. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Διατηρεί μερικά χαρακτηριστικά του λουλουδιού από το οποίο προέρχεται όπως ότι είναι ήπιο υπνωτικό. Είναι επίσης μαλακτικό, αντιβηχικό, σπασμολυτικό και χρησιμοποιείται ενάντια της υπερδιέγερσης.

Παρθενούλι (βασκαντήρα)

Το παρθενούλι, μέλος της οικογένειας των αστήρων, προέρχεται από ένα θαμνώδες πολυετές φυτό που ενδημεί στη Μικρά Ασία. Η χρήση του ως βοτανική θεραπεία τοποθετείται στους αρχαίους χρόνους. Χρησιμοποιούμενα μέρη : φύλλα. Δράσεις : Πρόληψη ημικρανιών, ρευματοειδής αρθρίτιδα. Δοσολογία : -φύλλα - 50-114 mg Κονιορτοποιημένων φύλλων καθημερινά,  -φύλλα - 50-250 mg ή 2-3 αποξηραμένα φύλλα (περίπου 60 mg) -κάψουλες - 76 mg αποξηραμένων φύλλων σε κάψουλες με 70-86 αποξηραμένα τεμαχισμένα φύλλα, μια φορά την ημέρα, λήψη από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες: φλεγμονή και εξέλκωση στόματος, πρήξιμο χειλιών, απώλεια γεύσης, εξάνθημα, αυξημένος καρδιακός παλμός, δυσπεψία, ναυτία, αερισμός, δυσκοιλιότητα, διάρροια, κοιλιακός πόνος, μετεωρισμός, καύσος, στερητικά συμπτώματα, ανησυχία, κόπωση, μυϊκή δυσκαμψία και αρθραλγία. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεια υπέρ της χρήσης του.

Πασιφλόρα

Εύρωστο φυλλοβόλο είδος ταχείας ανάπτυξης με γυαλιστερό πράσινο φύλλωμα. Έχει μεγάλα άνθη με απαλό μπλέ μοβ χρώμα. Κίτρινους πορτοκαλί καρπούς, σαν μικρά αυγά, που δεν τρώγονται. Έχει λευκά άνθη με μπλε στήμονες διαμέτρου 10cm το καλοκαίρι και το φθινόπωρο τα οποία μοιάζουν με ρολόι. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Τα φύλλα της πασιφλόρας είναι πλούσια σε φλαβονοειδή. Είναι ένα βότανο με κατευναστικές, αντισπασμωδικες και ηρεμιστικές ιδιότητες. Επίσης είναι εξαιρετικό ενάντια στο άγχος, στην αϋπνία και στην δυσεντερία.

Πεντάνευρο

Είναι φυτό πολυετές, ύψους μέχρι 50 εκατοστά. Έχει ανθοφόρο βλαστό, όρθιο. Τα φύλλα είναι αυγοειδή, με μεγάλο μίσχο, πολλά μαζί σχηματίζουν στη βάση του φυτού ρόδακα. Τα άνθη είναι μικρά, σε ακραίους στάχεις. H άνθηση αρχίζει τον Ιούνιο και διαρκεί μέχρι και τον Σεπτέμβριο. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Οι ανθόφοροι βλαστοί και κυρίως τα φύλλα θεωρούνται διουριτικά, υποτασικά, επουλωτικά, καθαρτικά, μαλακτικά, αιμοστατικά, αντιδυσεντερικά, και αποχρεμπτικά. Τα σπέρματα θεωρούνται καθαρτικά ιδίως για χρόνια δυσκοιλιότητα. Χρήση: Ως έγχυμα 1-3 φορές την ημέρα βοηθά στις παθήσεις του αναπνευστικού και το κρυολόγημα. Ως αφέψημα βοηθά στην πάθηση του σακχαρώδους διαβήτη. Μπορούμε να βάλουμε λίγα φύλλα μέσα στα παπούτσια μας προς αποφυγή φουσκαλών ή να φτιάξουμε αλοιφή και να την χρησιμοποιήσουμε ως κρέμα νυκτός.

Πεύκο

Χρησιμοποιούμενα Μέρη : - Αποξηραμένα τα ανοιξιάτικα βλαστάρια - Η ρητίνη - Το αιθέριο έλαιο. Δράση: - Βρογχικό κυττάρου – Βράζουμε τα αποξηραμένα βλαστάρια και πίνουμε. - Κρυολόγημα – Βράζουμε φρέσκα βλαστάρια και εισπνέουμε τους ατμούς. - Πληγές που αργούν να επουλωθούν – Βράζουμε μια χούφτα φρέσκα βλαστάρια σε 2 λίτρα νερό και πλένουμε την πληγή.

Πικρόξυλο

Το πικρόξυλο είναι πικρό και ανήκει στο γένος των Quassia. Είναι ένας θάμνος ή σπάνια ένα μικρό δέντρο, που φτάνει τα 3 μ ύψος (σπάνια 8 μ). Τα φύλλα είναι 15-25 εκατ. μακριά και φτερωτά. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι εξαιρετικό κατά του σακχαροδιαβήτη και της χοληστερίνης. Επίσης βοηθά στην δυσκοιλιότητα και στην δυσπεψία.

Πιπερόριζα - Ginger

Περιγραφή : Το Ginger ανήκει στην οικογένεια των φυτών Zingiberaceae και κατέχει κυρίαρχο ρόλο στην ιατρική της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Ινδίας. Με βάση την Πιπερόριζα φτιάχνεται το παραδοσιακό αναψυκτικό της Κέρκυρας η Τζιντζιμπύρα (ginger - beer) - Το σήμα κατατεθέν των Επτανήσιων από την εποχή των Εγγλέζων, σήμερα φτιάχνεται μόνο στη Κέρκυρα. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Φημίζεται για τις αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και ανοσορρυθμιστικές του ιδιότητες. Mειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα, ρυθμίζει το σάκχαρο και έχει επουλωτική δράση. Bοηθά στην καλή χώνεψη, καταπολεμά τη ναυτία, τονώνει τον οργανισμό και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το τζίντζερ βοηθάει στη μείωση των αρθριτικών ενοχλήσεων. Χρήση: Για δυσπεψία και ναυτία φτιάξτε το τσάι σας όπως συνήθως και προσθέστε 1 κουταλάκι τριμμένο τζίντζερ. Για την ιγμορίτιδα και τη βουλωμένη μύτη βάλτε σε ένα κατσαρολάκι 1 φλιτζάνι νερό και 1 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη, αφήστε το να βράσει και κάντε εισπνοές πάνω από το νερό που κοχλάζει ή βουτήξτε μια γάζα στο ίδιο μείγμα και κάντε κομπρέσες στη μύτη. Aυτό βοηθάει στο να ανοίξουν τα ιγμόρεια και να φύγουν οι εκκρίσεις.

Το ginger, μέλος της οικογένειας Zingiberaceae, έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ιατρική της Κίνας, της Ιαπωνίας και των Ινδιών από το 1500. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -το ρίζωμα -ο μίσχος  Δράση: -Χημειοθεραπεία - κατά της επαγόμενης ναυτίας! -Εγκυμοσύνη - κατά της επαγόμενης ναυτίας και εμετού! -κατά της ναυτίας -κατά της μετεγχειρητικής ναυτίας και εμετου -κατά των ρευματικών παθήσεων Δοσολογία: -Ως κάψουλες, δισκία ή σκόνη, 1-4 g ανά ημέρα σε μικρότερες δόσεις, από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες : αιμορραγία, εξάνθημα, άσχημη γεύση στο στόμα, ερυγή, μετεωρισμός, αέρια, απόφραξη εντέρου, ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, καούρα, ναυτία, μειωμένα επίπεδα σακχάρου. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.

Πριμουλέλαιο

Το πριμουλέλαιο, μέλος της οικογένειας Onagraceae, περειέχει το γ-λινολενικό οξύ, ένα απαραίτητο ω-6 λιπαρό οξύ το οποίο θεωρείται δραστική ουσία. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -πριμουλέλαιο ως παρασκεύασμα από φυτά της οικογένειας Onagraceae. Δράση: -Ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του για έκζεμα και ατοπική δερματίτιδα -κατά του καρκίνου του μαστού -κατά της μασταλγίας (έχει επισήμως εγκριθεί για τη θεραπεία της σε αρκετές χώρες) -κατά του συνδρόμου της χρόνιας κόπωσης -κατά της παχυσαρκείας -κατά της προεκλαμψίας -ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης του για το άσθμα, το σύνδρομο ελλειματικής προσοχής, τα συμπτώματα εμμηνόπαυσης, το προεμμηνοροϊκό σύνδρομο, την ψωρίαση και τη σχιζοφρένεια. Δοσολογία: -3 g καθημερινά από το στόμα, διαιρεμένα σε αρκετές μικρότερες δόσεις. Η μέγιστη ημερήσια δόση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 0,5 g ανά κιλό σωματικού βάρους (για παιδιά). Πιθανές παρενέργειες: -πονοκέφαλος, κοιλιακός πόνος, ναυτία, μειωμένη πίεση, υδαρή κόπρανα. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεία υπερ της χρήσης του.

Ρείκι

Το ρείκι είναι φρυγανώδης θάμνος με πλούσια ανθοφορία το φθινόπωρο. Τα άνθη του είναι πολλά, μικρά, κωδωνοειδή, σε μοβ, ροζ και μερικές φορές άσπρο χρώμα, σε μακριές ταξιανθίες. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Έχει διουρητικές καθαρτικές, αντιρρευματικές, ηρεμιστικές και αντισηπτικές των ουροποιητικών οδών ιδιότητες. Χρήση : Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του είναι οι κορυφές παρασκευασμένες σε αφέψημα.

Ρίγανη

Η ρίγανη είναι αρωματικό ποώδες , πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας . Στην Ελλάδα η ρίγανη είναι αυτοφυής και βρίσκεται σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές είναι δε εξαιρετικής ποιότητος και θεωρείται η καλύτερη στον κόσμο. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Έχει ιδιότητες στομαχικές, τονωτικές, είναι αντισπασμωδική και εφιδρωτική, κατάλληλη κατά της ατονίας, της χλωρίωσης, του άσθματος, της δυσμοινόροιας. Χρήση : Τα πράσινα φύλλα της χρησιμοποιούνται κατά του στραβολαιμιάσματος. Άλλες χρήσεις της είναι κατά της δυσκοιλιότητας, του πόνου των μυών, των ρευματισμών, της χρόνιας βρογχίτιδας, του κοκίτη, της φυματίωσης των πνευμόνων κ.α. Το αιθέριο έλαιο της Ρίγανης (ριγανόλαδο) χρησιμοποιείται για των κατευνασμό των πόνων των χαλασμένων δοντιών και στην αρωματοθεραπεία για παρόμοιες περιπτώσεις, ενώ εξωτερικά για να σκοτώνει τις ψείρες. Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Αποξηραμένο το ανθισμένο φυτό. Δράση: - Κοκύτης, Βήχα, Διάρροια – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένη ρίγανη και πίνουμε.- Στοματικές και λαρυγγικές μολύνσεις – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες.- Πληγές – Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή.

Ροδοδάφνη

Η ροδοδάφνη είναι ένας αειθαλής θάμνος που ενδημεί στη Μεσόγειο. Το όνομα αναφέρεται σε δύο είδη : το Nerium oleander (κοινή ροδοδάφνη) και το Thevetia peruviana (κίτρινη ροδοδάφνη). Και τα δύο είδη περιέχουν καρδιακές γλυκοσίδες, ουσίες με επιδράσεις παρόμοιες της διγοξίνης. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -ανεπαρκείς πληροφορίες- Δράση : -κατά του καρκίνου -κατά της Συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας.  Δοσολογία: Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα για τη ροδοδάφνη, ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά διάφορες δόσεις. Εξαιτίας του σημαντικού βαθμού τοξικότητας, η ροδοδάφνη καλό είναι να αποφεύγεται. Πιθανές παρενέργειες : -εξάνθημα, ναυτία, εμετός, εφίδρωση, στομαχόπονος, κόπωση, υπνηλία, διάρροια με αίμα, επιληπτική κρίση, πονοκέφαλος, στομαχικοί σπασμοί, σύγχυση, διαταραχές στην όραση, συσταλμένες κόρες, περιφερική νευροπάθεια, αδυναμία, κατάθλιψη, μυϊκοί σπασμοί, νεφρική ανεπάρκεια, αρρυθμία, αναισθησία, ευερεθιστότητα, ταχύπνοια, θάνατος. Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.

Σαλέπι

Tο σαλέπι είναι μια σκόνη που προέρχεται από τους βολβούς ενός είδους άγριας ορχιδέας, του «σερνικοβότανου», όπως ονομάζεται από το λαό μας. Θεραπευτικές Ιδιότητες και Χρήση : Το Σαλέπι είναι ένα ρόφημα θερμαντικό, προληπτικό του κρυολογήματος και της γρίπης, φτιάχνει το κρυωμένο στομάχι. Καταπραΰνει τα νεύρα, διώχνει το άγχος και την κούραση, χαρίζοντας ευεξία και εγρήγορση ταυτόχρονα. Είναι πλούσιο σε άμυλο και πολύτιμα μεταλλικά άλατα: φώσφορο και ασβέστιο. Γι’ αυτό τονώνει όλο το σώμα, «από τα νύχια ως την κορυφή». Βοηθά εξασθενισμένους από αρρώστιες οργανισμούς να ανακάμψουν και να αναρρώσουν γρηγορότερα. Περιέχει μια κολλώδη ουσία, την βασσαρίνη, που όταν βράσει με νερό, δίνει αυτό το άριστο μαλακτικό κατά του βήχα και όλων των παθήσεων του θώρακα, αλλά και του στομάχου και των εντέρων.

Σιναμική

Είναι η σινική κανέλλα. Οι αποξηραμένοι φλοιοί του φυτού της οικογένειας των Δαφνιδών. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Πολύ αποτελεσματικό καθαρκτικό κατά της δυσκοιλιότητας. Τα φύλλα και οι λοβοί έχουν σεννασίδες, φυσικό δραστικό συστατικό που διεγείρει την κινητικότητα κυρίως του παχέως εντέρου και ρυθμίζει την λειτουργία του. Οι λοβοί είναι ηπιότεροι στα αποτελέσματά τους από τα φύλλα και συνιστώνται για πιο ελαφρές περιπτώσεις.

Σινάπι

Το σινάπι είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, μονοετές , ποώδες φυτό. Έχει ζωηρά κίτρινα άνθη, που σχηματίζουν ταξιανθίες, και τα φύλλα είναι μετρίου μεγέθους που εναλλάσσονται. Φτάνει τα 60 εκατοστά ύψος και έχει σκληρά αγκάθια. Οι καρποί του είναι μακριοί και έχουν 10 –12 σπόρια. Θεραπευτικές Ιδιότητες και Χρήση : Το σινάπι έχει πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες και εκτός από τη γνωστή μουστάρδα χρησιμοποιείται ως αφέψημα, ζωμός, αλεύρι, λάδι (σιναπόλαδο), έγχυμα, κατάπλασμα κ.ά. Καλό θα είναι οι υπερτασικοί να αποφεύγουν το σινάπι. Κάποιοι πρακτικοί συνιστούν για τις "μεγάλες παγωνιές" να ρίξει κανείς μέσα στις κάλτσες του μια πρέζα από σκόνη σιναπιού για να δημιουργηθεί υπεραιμία! Κάτι βέβαια που δεν πρέπει να γίνεται συχνά γιατί μπορεί να προκληθούν παρενέργειες. Μια παλιά "συνταγή" επίσης για την ανικανότητα πρότεινε την "εντριβή" του ανδρικού μορίου με σινάπι για την πρόκληση υπεραιμίας!

Σκόρδο

Χρησιμοποιούμενα Μέρη : - Βολβός φρέσκος (σκελίδες). Δράση : - Υπέρταση, Καρδιά, Πυρετός, Αρτηριοσκλήρωση, Εντερικές διαταραχές, Βρογχική καταρροή – Σίγουρα το καλλίτερο είναι να τρώγεται σκέτο και ωμό, λόγο όμως της δυσάρεστης οσμής του, μπορεί να τριφτεί και να ανακατευτεί με φρέσκο γάλα ώστε να μην μυρίζει τόσο έντονα.

Σκορπιδόχορτο

Είναι ένα είδος μικρής φτέρης με φύλλα που το μήκος τους δεν ξεπερνά τα 15 εκ. Τα φύλλα αυτά είναι λογχοειδή με βαθειούς λοβούς στις δύο πλευρές τους. Από πάνω είναι λεία αλλά από κάτω έχουν πυκνό τρίχωμα με τρίχες ξανθές. Φυτρώνει στα βουνά και στους λόφους σε μέρη σκιερά, μέσα στις σχισμές των βράχων. Υπάρχει σ' όλη την Ελλάδα. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Το σκορπιδόχορτο είναι διουρητικό και δρα κατά της κυστίτιδας και της νεφρίτιδας. Το βλαστάρι του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της κατακράτησης υγρών, των λίθων στα νεφρά και στην ουροδόχο κύστη. Τέλος είναι αποτελεσματικό για τον προστάτη και τις ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος. Χρήση : Βράζουμε το φυτό και πίνουμε το ζουμί του, τουλάχιστον ένα ποτήρι την ημέρα.

Σπιρουλίνα

Πρασινομπλέ φύκι που ευδοκιμεί στις θάλασσες τις Χαβάης και της Ινδονησίας. Ιδιότητες: Πλούσιο σε σίδηρο. Είναι από τις πιο πλούσιες τροφές ως αντιοξειδωτικό, με βιταμίνη Α και Β, ιδιαίτερα καλή πηγή βιταμινών Β12 και Ε. Δρα κατά του καρκίνου και της πρόωρης γήρανσης, καθαρίζει το αίμα απομακρύνοντας τις τοξίνες και είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση του προεμμηνοροϊκού συνδρόμου και εμποδίζει την συγκέντρωση χοληστερόλης στα αιμοφόρα αγγεία. Χρήση: Προτεινόμενη δοσολογία: δύο(2) γραμμάρια διαλυμένα σε ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι

Saw palmetto

Ιστορικά, η χρήση του saw palmetto (Serenoa repens, Sabal serrulata) μπορεί να εντοπιστεί στην Αμερική, από τους Mayans, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν ως τονωτικό, και τους Seminoles, οι οποίοι κατανάλωναν τους καρπούς του ως αντιβηχικό ή αντισηπτικό. Χρησιμοποιούμενα μέρη : -καρποί -εκχύλισμα –παρασκευάσματα. Δράση : -Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του για τη θεραπεία της καλοηθούς υπερπλασίας του προστάτη -κατά της απώλειας μαλλιών ανδρικού τύπου -κατά της υποδραστήριας ουροδόχου κύστης. Δοσολογία: -προτυποποιημένο εκχύλισμα που περιέχει 80-95% στερόλες και λιπαρά οξέα, από το στόμα, 160-320 mg ανά ημέρα, σε μία ή δύο δόσεις. - 1-2 g αλεσμένων και ξηρών ή ολόκληρων καρπών καθημερινά -βάμμα - 2-4 ml (1:4) τρεις φορές την ημέρα. - 1-2 ml υγρού εκχυλίσματος πολτού από καρπούς (1:1) τρεις φορές την ημέρα - 120 ml τσαγιού, φτιαγμένο από 2 κ.σ. ξηρών καρπών σε 720 ml νερού σιγοβράζοντας έως ότου η ποσότητα του υγρού γίνει η μισή), τρεις φορές την ημέρα. -Πρωκτικά υπόθετα - 640 mg μια φορά την ημέρα Πιθανές παρενέργειες: -αιμορραγία, στομαχικός πόνος, ναυτία, εμετός, κακοσμία στόματος, δυσκοιλιότητα, διάρροια, έλκη, πονοκέφαλος, ζάλη, αϋπνία, κατάθλιψη, δύσπνοια, μυϊκός πόνος, υψηλή πίεση, αρρυθμίες. Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεία υπέρ της χρήσης του.

Ταραξάκο

Το ταραξάκο είναι γνωστό και ως "δόντι του λιονταριού εξαιτίας των οδοντωτών φύλλων του. Στην Κρήτη λόγω της πικρής γεύσης του το ονομάζουν αγριοράδικο ή πικραλίδα. Είναι γνωστό πολυετές, ποώδες φυτό, κοινό σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Φυτρώνει στους αγρούς και τους κήπους αλλά και σε ορεινές περιοχές και το κίτρινο λουλούδι του μοιάζει πολύ με μικρή μαργαρίτα. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι ένα από τα καλύτερα καθαρτικά της φύσης, διουρητικό, χωνευτικό, χολαγωγό και χολαιρετικό, εξαιρετικό σαν τονωτικό του ήπατος, το βοηθά να απομακρύνει τοξίνες κάθε προέλευσης, ανακουφίζει ακόμα και στα πρώτα στάδια κίρρωσης. Αυτές οι ιδιότητες εξηγούν και τη θετική επίδραση του φυτού σε δερματικές παθήσεις (έκζεμα, ψωρίαση, ακμή), αλλά και στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Χρήση : Αν θέλετε να κάνετε αποτοξίνωση και να καθαρίσετε τον οργανισμό σας, αγοράστε ρίζες και φύλλα αποξηραμένα και βράστε για λίγα λεπτά μια χούφτα δρόγης σε ένα λίτρο νερού. Πίνετε τρία με τέσσερα φλιτζάνια την ημέρα.

Τριαντάφυλλο

Χρησιμοποιούμενα Μέρη: Αποξηραμένα τα πέταλα των μπουμπουκιών (σχεδόν ανθισμένα) από ροζ ή κόκκινα διπλά ρόδα. Δράση: Λόγο της ήπιας Δράσης του, συνιστάται ιδιαίτερα για παιδιά.- Διάρροια – Βράζουμε μια χούφτα σε μισό λίτρο νερό, αφήνουμε να κρυώσει και πίνουμε.- Πόνους του βλεννογόνου του στόματος – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες.- Πληγές και εγκαύματα – Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή.

Τριφύλλι Κόκκινο

Το κόκκινο τριφύλλι είναι όσπριο που περιέχει φυτοοιστρογόνα (φυτικές χημικές ουσίες που μοιάζουν στα οιστρογόνα και στο ανθρώπινο σώμα μπορεί είτε να έχουν παρόμοια είτε αντίθετη δράση από αυτά). Χρησιμοποιούμενα μέρη: ισοφλαβόνες. Δράση: -κατά της υψηλής χοληστερόλης -μετεμμηνοπαυσιακή ορμονική θεραπεία -κατά των συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης -κατά της οστεοπόρωσης -κατά του καρκίνου του προστάτη -κατά της καλοηθούς υπερπλασίας του προστάτη. Δοσολογία : -Τα παρακσευάσματα συνήθως περιέχουν 40 mg ισοφλαβόνες ανά δισκίο... Ένα σύνηθες δοσολογικό σχήμα είναι 28,5-160 mg ισοφλαβόνων κόκκινου τριφυλλιού ανά ημέρα, από το στόμα. Πιθανές παρενέργειες : -Αύξηση βάρους, ευαισθησία στους μαστούς, στειρότητα, αιμορραγία, μεταβολές στην εμμηνορρυσία, αύξηση κυττάρων της μήτρας (υπερπλασία ενδομητρίου). Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικα στοιχεια για την χρήση του.

Τσαγιέλαιο

Το τέιον (Melaleuca alternifolia) είναι ένα μικρό δέντρο με λεπτά, μαλακά φύλλα και κιτρινωπά άνθη. Μέλος της οικογένειας της μυρτιάς, είναι ένα από τα περισσότερα από 30 δέντρα με φλοιό χαρτιού που ανθίζουν στην Αυστραλία. Χρησιμοποιούμενα μέρη : -έλαιο (εξάγεται με απόσταξη ατμών από τα φύλλα). Δράση: -Κατά της ακμής -κατά των μυκητιασικών μολύνσεων των νυχιών -κατά του staphylococcus aureus ανθεκτικού στην μεθυκιλλίνη -κατά της έρπης γεννητικών οργάνων -κατά της μυκητιασικής στοματίτιδας (Candida albicans) -κατά των κολπικών μολύνσεων. Δοσολογία: -Για την ακμή - Γέλη 5% τσαγιέλαιου εφαρμόζεται στην πάσχουσα περιοχή καθημερινά. -Για μυκητιασικές μολύνσεις νυχιών - 100% τσαγιέλαιο εφαρμόζεται στην πάσχουσα περιοχή δύο φορές την ημέρα για έξι μήνες. Πιθανές παρενέργειες: -σοβαρό εξάνθημα, κοκκίνισμα, κνησμός, φλύκαινες, μειωμένη λειτουργία ανοσοποιητικού συστήματος, κοιλιακός πόνος, διάρροια, λήθαργος, υπνηλία, αργό ή ασταθές βάδισμα, σύγχυση, κώμα, μειωμένη ακοή. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικα στοιχεια για την χρήση του.

Τσάι Μαύρο. (Κεϋλάνης)

Δέντρο, της οικογένειας των τεϊδών, προερχόμενο από το Ασσάμ. Καλλιεργείται στην Ινδία, την Κεϋλάνη, την Ιαπωνία, την Ιάβα και την Κένυα. Τα φύλλα του είναι πλούσια σε καφεϊνη, τανίνη, ουσίες αρωματικές. Εκείνα τα φύλλα που ζυμώνονται περισσότερες φορές και καβουρδίζονται περισσότερο, αποτελούν το μαύρο τσάι. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Καταπολεμά την διάρροια, την δυσεντερία, το κριθαράκι και τους νευρικούς πονοκεφάλους. Αποτελεί εξαίρετο διεγερτικό και τονωτικό σώματος και εγκεφάλου. Συνιστάται σε άτομα με μεσογειακή αναιμία. Σε μεγάλη ποσότητα και συχνή χρήση μπορεί να προκαλέσει υπερδιέγερση, αδυναμία και αϋπνία. Χρήση : Οργανοληπτικά το ρόφημα είναι πολύ εύγευστο και αρωματικό, ενώ μπορεί να καταναλωθεί ζεστό ή κρύο, με ζάχαρη, μέλι ή και σκέτο.

Τσάι Πράσινο

Το πράσινο τσάι παρασκευάζεται μετά από αποξήρανση των φύλλων που συλλέγονται από το φυτό Camelia sinensis, και διαφέρει από το τσάι του βουνού, με το οποίο συγχέεται συχνά. Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες (αντιοξειδωτικές ουσίες) και τεΐνη (αλκαλοειδές). Θεραπευτικές Ιδιότητες : Αποτελεί ένα πραγματικό ελιξίριο υγείας και νεανικότητας, αφού μας προσφέρει ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες. Ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, προσφέρει αντιοξειδωτική προστασία, υποστηρίζει την πέψη, βοηθάει την καρδιά και το κυκλοφορικό, συμβάλλει στη ρύθμιση του σακχάρου, δυναμώνει τα οστά, προστατεύει το σμάλτο των δοντιών, επιβραδύνει τη γήρανση της επιδερμίδας, επιταχύνει τις καύσεις, διευκολύνει το αδυνάτισμα, μειώνει το σωματικό λίπος, αυξάνει την αντοχή. Χρήση : Οργανοληπτικά το ρόφημα είναι πολύ εύγευστο και αρωματικό, ενώ μπορεί να καταναλωθεί ζεστό ή κρύο, με ζάχαρη, μέλι ή και σκέτο.

Τσάι του βουνού

Πολυετής πόα ύψους έως 50 εκ. Έχει φύλλα αντίθετα, χνουδωτά, λίγο οδοντωτά. Τα βράκτια είναι σχετικά μεγάλα, με χαρακτηριστικό σχήμα –απότομα μυτερά- και υπερκαλύπτουν τα άνθη. Βρίσκεται σε πετρώδεις και βραχώδεις θέσεις, σε μεγάλα υψόμετρα.

Θεραπευτικές Ιδιότητες : Το αφέψημα αυτό προτιμάται λόγω της ευεργετικής του επίδρασης σε κρυολογήματα και φλεγμονές του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, ιδιότητες που ενισχύονται με την προσθήκη μελιού. Οι ευεργετικές επιδράσεις οφείλονται στην αντιφλεγμο-νώδη, βακτηριοστατική και αντιοξειδωτική δράση του. Ακόμη θεωρείται ευστόμαχο, εφιδρωτικό, τονωτικό, αντιερεθιστικό και αντιαναιμικό. Χρήση : Οργανοληπτικά το ρόφημα είναι πολύ εύγευστο και αρωματικό, ενώ μπορεί να καταναλωθεί ζεστό ή κρύο, με ζάχαρη, μέλι ή και σκέτο.

Τσουκνίδα

Πολυετής πόα με απλό ή διακλαδισμένο, όρθιο βλαστό. Τα φύλλα της είναι καρδιόσχημα, πριονοτά, χνουδωτά, σκουροπράσινα και άνθη μικρά και πρασινωπά ή λευκά. Εχει κνηστικές τρίχες που όταν έρθουν σε επαφή με το δέρμα προκαλούν ερεθισμό. Το συναντάμε σε πλούσια, χέρσα εδάφη. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι πολύτιμη πηγή μετάλλων (σίδηρος, νάτριο, μαγγάνιο, ασβέστιο, κάλιο κ.α.), καθώς και βιταμίνες Α, Β και C, που βοηθά στην απορρόφηση σιδήρου. Έχει ιδιότητες αιμοστατικές, αντιδιαβητικές και διουρητικές. Κάνει καλό στο αναπνευστικό, στα δερματολογικά και αναπνευστικά προβλήματα. Είναι κατά της τριχόπτωσης και της πιτυρίδας και τονώνει τα μαλλιά. Καταπολεμάει τα αρθριτικά, την αναιμία, την παχυσαρκία, την πέτρα στα νεφρά, τη διάρροια, τους κολικούς, τη βρογχίτιδα, τους ρευματισμούς και την ηπατίτιδα. Είναι σπασμολυτικό, αιμοκαθαρτικό και τονωτικό. Είναι δραστικό σε περιπτώσεις παραλύσεων. Ρίχνει την πίεση, σταματά την αιμορραγία της μύτης, προωθεί τη ροή του γάλακτος στο θηλασμό και συντελεί στην εύρυθμη λειτουργία των αδένων.

Turmeric

Το turmeric είναι ένα πολυετές φυτό της οικογένειας Curcuma ή Zingiberaceae (ginger) που ενδημεί στην Ινδία και την Ινδονησία και χρησιμοποιείται συχνά ως καρύκευμα στο μαγείρεμα. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -ρίζα. Δράση: -κατά του καρκίνου -κατά της ραγοειδίτιδας (φλεγμονή ματιού) -πρόληψη χολολιθίασης / διεγερτικό της ροής της χολής -κατά της καούρας -κατά της υψηλής χοληστερόλης -κατά του HIV -κατά της φλεγμονής -κατά της οστεοαρθρίτιδας -κατά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας -κατά της ψώρας -κατά του πεπτικού έλκους. Δοσολογία: Το turmeric μπορεί να προτυποποιηθεί ώστε να περιέχει 95% κουρκουμινοειδή. -Χρησιμοποιείστε 1500 mg ανά ημέρα από το στόμα, σε δόσεις των 500 mg τρεις φορές την ημέρα. Πιθανές παρενέργειες: -στομαχική διαταραχή, καούρα, κνησμώδες εξάνθημα, απώλεια μαλλιών, χαμηλή πίεση, συσταλτική διέγερση της μήτρας, αιμορραγία, ναυτία, διάρροια. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικα στοιχεια για την χρήση του.

Υδράστη

Χρησιμοποιούμενα μέρη: -παρασκευάσματά της. Δράση: -κατά του κοινού κρυολογήματος ή γενικά της μόλυνσης του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος -κατά της μολυσματικής διάρροιας -διεγερτικό ανοσοποιητικού συστήματος -κατά του τραχώματος (μόλυνση ματιού από τον μικροοργανισμό Chlamydia trachomatis). Δοσολογία: -Χάπια - 0,5-1 g δισκία ή κάψουλας τρεις φορές την ημέρα -Υγρό - 0,3-1 ml υγρού ή εκχυλίσματος 1:1 σε 60% αιθανόλη, τρεις φορές την ημέρα -Αφέψημα - 0,5-1 g τρεις φορές την ημέρα -Βάμμα - 2-4 ml (1:10 σε 60% αιθανόλης) τρεις φορές την ημέρα. Πιθανές παρενέργειες: -στομαχική διαταραχή, αυξημένη ή μειωμένη πίεση, ξηρό δέρμα ή στόμα, ναυτία, μετεωρισμός, επιληπτική κρίση, δύσπνοια, μούδιασμα στα άκρα, ερεθισμός βλεννογόνου, πονοκέφαλος, αιμορραγία. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.

Υσσωπός

Αρωματικό καλαμοειδές φυτό που χρησιμοποιούταν σε τελετουργικά καθαρισμού. Το καλλιεργούν στην Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και τη νότια Ευρώπη, και το ύψος του φθάνει περί τα 1,80 μέτρα. Θεραπευτικές Ιδιότητες: Αντισηπτικό, αιμοστατικό, βακτηριοκτόνο, καταπραϋντικό, τονώνει το νου και το νευρικό σύστημα, εμμηναγωγό, σε εισπνοές ηρεμεί τον έντονο βήχα, δίνει αισιοδοξία, βοηθά στην συγκέντρωση. Να μην χρησιμοποιείται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και από άτομα που πάσχουν από επιληψία.

Φασκόμηλο

Πολυετές, θαμνώδες με πολυάριθμα κλαδιά ύψους μέχρι μισό μέτρο βρίσκεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους. Τα φύλλα του είναι επιμήκη και παχιά χρώματος λευκοπράσινου. Τα άνθη του φύονται κατά σπονδύλους, είναι χρώματος μοβ και ανθίζουν από το Μάιο ως τον Ιούνιο. Οι Κινέζοι το ονομάζουν ελληνικό βραστάρι και το θεωρούν καλύτερο από το τσάι. Οι Γάλλοι το ονομάζουν ελληνικό τσάι και το χρησιμοποιούν όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι όχι μόνο για φαρμακευτικούς αλλά και για μαγειρικούς σκοπούς. Θεραπευτικές Ιδιότητες : Ανακούφιση προσφέρουν τα φρέσκα φύλλα, αν τα τρίψουμε σε περιοχές με τσιμπήματα εντόμων ή σε πληγές με πύο. Γαργάρες με το αφέψημα καταπραΰνουν τον ερεθισμό των ούλων και του λαιμού. Το συχνό λούσιμο με το αφέψημα είναι καλό για την τριχόπτωση, και οι με ζεστό βραστάρι είναι τονωτικές για το δέρμα του προσώπου. Χρησιμοποιείται επίσης στην μαγειρική για να νοστιμίζει κυρίως φαγητά με κρεατικά. Είναι επίσης τονωτικό, βοηθά στην ατονία του στομάχου, στην ελάττωση μνήμης, στο κρυολόγημα, και στην έντονη εφίδρωση. Χρήση: Για αφέψημα βράζουμε μια κουταλιά του γλυκού φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα σε ένα μπρίκι νερό, το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό ή κρύο ανάλογα με την εποχή. Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Αποξηραμένο το ανθισμένο φυτό. Δράση: - Αμυγδαλίτιδα, ουλίτιδα, άλλες στοματικές και λαρυγγικές μολύνσεις – Βράζουμε σε 1 λίτρο νερό 1-2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένα φύλλα, αφήνουμε λίγο και κάνουμε γαργάρες. - Πληγές – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε κομπρέσες στην προβληματική περιοχή. - Διάρροια – Πίνουμε το ίδιο αφέψημα.

Φίγγι

Τα φίγγια είναι εδώδιμοι, ξινοί και κόκκινοι καρποί που αναπτύσσονται σε μικρούς αηθαλείς θάμνους. Χρησιμοποιούμενα μέρη: -Καρποί. Δράση: -πρόληψη (αλλά και θεραπεία) μολύνσεων ουροποιητικού συστήματος! -Αντιιικό / αντιμυκητιασικό -Αντιοξειδωτικό -απορρόφηση βιταμίνης Β12 σε άτομα που χρησιμοποιούν αντιόξινα- πρόληψη καρκίνου -κατά της οδοντικής πλάκας  -κατά της νεφρολιθίασης -κατά των ελκών στομάχου που προκαλούνται από το βακτήριο Helicobacter pylori -φροντίδα ουροστομίας. Δοσολογία: Χυμός - 300 ml χυμού κοκτέιλ (με πρόσθετη ζάχαρη) ανά ημέρα, λήψη από το στόμα. Χυμός - 45 ml κατεψυγμένος συμπυκνωμένος χυμός, δύο φορές την ημέρα. Χυμός - 15-30 ml 100% χυμού φίγγι ανά ημέρα (χωρίς πρόσθετη ζάχαρη). Κάψουλες - Μια έως έξι κάψουλες χυμού φίγγι σε σκόνη των 300-400 mg δυο φορές την ημέρα, λήψη από το στόμα με νερό, 1-2 ώρες πριν το γεύμα. Βάμμα - 4-5 ml τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα από το στόμα. Σημείωση: Η ποσότητα που λαμβάνεται μέσω των τροφίμων θεωρείται ασφαλής. Πιθανές παρενέργειες: -στομαχική διαταραχή, διάρροια, νεφρολιθίαση. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.

Φλαμούρι ή Τίλιο

Το Τίλιο είναι τα καρδιόσχημα φύλλα της Φλαμουριάς. Θεραπευτικές Ιδιότητες και Χρήση : Η φλούδα της Φλαμουριάς είναι στυπτική και τονωτική. Το αφέψημα της (άοσμο και λίγο πικρό) χρησιμοποιείται σε ρευματισμούς κι αρθριτικά (διαλύει το ουρικό οξύ), αλλά και σε υδροπικία, κυστίτιδα, δυσκοιλιότητα, δυσπεψία, διαλείποντες πυρετούς, στην απόφραξη της σπλήνας και του ήπατος. Τα φύλλα είναι ελαφρά διουρητικά και αντιπυρετικά. Το έγχυμα των φύλλων πίνεται λίγο-λίγο, όλη τη μέρα. Το αφέψημα των φύλλων, που γίνεται με άσπρο ξερό κρασί, έχει τη φήμη ότι διαλύει τις πέτρες των νεφρών και διώχνει τις ημικρανίες. Οι καρποί της Φλαμουριάς θεωρούνται πιο «δραστικοί» από τη φλούδα και τα φύλλα κατά των αέριων.

Χαμομήλι

Το χαμομήλι είναι ποώδες φυτό, τα άνθη του κατανέμονται σε ταξιανθίες-κεφάλια που μοιάζουν ιδιαίτερα με αυτές της μαργαρίτας. Το όνομα του σημαίνει μήλο που είναι κάτω στο έδαφος (χάμω - μήλο). Θεραπευτικές Ιδιότητες και Χρήση: Εξαιρετικό καταπραϋντικό για το στομάχι και θαυμάσιο μαλακτικό, βοηθά στην αϋπνία, στον παροξυσμό άσθματος, στις νευραλγίες και στις ημικρανίες. Τα άνθη του γίνονται έγχυμα. Βάζουμε μία κουταλιά της σούπας χαμομήλι σε 150γρ. βραστό νερό και το αφήνουμε 15 λεπτά. Το σουρώνουμε και το πίνουμε με μέλι. Το έγχυμα (χωρίς μέλι) χρησιμοποιείται στο καθάρισμα μολυσμένων ματιών και πληγών του δέρματος. Στο μπάνιο βάζουμε 300γρ. χαμομήλι, ή διάφορα αρωματικά βότανα (δυόσμο, δενδρολίβανο, φασκόμηλο κ.λπ.), σε μία κατσαρόλα με καυτό νερό και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Σουρώνουμε και ρίχνουμε το έγχυμα στο νερό του μπάνιου. Ξεκουράζει και ηρεμεί από το στρες. Χρησιμοποιούμενα Μέρη: - Αποξηραμένα τα άνθη. Δράση: Είναι αντιφλεγμονικό, αντισηπτικό, ήπιο αντισπασμωδικό και εφιδρωτικό. - Στομαχικές διαταραχές, διάρροια, ναυτία – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας αποξηραμένα άνθη και πίνουμε. - Μολύνσεις του στόματος και του λάρυγγα – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες. - Πληγές που αργούν να επουλωθούν, δερματικά εξανθήματα, εγκαύματα, έρπη, αιμορροΐδες, μολύνσεις των ματιών – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε κομπρέσες στην προβληματική περιοχή. ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσουν ίλιγγο και εμετό.

Χένα

Η χένα είναι φυτικό προϊόν και προέρχεται από ένα μικρό δέντρο ή θάμνο που ευδοκιμεί σε ζεστά, ξηρά κλίματα. Τα φύλλα συλλέγονται, αποξηραίνονται και μετατρέπονται σε σκόνη η οποία, όταν αναμειγνύεται με κάποιο υγρό, μετατρέπεται σε πάστα που μπορεί να χρωματίσει το δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια.

Πηγές: phyto.gr, votana.eu, vita.gr, sensities.com, diatrofika