ΠΙΠΕΡΙ ΛΕΥΚΟ

Το πιπέρι είναι η καρδιά του φρούτου, ότι μένει δηλαδή όταν αφαιρείται το περικάρπιο. Είναι πιο λείο από τα άλλα είδη πιπεριού. Προέρχεται από το ίδιο φυτό από το οποίο προέρχεται και το μαύρο πιπέρι (Piper nigrum). Το λευκό πιπέρι είναι αρχικά το ίδιο με το μαύρο αλλά αφήνεται να ωριμάσει πιο πολύ. Στη συνέχεια, οι καρποί μουσκεύονται σε νερό και το εξωτερικό περίβλημα πέφτει, δίνοντάς μας το λευκό πιπέρι.

Η ιστορία του πιπεριού είναι και η ιστορία των μπαχαρικών. Το μαύρο πιπέρι με προέλευση το Μάλαμπαρ της Νοτιοδυτικής Ινδίας είναι για 4.000 συνεχή έτη ο βασιλιάς των μπαχαρικών.

Το εμπόριο πιπεριού έλεγχαν οι κάτοικοι της Φοινίκης, στη συνέχεια περνά στα χέρια των Αράβων, οι οποίοι ενταντικοποίησαν τη δράση τους αργότερα, μετά την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το πιπέρι και τα άλλα μπαχαρικά περνούσαν μέσα από ένα δρόμο, γνωστό ως δρόμο του πιπεριού ή Via Piperatica.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι έμποροι έγιναν οι καλύτεροι πελάτες πιπεριού, το οποίο προμηθεύονταν από την Ινδία. Στην αρχαία Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν για φαρμακευτικούς σκοπούς και ήταν αγαθό πολύ μεγάλης αξίας. Στη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το πιπέρι ήταν το πιο διαδεδομένο μπαχαρικό σε όλη την Ευρώπη. Όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία απειλούνταν από τους Βησιγότθο Αλάριχο, προσφέρθηκαν σε αυτόν ως λύτρα τεράστιες ποσότητες πιπεριού. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι οι Βορειοευρωπαίοι είχαν μυηθεί στο πιπέρι.

Μετά το 1100 μ.Χ. ξεχωρίζουν στην Ευρώπη η Βενετία και η Γένοβα, ως διεθνή κέντρα εμπορίου μπαχαρικών. Επειδή υπήρχε τεράστια ζήτηση για το πιπέρι, η τιμή του κινούνταν πολύ ψηλά.

Το μονοπώλιο των Αράβων και οι φόροι της Οθωμ. Αυτοκρατορίας, ήταν η αιτία να είναι το πιπέρι πολύ ακριβό.

Για το λόγο αυτό οι Ευρωπαίοι αναζητούσαν νέους δρόμους προς τις χώρες παραγωγής των μπαχαρικών. Οι μεγάλες ανακαλύψεις της εποχής αυτής. Η ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο, της Ινδίας από το Βάσκο ντε Γκάμα.

Το κέντρο του εμπορίου μπαχαρικών ήταν από την Ιταλία στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Φέρνουν μπαχαρικά από την Ινδία περνώντας το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Εισέρχονται στην Ευρώπη μεγάλες ποσότητες μπαχαρικών, οδηγώντας σε αύξηση της κατανάλωσής τους. Το 1600 μ.Χ. η Αγγλία και η Ολλανδία εναντιώνονται στο μονοπώλιο της Ισπανίας και της Πορτογαλίας και αρχίζουν το εμπόριο των μπαχαρικών. Οι Ολλανδοί ιδρύουν την εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών και φέρνουν στη Γηραιά Ήπειρο μοσχοκάρυδο, πιπερόριζα και γαρίφαλο. Το 1800 η Αγγλία συμμετέχει περισσότερο ενεργά στο εμπόριο μπαχαρικών αλλά δεν εμπορεύεται πια από κοινού με την Ολλανδία. Στο εμπόριο μπαχαρικών μπαίνει η Αμερική και η Γαλλία.

Σήμερα, το πιπέρι παραμένει ο βασιλιάς των μπαχαρικών και κατέχει το 1/4 του παγκοσμίου εμπορίου των μπαχαρικών.

Προέλευση: Ινδία, Ινδονησία, Μαλαισία, Βιετνάμ, Κίνα, Ταϊλάνδη, Σρι Λάνκα) και Λατινική Αμερική (Βραζιλία)

Λιγότερο τσουχτερή, σε σχέση με αυτή του μαύρου πιπεριού.

Δοκιμάστε το στις μαγιονέζες, σε όλες τις λευκές σος, στη μπεσαμέλ, στο ψάρι, στο κρέας και στις σούπες και σαλάτες, κρέας και παντού!!!

Συνδυάζεται με όλα τα μπαχαρικά και βότανα. Ωστόσο η γεύση του δένει ακόμα περισσότερο με το μπαχάρι, το κάρδαμο, το τσίλι, την κανέλα, το γαρίφαλο, το κόλιανδρο, το κύμινο, το σκόρδο, το τζίντζερ, τον κουρκουμά, την  πάπρικα, το μαϊντανό, το δενδρολίβανο, το φασκόμηλο, το θρούμπι, το μάραθο, τη ρίγανη και το θυμάρι.