ΤΣΙΛΙ

Μπαχαρικό που παράγεται από τις καυτερές πιπεριές τσίλι. Όλα τα φυτά από τα οποία παίρνουμε το τσίλι ανήκουν στην ίδια βοτανολογική οικογένεια, την οικογένεια Solanaceae, αλλά έχουν διαφορετική εμφάνιση. Το πιο κοινό είδος, το είδος Capsicum annum είναι μικρός θάμνος με οβάλ φύλλα και με ύψος που φτάνει το ένα μέτρο. Θεωρείται ετήσιο φυτό καθώς η ικανότητα καρποφορίας του μειώνεται μετά τον πρώτο χρόνο. Τα είδη Capsicum annum που έχουν πιο ήπια γεύση είναι γνωστά ως πάπρικα.

Το αμέσως επόμενο πιο δημοφιλές είδος είναι το είδος Capsicum frutescens με διάρκεια ζωής δύο έως τρία χρόνια. Η διαφορά του σε σχέση με το είδος Capsicum annum είναι ότι οι καρποί του είναι μικρότεροι και πιο καυτοί και περιλαμβάνουν ποικιλίες όπως Ταμπάσκο.

Γενικά, οι καρποί των διαφόρων ειδών έχουν διαφορετικό σχήμα, χρώμα και μέγεθος. Μπορεί να είναι μικροί, στρογγυλοί με διάμετρο 1εκ. ή μεγάλοι με μήκος που φτάνει τα 20εκ. Το χρώμα τους είναι πράσινο μέχρι το στάδιο της ωρίμανσης, κατά το οποίο αποκτούν κόκκινο, κίτρινο, καφέ, μοβ ή ακόμα και σχεδόν μαύρο χρώμα.

Ακόμα και τα επίπεδα καυτής γεύσης διαφέρουν από ποικιλία σε ποικιλία. Σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλείται ένα απλό μυρμήγκιασμα της γλώσσας, ενώ σε άλλες μέχρι και καψάλισμα. Τα επίπεδα του “καψίματος” εξαρτώνται από τα επίπεδα της καψαϊκίνης, μιας ουσίας που προκαλεί την απελευθέρωση ενδορφινών, οι οποίες δημιουργούν διέγερση και αίσθηση ευφορίας.

Επειδή το «κάψιμο» δεν είναι ίδιο σε όλες τις πιπεριές, οι επιστήμονες θέλησαν να βρουν μια μέθοδο για τη μέτρηση της έντασής του. Έτσι, το 1912 επινοήθηκε η μέθοδος Scoville. Σε αυτή τη μέθοδο δοκιμάζονται διαλυμένες ποσότητες τσίλι και αναφέρεται το ποσοστό του «καψίματος» που γίνεται αντιληπτό από τον ουρανίσκο. Σήμερα ωστόσο χρησιμοποιείται η σύγχρονη μέθοδος της Υγρής Χρωματογραφίας Υψηλής Απόδοσης (High Performance Liquid Chromatography) που απαιτεί πιο ακριβό εξοπλισμό αλλά αποτελεί πιο αξιόπιστη μέθοδο.

Είναι διαδεδομένο σε κουζίνες χωρών με ζεστό κλίμα, για τον απλό λόγο ότι προκαλεί εφίδρωση και αυτή με τη σειρά της μια αίσθηση δροσιάς. Είναι το κυρίαρχο μπαχαρικό στη Μεξικάνικη, Ινδική και Μαροκινή κουζίνα.

Όταν ο Κολόμβος έφτασε στην Αμερική, έδωσε στις πιπεριές τσίλι το όνομα αυτό γιατί θεώρησε λανθασμένα ότι ανήκουν στην ίδια οικογένεια μπαχαρικών που ανήκει και το πιπέρι. Μόλις μετά από 200 χρόνια κατάφεραν οι επιστήμονες να ανακαλύψουν ότι οι πιπεριές ανήκουν στο γένος Capsicum και όχι στην οικογένεια του πιπεριού. Οι πιπεριές τσίλι ήταν ακόμα γνωστές επί μακρόν με το όνομα «Ινδιάνικο πιπέρι».

Προέλευση: Μεξικό, ΗΠΑ, Καραϊβική, Ινδία και άλλες περιοχές του Ισημερινού.

Καυτή γεύση με ένταση που διαφοροποιείται από ποικιλία σε ποικιλία. Ισχύει σαν γενικός κανόνας, αν και υπάρχουν και εξαιρέσεις, ότι όσο πιο μικρές είναι οι πιπεριές τσίλι τόσο πιο καυτερές είναι.Η καυτή του γεύση ταιριάζει στο κρέας, στο κοτόπουλο, στα λαχανικά, στις μαρινάδες, στις σούπες, στα τριμμένα κίτρινα τυριά και στο κους-κους. Χρησιμοποιήστε το στον κιμά και δημιουργήστε Chili Con Carne.Για ένα ακόμα πιο καυτό και πικάντικο αποτέλεσμα μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε μαζί με πάπρικα και πιπέρι. Ακόμα, συνδυάζεται άρτια με μπαχάρι, κάρδαμο, γαρύφαλλο, κύμινο, τριγωνέλλα, τζίντζερ, σινάπι, κορκουμά και δάφνη.