ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΣΤΙΤΣΑΔΑΣ

Ο Βασιλιάς των Οστρογότθων και τα άλογα της Βερόνα.

Δύο Γερμανοί που τσακώνονταν σε ξένο αχυρώνα (την Ιταλία), ένα πεδίο μάχης σπαρμένο με ενδόξως πεσόντα άλογα και μπόλικα βαρέλια με κρασί, μυρωδικά και μπαχαρικά. Όλα τούτα σημάδεψαν τη γέννηση της Παστιτσάδας, που γιορτάζει στις 30 του Σεπτέμβρη τα γενέθλια της κλείνοντας αισίως τα 1.525 χρόνια της.

Ήταν τέλη του Σεπτέμβρη του 489 μ.Χ. όταν ο Βασιλιάς της Ιταλίας Οδόακρος (γερμανικής καταγωγής) στρατοπέδευσε στη Βερόνα, κυνηγημένος από τον Βασιλιά των Οστρογότθων και Αντιβασιλέα των Βησιγότθων, Θευδέριχο τον Μέγα. Τον Θευδέριχο (γερμανικής καταγωγής επίσης) είχε στείλει ο πανούργος Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ζήνων, ο οποίος ανησυχούσε από την δύναμη που είχε αποκτήσει ο Οδόακρος. Μάλιστα του είχε τάξει την Ιταλία.

Στις 30 του Σεπτέμβρη έγινε η πολύνεκρη μάχη της Βερόνας, στην οποία ο Οδόακρος κατατροπώθηκε για άλλη μια φορά. Στο πεδίο της μάχης, κείτονταν αμέτρητα αθώα θύματα, στρατιώτες και των δυο πλευρών, αλλά και πολλά άλογα. Ο Θευδέριχος, θέλοντας να καλοπιάσει τους ντόπιους, τους επέτρεψε να πάρουν τα σκοτωμένα άλογα και να τα χρησιμοποιήσουν για τροφή. Ωστόσο, τόσο πολύ κρέας –καθώς δεν είχαν προνοήσει να εφεύρουν τα ψυγεία- ήταν δύσκολο να συντηρηθεί και σίγουρα θα χάλαγε. Τότε σκέφτηκαν να το διατηρήσουν σε βαρέλια με κρασί –η αυξημένη οξύτητα του κρασιού της εποχής βοηθούσε- και άφθονα μυρωδικά και μπαχαρικά. Αυτό ήταν! Το καινούργιο φαγητό, η pastissada caval, είχε γεννηθεί.

Το κρέας άρχισε να μαγειρεύεται μέσα στη μαινάδα και να αρέσει πολύ. Η συνταγή απλώθηκε σε όλο το Veneto και έγινε η αγαπημένη των Δόγηδων της Γαληνοτάτης. Στην Κέρκυρα των Βενετσιάνων –στην πόλη, βέβαια, είχε περάσει για τα καλά η λογική της γιορτής, της καλής ζωής και όλων των υλικών απολαύσεων. Έτσι η pastissada ήταν καλοδεχούμενη, έγινε Παστιτσάδα και αποτέλεσε –και συνεχίζει να αποτελεί μέχρι σήμερα την γαστρονομική ναυαρχίδα των ντόπιων συνταγών.

Βέβαια χίλια πεντακόσια χρόνια είναι πολλά: έγιναν προσθήκες μετατροπές και αντικαταστάσεις στα υλικά, το άλογο έγινε μοσχάρι και κόκκορος, προστέθηκαν τα μεθυστικά μπαχάρια που έφεραν τα Βενετσιάνικα γαλιόνια από την Ανατολή. Ιδανική Αμερικάνα νύφη η ντομάτα, ταίριαξε τέλεια με τις γεύσεις ενοποιώντας τις. Τα φαρμακεία της πόλης έχοντας την δυνατότητα να τρίψουν σε φίνα σκόνη τα μπαχαρικά άρχισαν να πουλάνε τα δικά τους μείγματα των 7 μπαχαρικών της παστιτσάδας, τα σπετσερικά. Μέχρι σήμερα μπορεί κανείς να βρει τη μυστική οικογενειακή συνταγή του σπετσερικού, σε μικρά φακελάκια στο φαρμακείο της κυρίας Καρμέλας Δελεονάρδου-Αλλέγρη.

Προτείνω:

1. Να καθιερωθεί ο εορτασμός των γενεθλίων της παστιτσάδας στην πόλη της Κέρκυρας κάθε 30η Σεπτεμβρίου. Σε ανοικτό χώρο (π.χ. πάνω πλατεία), θα γίνεται διαγωνισμός παστιτσάδας σε διάφορες εκδοχές με βραβεύσεις, εργαστήρια παραγωγής σπετσερικού, μαθήματα για παιδιά και ενήλικους μαγειρέματος παστιτσάδας, φωτογραφίσεις με ποδιές και σκούφους, προσφορά κρασιού και μπύρας.

2. Τα γενέθλια θα έχουν και προσκεκλημένους: κάθε χρόνο θα αναδεικνύονται τρεις ξεχασμένες κερκυραϊκές συνταγές, θα μοιράζονται φυλλάδια με τα υλικά και την εκτέλεση τους. Το κοινό θα ψηφίζει για την καλύτερη.

3. Μπορούν να συμμετέχουν τοπικές κρεατοπαραγωγικές επιχειρήσεις, βιοτεχνίες ζυμαρικών, ζυθοποιία, ίσως και εστιατόρια που θέλουν να παρουσιάσουν την παστιτσάδα τους, έμποροι μπαχαρικών κλπ.

ΜΑΝΟΣ ΝΑΘΑΝΑΗΛ

http://24corfu.com